Minst 'blessure gevoelige' indoortrainer
Geplaatst: 13 jul 2018 09:31
Afgelopen herfst en winter heb ik vrij fanatiek op een oude Tacx gereden. Op zich een prima ding, maar vrij antiek en de meest eenvoudige variant die er is. Ik kan het type niet vinden, maar er zit niet eens een kabel aan en maar één weerstand op (die vrij zwaar voelt).
Ik heb werkelijk nog nooit een fietsblessure gehad en doe normaliter triathlons (sprint en olympisch) en af en toe een tijdrit (20 of 40km). Kortom, vaak korte explosieve ritten. Ik heb dit té fanatiek op de Tacx getraind in de koude en natte maanden en het resultaat was een kniepeesblessure. Hier heb ik bijna een half jaar mee gelopen. Nog altijd is het niet volledig weg en ben ik voorzichtig, maar het wedstrijdseizoen gaat gelukkig tot dusver goed.
De komende twee á drie maanden zal ik nog buiten trainen, daarna wordt het (na het werk) te donker om nog te gaan en zal ik weer naar binnen moeten. Ik wil mij nu alvast oriënteren op wat te kopen. Of misschien wel niets, als dat de conclusie is. De belangrijkste voorwaarde is dat het "natuurlijk" aanvoelt. Als ik nu op mijn oude Tacx spring, dan heb ik toch een paar dagen last van mijn knie. Doe ik een vrij intensieve rit op mijn TT of Toerfiets dan heb ik nergens last van. Omdat het materiaal hetzelfde is, moet het haast de Tacx wel zijn die de problemen veroorzaakt. Ik dénk (maar weet dat niet zeker), dat het komt omdat je op mijn Tacx eigenlijk geen seconde rust kunt hebben. Zodra je de benen stil houdt, sta je bijna binnen een paar tellen weer stil, waardoor je automatisch blijft trappen. Buiten trap ik ook stug door, maar daar heb je wel altijd momenten dat je benen even niet aan het stampen zijn. Bijvoorbeeld bochten of een stukje wind mee, andere verkeersdeelnemer (of "tegenstander"), heuveltje af, etc. Het zijn elke keer kleine onderbrekingen, maar die geven naar mijn idee rust. Net zoals (voor de zwemmers onder ons) dat je eindeloos in het zwembad op en neer kunt kachelen, maar de eerste buitentocht altijd zwaar is omdat je nét dat keermomentje aan rust mist.
Lang verhaal kort. Ik wil zo 'natuurlijk' mogelijk fietsen in de herfst en winter en het liefst geen fortuin uitgeven. Tevens de vraag of een smarttrainer t.o.v. mijn museumstuk sowieso "beter" is qua blessuregevoeligheid.
Ik heb werkelijk nog nooit een fietsblessure gehad en doe normaliter triathlons (sprint en olympisch) en af en toe een tijdrit (20 of 40km). Kortom, vaak korte explosieve ritten. Ik heb dit té fanatiek op de Tacx getraind in de koude en natte maanden en het resultaat was een kniepeesblessure. Hier heb ik bijna een half jaar mee gelopen. Nog altijd is het niet volledig weg en ben ik voorzichtig, maar het wedstrijdseizoen gaat gelukkig tot dusver goed.
De komende twee á drie maanden zal ik nog buiten trainen, daarna wordt het (na het werk) te donker om nog te gaan en zal ik weer naar binnen moeten. Ik wil mij nu alvast oriënteren op wat te kopen. Of misschien wel niets, als dat de conclusie is. De belangrijkste voorwaarde is dat het "natuurlijk" aanvoelt. Als ik nu op mijn oude Tacx spring, dan heb ik toch een paar dagen last van mijn knie. Doe ik een vrij intensieve rit op mijn TT of Toerfiets dan heb ik nergens last van. Omdat het materiaal hetzelfde is, moet het haast de Tacx wel zijn die de problemen veroorzaakt. Ik dénk (maar weet dat niet zeker), dat het komt omdat je op mijn Tacx eigenlijk geen seconde rust kunt hebben. Zodra je de benen stil houdt, sta je bijna binnen een paar tellen weer stil, waardoor je automatisch blijft trappen. Buiten trap ik ook stug door, maar daar heb je wel altijd momenten dat je benen even niet aan het stampen zijn. Bijvoorbeeld bochten of een stukje wind mee, andere verkeersdeelnemer (of "tegenstander"), heuveltje af, etc. Het zijn elke keer kleine onderbrekingen, maar die geven naar mijn idee rust. Net zoals (voor de zwemmers onder ons) dat je eindeloos in het zwembad op en neer kunt kachelen, maar de eerste buitentocht altijd zwaar is omdat je nét dat keermomentje aan rust mist.
Lang verhaal kort. Ik wil zo 'natuurlijk' mogelijk fietsen in de herfst en winter en het liefst geen fortuin uitgeven. Tevens de vraag of een smarttrainer t.o.v. mijn museumstuk sowieso "beter" is qua blessuregevoeligheid.