Voorbeschouwing Giro d’Italia 2021, wie wint de roze trui?

Vanaf zaterdag is het tijd voor de eerste grote ronde van het jaar, de Giro d’Italia 2021. Met een individuele tijdrit in Turijn gaat de Giro van start om op 30 mei opnieuw met een individuele tijdrit te finishen in Milaan. Wij blikken vooruit!

Parcours Giro d’Italia 2021

Met de Giro van 2020 nog vers in het geheugen staat de volgende editie alweer voor de deur. Wat was Wilco Kelderman er vorig jaar dicht bij, maar ‘helaas’ ging de zege naar Tao Geoghegan Hart en greep Sunweb met Jai Hindley en Kelderman naast de hoofdprijs. Het was een verrassende Giro met een podium dat niemand van tevoren had voorspeld. Krijgen we dit jaar opnieuw een verrassende eindwinnaar?

De Giro begint aanstaande zaterdag met een tijdrit van 8,6 kilometer met start en finish in Turijn. Tien jaar na dato heeft Turijn opnieuw de eer om de Grande Partenza te mogen organiseren en is er in de stad langs de oevers van Po een snel rondje uitgestippeld met amper bochten. Een kolfje naar de hand van wereldkampioen Filippo Ganna, zou je denken, ware het niet dat de Italiaan de laatste tijd even geen indruk maakt en zoekende lijkt te zijn naar de vorm van weleer. Of is het schijn?

Mocht Ganna de roze trui pakken dan krijgen de Italianen hun zin en zou hij die trui zomaar een paar dagen kunnen behouden. Op dag twee staat er namelijk een vlakke rit van Stupinigi naar Novara op het programma met waarschijnlijk een sprint tot besluit. De nieuwe week begint met de eerste heuvelrit, al zullen de vier pukkels in de laatste tachtig kilometer niet voor problemen zorgen bij de mannen met rappe benen. De eerste etappe dat er echt geklommen moet worden vindt op dinsdag plaats, als er gereden wordt van Piacenza naar Sestola. De slotklim is niet al te lang met zijn 4,3 kilometer, maar stijgt wel soms tot wel 16 procent. Vijf jaar geleden won Giulio Ciccone hier.

De vierde etappe met aankomst op Sestola. 

Na een vlakke sprintetappe zonder hindernissen op woensdag is het een dag later tijd voor de eerste échte bergetappe. Vanaf de startplek bij de Grotten van Frasassi gaat het tot zo’n 100 kilometer de hele dag omhoog. Na de beklimmingen van de Forca di Gualdo en Forca di Presta wacht een lange afdaling naar de voet van de slotklim San Giacomo. Met een lengte van 15,5 kilometer en gemiddeld stijgingspercentage van 6,1 procent is dit de eerste echte zware hindernis in de Giro. Grote verschillen worden hier waarschijnlijk niet gemaakt, maar je kunt hier de Giro wel zomaar verliezen.

Na opnieuw een overgangsetappe (181 vlakke kilometers van Notaresco naar Termoli) wacht op zaterdag 15 mei een bergetappe met de beklimming van de 18,9 kilometer lange Bocca Della Selva. Na die niet al te steile klim (4,6 procent gemiddeld) wordt er gedaald naar het plaatsje Castelvenere en wacht de korte slotklim naar Guardia Sanframondi. Een mooie etappe voor puncheurs, want de klassementsmannen zullen al stiekem met de rit van zondag in het achterhoofd rijden. Die rit gaat namelijk de hele dag op en af en eindigt met de klim naar Campo Felice, waarin het in de slotkilometer nog 12 procent omhoog loopt. Na vandaag weten we wie als leider de eerste rustdag in gaat, want de rit van maandag zal waarschijnlijk in een sprint eindigen.

Het profiel van de negende etappe. 

Strade Bianche
Op woensdag 19 mei gaat de Giro weer verder met een rit om van te smullen: een soort mini-versie van Strade Bianche. De rit begint in Perugia en doet na 92,8 kilometer de eerste onverharde strook aan. Na vijf gravelsectoren en tal van steile hellingen wacht na de Passo del Lume Sprento de finish in Montalcino, waar de renners al eerder door moesten rijden. Alle renners verschijnen met veel moraal vandaag aan de start, maar wie wint de prestigieuze etappe waar ploegen als hoofddoel hebben om de kopman geen tijd te laten verliezen en er stiekem over dagwinst wordt gedroomd?

