Gevallen in 2015
Nieuwe val, nieuwe topic. Mijn eerste val in 2015 en een in de categorie, einde seizoen en tevens een soort horror verhaal.
Van mijn blog geplukt:
Aangevallen door een wilde gans
In adelaarsvlucht komt de gans achter me aan. Ze heeft maar een doel, mij aanvallen. Dit is niet echt. Dit lijkt meer op een horror scenario uit een Hitchcock film.
Mijn interval training op de Heycopperkade is er eentje om lang te gaan heugen. Loslopende beesten zijn nooit mijn favoriet geweest en deze valt in de categorie rotgans alhoewel het biologisch gezien een nijlgans schijnt te zijn. Ik fietste al hard toen ik haar nest passeerde en ze vanuit het niets uit de berm op me af kwam stormen. Vleugels en snavel vooruit om duidelijk te maken dat ik op moet rotten. Deze actie van moeder gans kon ik nog netjes ontwijken maar ik schrok wel; de vaart zat er op dat moment al aardig in met 37 kmh en wind tegen. Daarna begon de ellende pas echt goed. Als ik achterom kijk, zie ik dat de gans de aanval in gaan zetten. Ze komt nu in een soort adelaarsvlucht achter me aan en ze heeft maar een doel, mij aanvallen. Dit lijkt nauwelijks nog op realiteit; ik ben in een Hitchcock scenario terecht gekomen. Ik denk alleen maar, barst ik moet wegwezen en rap ook. Als ik maar rap genoeg door fiets, dan schud ik moeder de gans wel af. Dit blijkt fout gedacht. Ondanks dat ik dik 45 kmh fiets, haalt ze me makkelijk bij en ze komt laag over de grond klapwiekend achter me aan. Als moeder de gans vlak achter me zit, besef ik dat er geen ontkomen meer aan is. Ik maak een duikende beweging om haar aanval te ontlopen maar deze actie in combinatie met de hoge snelheid zorgt voor zoveel onbalans dat ik over de kop sla en een rotsmak maak. Voor me zie ik de gans met een buikschuiver landen op het asfalt. Godzijdank komt ze nu niet meer achter me aan.
AU!!! Ik ben in de berm terecht gekomen. Ik heb veel pijn en ben een verzameling schaafwonden rijker. Ik wil gaan staan. Niet dat ik het kan, ik barst van pijn maar als ik kan staan, dan weet ik dat ik niets heb gebroken. Al rap zijn er wat omstanders die me de nodige aandacht geven en vragen stellen. Antwoord van mijn kant komt er niet. Ik probeer met hulp te gaan staan maar als ik een pas maak met mijn linkerbeen, zak ik weer direct naar de grond. Ik wil een ziekenwagen, zeg ik. 112 wordt gebeld en 10 minuten later staan er twee ziekenbroeders naast me die me uitgebreid onderzoeken en in de ambulance tillen. Op de spoedeisende hulp is het druk. De onderzoeken en de foto's geven slecht nieuws. Na elk onderzoek en elke dokter verder die ik spreek, worden de berichten slechter. Het betreft een breuk in het bekken en die moet geopereerd worden. De chirurg heeft het over een grote operatie van 4 uur onder gehele verdoving. De hersteltijd wordt in maanden uitgedrukt. Maanden, geen weken. Pas 2-3 maanden na de operatie zal ik pas het been licht mogen gaan belasten. Daarna volgt nog een revalidatie traject van enkele maanden. Zeg maar, einde seizoen en over een half jaar ga ik wel eens besluiten of ik weer wielrenner wil worden.
Van mijn blog geplukt:
Aangevallen door een wilde gans
In adelaarsvlucht komt de gans achter me aan. Ze heeft maar een doel, mij aanvallen. Dit is niet echt. Dit lijkt meer op een horror scenario uit een Hitchcock film.
Mijn interval training op de Heycopperkade is er eentje om lang te gaan heugen. Loslopende beesten zijn nooit mijn favoriet geweest en deze valt in de categorie rotgans alhoewel het biologisch gezien een nijlgans schijnt te zijn. Ik fietste al hard toen ik haar nest passeerde en ze vanuit het niets uit de berm op me af kwam stormen. Vleugels en snavel vooruit om duidelijk te maken dat ik op moet rotten. Deze actie van moeder gans kon ik nog netjes ontwijken maar ik schrok wel; de vaart zat er op dat moment al aardig in met 37 kmh en wind tegen. Daarna begon de ellende pas echt goed. Als ik achterom kijk, zie ik dat de gans de aanval in gaan zetten. Ze komt nu in een soort adelaarsvlucht achter me aan en ze heeft maar een doel, mij aanvallen. Dit lijkt nauwelijks nog op realiteit; ik ben in een Hitchcock scenario terecht gekomen. Ik denk alleen maar, barst ik moet wegwezen en rap ook. Als ik maar rap genoeg door fiets, dan schud ik moeder de gans wel af. Dit blijkt fout gedacht. Ondanks dat ik dik 45 kmh fiets, haalt ze me makkelijk bij en ze komt laag over de grond klapwiekend achter me aan. Als moeder de gans vlak achter me zit, besef ik dat er geen ontkomen meer aan is. Ik maak een duikende beweging om haar aanval te ontlopen maar deze actie in combinatie met de hoge snelheid zorgt voor zoveel onbalans dat ik over de kop sla en een rotsmak maak. Voor me zie ik de gans met een buikschuiver landen op het asfalt. Godzijdank komt ze nu niet meer achter me aan.
