Fiets.nl

De fietsvrouwen die ik ken, fietsen omdat ze het een kick vinden om de power in hun benen te voelen. Om de frisse lucht tot diep in hun longen te voelen, het bloed door hun aderen, de wind door hun haren. Om hoe het voelt om op eigen kracht een Alp te bedwingen. Omdat het gezellig is in het pelotonnetje. Om hun lichaam steeds sterker te voelen worden. Om drie keer te sterven en steeds weer op te staan. Omdat ze op de fiets de beste ideeën krijgen. Vanwege de energie die het geeft. Omdat ze een voorbeeld nemen aan die twee Nederlandse supervrouwen die meervoudig Olympisch en wereldkampioen zijn geworden. Vanwege evenementen als de Amstel Gold Race of Alpe d’HuZes. Om met hun man mee te kunnen. Omdat wielrennen een prachtige sport is. Als tegenwicht tegen de kantoorbaan. Omdat je kunt gaan en staan waar en wanneer je wilt. Om te winnen. Om hoe in de pauze de koffie met appelgebak smaakt. Omdat je op de fiets zo goed kan denken, of je hoofd juist leegmaken. Omdat het stoer is (zeker in kou, regen en wind!). Omdat ze het goed kunnen. Omdat ze ook al zwemmen en hardlopen en zo een triatlon kunnen doen. Als buitenspelen. Vanwege het gevoel van vrijheid. Omdat het hun actieradius vergroot. Om hun grenzen te verleggen en steeds langer, harder, verder te kunnen. Om hoe lekker douche en bank daarna zijn. En ten slotte om het argument dat ik in de loop der jaren het vaakst gehoord heb: omdat fietsen een geweldige manier is om verre streken te ontdekken en het je fietsvakantie aangenamer maakt als je goed getraind bent.