Na een etappe voor vrijbuiters en daaropvolgend een rit voor de sprinters is rit veertien weer voer voor de klassementsmannen. En hoe: de finish ligt op de gevreesde Monte Zoncolan. Met de Monte Rest in het voorprogramma wordt met al 190 kilometer in de benen vanuit Sutrio begonnen aan de 14,1 kilometer lange klim met gemiddeld stijgingspercentage van 8,5 procent. Het venijn zit ‘m in de staart met uitschieters tot wel 27 procent! Wie slaat er hier toe? Een dag later mogen de renners ‘bijkomen’ met een 146 kilometer ‘korte’ etappe op deels Sloveens grondgebied. Hoewel de Sloveense toppers Tadej Pogacar en Primoz Roglic er niet bij zijn, zal de aandacht toch naar hen uitgaan vandaag. De aanwezige Slovenen zullen er alles aan doen om een sprint te ontlopen in Gorizia.

De Strade Bianche-etappe. 

De gevreesde Monte Zoncolan doemt op.

Slotweek
De derde en laatste week begint op maandag met een monstertocht door de Dolomieten. Driemaal ligt de top van een klim boven de grens van 2.000 meter en in totaal moet er maar liefst 5.700 hoogtemeters overbrugd worden. De finish ligt na de Passo Fedaia, Passo Pordoi en Passo Giau echter niet bergop, maar na een lange afdaling in Cortina d’Ampezzo. Met de laatste rustdag in het vooruitzicht kunnen de renners hier flink uithalen.

En als dat maandag niet lukt, dan misschien wel woensdag. Met de beklimming van de Passo di San Valentino (14,8 kilometer à 7,8 procent) en slotklim naar Sega di Ala (11,2 kilometer à 9,8 procent) krijgen de achtergebleven klassementsmannen nog de kans om de achterstand goed te maken. Die kans krijgen ze een dag later niet, want dan wordt er voor de laatste keer gesprint om de winst – als het al op een sprint uitdraait. De streep na een ellenlange etappe over 231 kilometer ligt in Stradella.

Een monsteretappe met drie beklimmingen boven de 2.000 meter hoogte.

Het slotweekend begint met een bergetappe met drie beklimmingen. De Mottarone is 15,4 kilometer lang (6,7 procent gemiddeld) en wordt gevolgd door de de Passo della Colma van derde categorie. De negentiende rit eindigt op de Alpe di Mera, een debutant in de Giro. De 9,7 kilometer lange klim loopt bijna met 9 procent gemiddeld omhoog. Wie pakt hier de allereerste Giro-etappezege? De laatste bergetappe wacht een dag later als er van Verbania naar Alpe Motta wordt gekoerst. De eerste klim is direct de langste van deze Giro: de Passo San Bernardino is 23,7 kilometer lang en stijgt gemiddeld met 6,2 procent. Daarna wacht de kortere Passo Dello Spluga (8,9 kilometer aan 7,3 procent) en valt op de Alpe Motta (7,3 kilometer à 7,6 procent) de beslissing: wie begint er met een mooie voorsprong aan de afsluitende tijdrit of wordt het op zondag 30 mei nog spannend?

De laatste bergetappe. 

De slottijdrit voert de renners van Senago naar het centrum van Milaan. Uiteraard kennen wij Milaan nog van de Giro-eindzege van Tom Dumoulin in 2017 en de dagzege van Jos van Emden, maar hier vond vorig jaar ook de ontzettend spannende ontknoping plaats tussen Hindley en Geoghegan Hart. Krijgen we op het 29,4 kilometer lange parcours opnieuw een spannende ontknoping of is de Giro in de dagen ervoor al beslist?

Bekijk hier het etappeoverzicht. 

Favorieten

De kans dat we een verrassende winnaar krijgen is aanwezig. Achter de namen van twee van de drie toppers staat een groot vraagteken. Egan Bernal bijvoorbeeld, hoe goed is hij na al zijn rugproblemen? Hetzelfde geldt voor Remco Evenepoel, die zijn debuut in een grote ronde maakt maar lange tijd nodig had om van zijn doodsmak in de Ronde van Lombardije te herstellen.

