Fiets.nl

Ik ben een recreatieve fietser zonder pretenties. Ik fiets in het weekend, weer of geen weer, mooie routes op mijn gravelbike van ongeveer 100 km en kom ik niet vermoeid thuis. Ik fiets ca. 25 km per uur op ca. 60% van mijn kunnen altijd met neusademhaling. Door de week een enkele kort rondje van een uurtje. Lange afstanden, tegenwind, in de herfst en winter fietsen is mijn specialiteit.
Het valt me op dat ik het eerste uur /anderhalf uur wat struggle, ik moet echt moeite doen, gevoel van afzien: het fietst best zwaar. Daarna heb ik het gevoel dat ik vleugels krijg, het fietsen gaat dan heel licht. Gevoel dat ik eindeloos kan fietsen, gevoel dat ik bergafwaarts fiets. Laatste 20 km heb ik zelfs 30 km per uur gefietst. Dit terwijl omstandigheden hetzelfde zijn.

Wat is die "flow"?

Hoeveel dagen heb je voor zo'n rit niet gefietst? Ik kan mij voorstellen dat als je 3-4 dagen niet fietst dat je lichaam dan wat in de rust mode gaat.

Geen idee hoe het komt, maar ik vertel al 20 jaar dat ik pas na 1 á 1,5 uur lekker fiets. Misschien iets met endorfine o.i.d? Echt geen idee maar heel herkenbaar.

Het is de reden waarom er in veel sporten opgewarmd wordt. Spieren en bij uitbreiding het hele lichaam hebben wat impulsen nodig om in inspanningsmodus te geraken. De ene heeft dat meer dan de andere. Ergens gaat je zuurstof verbranding door je lichaam en spieren de hoogte in en kan je na de opwarming dieper
gaan.
Geen idee dit specifiek kan benoemd worden wat er juist in je lichaam gebeurt (buiten dan dat je beter gaat presteren).
Walter

"Pa na 1,5 uur lekker in fietsritme." Meestal ben ik dan al klaar, maar ik doe dan ook niet aan neusademhaling noch kamp ik met een "struggle" of hoe heet zo iets in goed Nederlands? Wel ga ik soms iets te driest van start, met name als er een groepje of een enkeling vanaf het begin meent die ouwe even uit het wiel te moeten rijden. Dan is het kermis. Afijn, de zwaarste beproevingen zijn de vier-uurs ondernemingen die ik volgens het Hendrik Werner principe in een twee-en-half-uurtje prop.

Lekker ritme? De mens is geneigd teveel en te vaak in de comfortzone te vertoeven. Het nieuwe mode woord: polarisering. Daarom zoek ik steeds vaker de uitersten; naast de schildpad en dan weer voorbij de hazenwind.

Heb je ook altijd net een best ontbijt gegeten voor je weggaat? Want dan is je lichaam eerst lekker bezig met verteren. Bloed naar de darmen is weinig bloed naar de spieren.

thestudent schreef: ↑16 okt 2023 13:36 Heb je ook altijd net een best ontbijt gegeten voor je weggaat? Want dan is je lichaam eerst lekker bezig met verteren. Bloed naar de darmen is weinig bloed naar de spieren.

Jazeker. Stevig ontbijt.

Fryske fytster schreef: ↑16 okt 2023 13:47

thestudent schreef: ↑16 okt 2023 13:36 Heb je ook altijd net een best ontbijt gegeten voor je weggaat? Want dan is je lichaam eerst lekker bezig met verteren. Bloed naar de darmen is weinig bloed naar de spieren.

Jazeker. Stevig ontbijt.

Dat kan het wel eens zijn..
Je kan voor een rit beter de avond ervoor goed eten en dan licht ontbijten, maar wel eerder beginnen met eten op de fiets.

Plan je de routes altijd met een start wind tegen?

Wat hierboven al gezegd is, maar ik schat ook dat het zware ontbijt de grootste factor is. Het moet niet te vet zijn. En drink je ook genoeg? Of ga je met een kop koffie de fiets op?

Open deur, maar tegenwind op de heenweg en wind mee op de terugweg?

Hier ook nog wat andere zaken die gaan meespelen als je in koud weer op pad gaat: https://rozenbergsport.nl/training/fietsen-in-de-kou/

Je bent wie je bent. Misschien ben jij wel een enorme biodiesel en kom je langzaam op gang, maar kun daarna nog veel langer dan die eerste 100km doorgaan en zit iedereen na 200 huilend in jouw wiel, jankend om hun moeder.

Niet ontbijten vind ik ook geen aanrader. Maar als het te veel is en ik ben te laat op start ik ook nier zo lekker.
Beste voor mij is minimaal 2 uur voor t fietsen. Liefst 2.5 Maar dat is vooral als het erom gaat. Mag het rustiger dan kan ik wel met volle maag vertrekken.