Getuige van een aanrijding die ik niet snel zal vergeten..
Geplaatst: 30 mei 2010 01:45
Vandaag heb ik met mijn fietsmaatje de Bilzenclassic gereden, net over de grens bij Maastricht. Ongeveer halverwege rijden we rustig op een brede provinciale weg. Hij rijdt links, ik aan de rand van de weg. Voor ons rijdt een stel die we zometeen gaan inhalen.
Plotseling raast er een auto rakelings (lees: op 0,5m) langs ons met zeker 100km/u. Deze zwenkt daarna helemaal naar de linker weghelft, ziet dat er verderop een tegenligger aankomt en slingert weer helemaal naar rechts. Daar rijdt het stel vlak vóór, maar de automobilist neemt geen gas terug. Hij knalt vol achterop de vrouw. Die vliegt de lucht in en maakt met fiets en al een salto achterover, om hard zijdelings op het asfalt neer te smakken.
Mijn maatje en ik zijn er snel naartoe gereden. De vrouw lag er niet best bij. Gelukkig kwamen er snel enkele omwonenden aan die kundig bleken bij de eerste hulp. De man (echtgenoot denk ik) was ook opvallend kalm en handelde op een bewonderenswaardige manier! De ambulance kwam even later. Intussen probeerden wij te reconstrueren wat er nu eigenlijk gebeurd was en het verkeer te regelen. De "dader" was overigens een mannetje van 84 die het allemaal van zich af liet glijden. Hij gaf wel toe dat hij te hard had gereden, maar vond ook dat al die fietsers maar lastig waren.
Mijn maatje en ik besloten te wachten op de politie, omdat wij de enigen bleken te zijn die gezien hadden wat er nu eigenlijk gebeurd was. Groot was onze verbazing toen bleek dat die pas na bijna een uur arriveerde (ik heb overigens ook nooit geweten dat je in België op het alarmnummer in de wacht kan worden gezet). Nog groter was onze verbazing toen de agenten weigerden onze verklaring op te nemen. Ze hadden te weinig personeel en tijd dus er zou toch niks mee gedaan worden, was het verhaal.
We hebben toen onze Bilzen classic maar vervolgd. De schrik zat er wel goed in. Die oude kerel had ook zomaar ons kunnen rammen beseften we. Maar ook waren we kwaad over de politie die geen verklaringen wilde opnemen. Die oude kerel zal zijn rijbewijs daardoor wel behouden, gok ik. Wat rest is het beeld op mijn netvlies van die dame die vol van achter wordt geramd en door de lucht vliegt. Het laat maar eens zien hoe kwetsbaar een fietser in het verkeer eigenlijk is.
Plotseling raast er een auto rakelings (lees: op 0,5m) langs ons met zeker 100km/u. Deze zwenkt daarna helemaal naar de linker weghelft, ziet dat er verderop een tegenligger aankomt en slingert weer helemaal naar rechts. Daar rijdt het stel vlak vóór, maar de automobilist neemt geen gas terug. Hij knalt vol achterop de vrouw. Die vliegt de lucht in en maakt met fiets en al een salto achterover, om hard zijdelings op het asfalt neer te smakken.
Mijn maatje en ik zijn er snel naartoe gereden. De vrouw lag er niet best bij. Gelukkig kwamen er snel enkele omwonenden aan die kundig bleken bij de eerste hulp. De man (echtgenoot denk ik) was ook opvallend kalm en handelde op een bewonderenswaardige manier! De ambulance kwam even later. Intussen probeerden wij te reconstrueren wat er nu eigenlijk gebeurd was en het verkeer te regelen. De "dader" was overigens een mannetje van 84 die het allemaal van zich af liet glijden. Hij gaf wel toe dat hij te hard had gereden, maar vond ook dat al die fietsers maar lastig waren.
Mijn maatje en ik besloten te wachten op de politie, omdat wij de enigen bleken te zijn die gezien hadden wat er nu eigenlijk gebeurd was. Groot was onze verbazing toen bleek dat die pas na bijna een uur arriveerde (ik heb overigens ook nooit geweten dat je in België op het alarmnummer in de wacht kan worden gezet). Nog groter was onze verbazing toen de agenten weigerden onze verklaring op te nemen. Ze hadden te weinig personeel en tijd dus er zou toch niks mee gedaan worden, was het verhaal.
We hebben toen onze Bilzen classic maar vervolgd. De schrik zat er wel goed in. Die oude kerel had ook zomaar ons kunnen rammen beseften we. Maar ook waren we kwaad over de politie die geen verklaringen wilde opnemen. Die oude kerel zal zijn rijbewijs daardoor wel behouden, gok ik. Wat rest is het beeld op mijn netvlies van die dame die vol van achter wordt geramd en door de lucht vliegt. Het laat maar eens zien hoe kwetsbaar een fietser in het verkeer eigenlijk is.