AU!!! Ik ben in de berm terecht gekomen. Ik heb veel pijn en ben een verzameling schaafwonden rijker. Ik wil gaan staan. Niet dat ik het kan, ik barst van pijn maar als ik kan staan, dan weet ik dat ik niets heb gebroken. Al rap zijn er wat omstanders die me de nodige aandacht geven en vragen stellen. Antwoord van mijn kant komt er niet. Ik probeer met hulp te gaan staan maar als ik een pas maak met mijn linkerbeen, zak ik weer direct naar de grond. Ik wil een ziekenwagen, zeg ik. 112 wordt gebeld en 10 minuten later staan er twee ziekenbroeders naast me die me uitgebreid onderzoeken en in de ambulance tillen. Op de spoedeisende hulp is het druk. De onderzoeken en de foto's geven slecht nieuws. Na elk onderzoek en elke dokter verder die ik spreek, worden de berichten slechter. Het betreft een breuk in het bekken en die moet geopereerd worden. De chirurg heeft het over een grote operatie van 4 uur onder gehele verdoving. De hersteltijd wordt in maanden uitgedrukt. Maanden, geen weken. Pas 2-3 maanden na de operatie zal ik pas het been licht mogen gaan belasten. Daarna volgt nog een revalidatie traject van enkele maanden. Zeg maar, einde seizoen en over een half jaar ga ik wel eens besluiten of ik weer wielrenner wil worden.
Live fast; die young. mijn blog
Bizar verhaal. Ik moet altijd een beetje lachen om bozige gansen. Fiets daar vanaf nu toch wat behoedzamer omheen!
Sterkte!
Sterkte!
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40086
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Pfff, wat een stomme pech
De enige beesten waar ik in NL voor opzij ga als ze aanvallen zijn een knobbelzwaan en een wild zwijn. De rest kun je hebben. Dit is stomme stomme pech door de val .
De enige beesten waar ik in NL voor opzij ga als ze aanvallen zijn een knobbelzwaan en een wild zwijn. De rest kun je hebben. Dit is stomme stomme pech door de val .
Less is bore
Oei, dat is echt balen.
Hier nog wat tips voor een spoedig herstel:http://www.poelier.nl/recepten/recepten-gans.html
Hier nog wat tips voor een spoedig herstel:http://www.poelier.nl/recepten/recepten-gans.html
Campagnolo Ultra Dork
Ik ken je niet, maar hier schrik ik toch van. Jij hebt een paar jaar geleden net als ik je dijbeen gebroken en nu dit weer. Wat een ongelooflijke pech zeg!
Echt heel vervelend dat je het been ook niet kunt belasten....wens je het beste toe.
Echt heel vervelend dat je het been ook niet kunt belasten....wens je het beste toe.
-
- Forum-lid
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 24 mar 2006 14:05
Vorig jaar eind oktober heup gebroken. Nu zo goed als hersteld en alweer 1600 km gefietst. Herstel heeft tijd nodig ook voor jou.
Maar met geduld en uitvoeren van de oefeningen die je met therapie krijgt helpt. Sterkte met je herstel.
Maar met geduld en uitvoeren van de oefeningen die je met therapie krijgt helpt. Sterkte met je herstel.
Poe Rob, idd een horror verhaal, mocht er ooit een achter me aanzitten dan klik ik meteen uit en rem ik gewoon af (mocht ik die tegenwoordigheid van geest dan hebben ).
Nou, ik zag in de achterhoek ook een aantal Hazen uit de berm schieten van zeker 5/6 kilo schat ik zo, wat een beesten, die wil je ook niet voor je fiets krijgen. Het ging tot 2x toe net goed. Natuurlijk pleurde ik uit stilstand weer eens ondersteboven bij een wildrooster op de ijsseldijk (was een oudere dame gevallen maar toen ik er eenmal was (moest eerst de weg over) reed ze al weer en alleen meneer stond nog voor het hek, zat te twijfelen om te "helpen" of maar gewoon door te gaan en toen ik eenmaal stilstond vergat ik uit te klikken, tja. Gelukkig alleen een ei op mijn scheenbeen en geen schade aan de fiets.
Nou, ik zag in de achterhoek ook een aantal Hazen uit de berm schieten van zeker 5/6 kilo schat ik zo, wat een beesten, die wil je ook niet voor je fiets krijgen. Het ging tot 2x toe net goed. Natuurlijk pleurde ik uit stilstand weer eens ondersteboven bij een wildrooster op de ijsseldijk (was een oudere dame gevallen maar toen ik er eenmal was (moest eerst de weg over) reed ze al weer en alleen meneer stond nog voor het hek, zat te twijfelen om te "helpen" of maar gewoon door te gaan en toen ik eenmaal stilstond vergat ik uit te klikken, tja. Gelukkig alleen een ei op mijn scheenbeen en geen schade aan de fiets.