Eerst lichten we Egan Bernal uit. De Colombiaan beleefde in 2019 een droomjaar met eindwinst in de Tour, maar kende het vorige seizoen vooral pech. Rugproblemen teisterden de jonge renner die tijdens de Tour moest opgeven. Afgelopen winter heeft hij hard aan zijn fysieke ongemakken gewerkt en hoopt Bernal dat al het werk genoeg blijkt te zijn om drie weken te koersen op het hoogste niveau. Hij gaat voor het roze, maar hoopt wel dat zijn rug het houdt. Ineos-Grenadiers mikt voor het klassement naast Bernal ook op Pavel Sivakov. Ze delen samen het kopmanschap, maar Bernal start met het rugnummer 1. Nalatenschap van Geoghegan Hart.

Egan Bernal, de topfavoriet?

Dan Evenepoel, de man die zo hard in Lombardije ten val kwam. Hoe goed is hij? Niemand weet het, behalve Evenepoel en zijn naasten. Door een gebroken heup moest Evenepoel lange tijd aan zijn herstel werken en kon hij pas sinds kort denken aan koersen. Met twijfels verschijnt Evenepoel aan de start. De jonge Belg die normaal geen blad voor de mond neemt, liet onlangs zelfs de hooggespannen verwachten ietwat naar beneden bijstellen door te zeggen dat ‘hij wel ziet waar het schip strandt’ en dat het doel van hem is om ‘Joao Almeida bij te staan’. Een kwestie van indekken of is Evenepoel nog niet goed genoeg? Sinds zijn val in Lombardije op 15 augustus 2020 reed hij geen koers meer. Normaal gesproken zou hij dus tijd nodig hebben om mee te doen voor het roze, maar we hebben het wel over Evenepoel. De man die spot met alle wielerwetten. Kijk niet raar op als hij in Turijn straks gewoon even Filippo Ganna verslaat.

Remco Evenepoel.

De derde topfavoriet luistert naar de naam Simon Yates. De 28-jarige Brit won de Vuelta in 2018 en schreef al drie ritten in de Giro op zijn naam. In 2018 leek hij zelfs de Giro te gaan winnen, maar ontmoette hij de op de Colle Delle Finestre de man met de hamer. Vorig jaar was hij opnieuw een van de favorieten om de Giro te winnen, maar moest hij de ronde al vroeg verlaten na een positieve coronatest. Dit jaar mikt Yates op de Giro én de Tour, maar is de kans groter dat hij in de Giro kan scoren. In de Tour of the Alps liet Yates al zien dat het met de benen wel goed zit. Misschien is hij wel dé topfavoriet en in ieder geval de man met de minste vraagtekens achter zijn naam.

Simon Yates.

Na het noemen van de drie topfavorieten behoren de volgende namen al meer tot de outsiders. Emanuel Buchmann bijvoorbeeld, die in de Giro namens BORA-hansgrohe voor eigen kansen mag gaan terwijl Wilco Kelderman straks in de Tour de kans krijgt. Of Aleksandr Vlasov, die vorig jaar door ziekte al vroeg moest opgeven in de Giro en dit jaar voor revanche gaat. En wat kunnen Mikel Landa, Hugh Carthy en Almeida, de man die vorig jaar dagenlang het roze droeg?

Bij Trek-Segafredo verschijnen Vincenzo Nibali en Bauke Mollema aan de start, maar Nibali is net op tijd hersteld van een polsbreuk en Mollema mikt op een ritoverwinning; klassementsambities hebben ze daar niet echt. Jumbo-Visma verschijnt met twee rappe Nederlanders aan het vertrek (David Dekker en Dylan Groenewegen), maar mikt in het klassement op Nieuw-Zeelander George Bennett. Movistar heeft Marc Soler in de gelederen, Romain Bardet voert samen met Hindley DSM aan.

Bekijk hier een overzicht van alle deelnemers.

Nederlanders
In totaal doen er elf Nederlanders mee aan de Giro. Jumbo-Visma levert vier landgenoten af: Dekker, Groenewegen, Jos van Emden en Koen Bouwman. Bij Trek-Segafredo staan er met Koen de Kort en Mollema twee aan de start, Bert-Jan Lindeman is de enige landgenoot bij Qhubeka-Assos. De andere landgenoten: Taco van der Hoorn en Michel Kreder (Intermarché-Wanty Gobert), Lars van den Berg (Groupama-FDJ) en Oscar Riesebeek (Alpecin-Fenix).

David Dekker.

TV
De Giro is alleen op Eurosport te zien. De openingstijdrit is zaterdag vanaf 13.50 uur live op Eurosport 1 te bewonderen, terwijl de andere ritten meestal al rond 12.15 uur te zien zijn op de zender.

Dagelijks volg je ook hier via onze liveticker de Giro.