Fietsverhaal: De Racefietser in het moment

[ponsteen]

Tien jaar geleden beklom ik met mijn broer de Timmelsjoch, op de grens van Oostenrijk en Italie. Pas jaren later schreef ik daar een verhaal over. Ik wilde opschrijven hoe het voor mij voelt om een berg te beklimmen, hoe je los komt van je gedachten, van tijd. Een soort mindfulness, maar dan in volle inspanning. Het mooiste dat er is.

Ik zit eigenlijk al lang niet meer actief op het FIETS-forum. Maar in de beginjaren - tussen 2004 en 2009 - wel en dat heeft mij heel veel gebracht qua liefde voor racefietsen als hobby. Zoveel geleerd van zoveel forumleden. Daarom kom ik even terug om dit verhaaltje hier achter te laten. Herkennen jullie er iets in of ervaren het beklimmen van hoge bergpassen heel anders?

https://olivierbeens.wordpress.com/2021 ... et-moment/

[rob74]

Nee,.... ik herken het niet echt. Zo poëtisch zijn mijn gedachten eigenlijk nooit

[ponsteen]

Nee,.... ik herken het niet echt. Zo poëtisch zijn mijn gedachten eigenlijk nooit

Dan ga je waarschijnlijk harder omhoog dan ik