Het is je vast al eens opgevallen dat de meeste gravelbikes een stuur hebben dat naar buiten toe buigt. Dat worden ook wel flared drop bars genoend. Maar waarom zijn ze anders van vorm dan een racefietsstuur?

Racefietssturen komen doorgaans in 40, 42 of 44 cm breedte, waarbij vooral de breedte van je schouders bepaalt hoe breed je stuur is (of zou moeten zijn). Doordat het stuur relatief smal is, hoef je je armen maar een klein beetje te bewegen voor een flinke stuuruitslag. Een racefiets stuurt daardoor direct, maar ook een tikje nerveus. Het is moeilijker heel nauwkeurige stuurbewegingen te maken dan met een breed stuur.

Mountainbikes hebben daarom veel bredere sturen, die kunnen zomaar 75 cm breed zijn. Dat levert een groter frontaal oppervlak op en is daarmee minder aerodynamisch, maar heeft als groot voordeel dat je tijdens het sturen veel meer controle hebt. Precies wat je wil op een uitdagende afdaling waar je om verschillende obstakels moet sturen.

Scott Addict Gravel

Beste van twee werelden

Het stuur van een gravelbike biedt door zijn vorm een compromis tussen beide sturen. Op de plek van de remschakelhendels is het stuur qua breedte vergelijkbaar met een racefietsstuur. Doordat de bochten naar buiten gebogen zijn, is een gravelstuur onderin zomaar 15-20 centimeter breder. Zo heb je dus meer controle op uitdagend terrein, zonder al te veel in te leveren qua aerodynamica op vlakkere wegen. Ook zijn de bochten iets minder diep, zoals bij een compact stuur. Je zit dus wat minder diep, wat vaak net iets comfortabeler is. En dat is dan weer fijn als je lange tochten maakt op onverharde wegen.

Daar komt nog bij dat een gravelstuur volgens velen net wat beter in de hand ligt wanneer je je handen op de remschakelgrepen hebt. Doordat deze ook iets naar buiten wijzen zouden je polsen in een wat natuurlijkere houding staan.  Je merkt al dat we niet heel stellig zijn in onze bewoordingen, uiteindelijk is niets zo persoonlijk als een fijne fietshouding. Het is dus vooral iets wat je zelf moet ervaren.

Flare

Daarbij komt nog dat er niet zoiets is als één vorm gravelstuur. Zo is er allereerst verschil in de mate waarin de stuurbochten naar buiten buigen. Dit wordt ook wel de flare of drop flare genoemd. Er zijn sturen met een relatief kleine flare van zo’n 15 graden, maar ook sturen met een flinke flare van 35 graden of meer.

In dit vooraanzicht van twee gravelsturen is duidelijk het verschil tussen een stuur met weinig flare (boven) en veel flare (onder) te zien

Outsweep

Dan kan er ook nog sprake zijn van zogenaamde flare out of outsweep. Dat is de hoek die de uiteinden van het stuur maken ten opzichte van het voorwiel. Bij een klassiek racestuur bedraagt die hoek 0 graden, maar bij gravelsturen kun je kiezen uit sturen met een outsweep tussen de 0 en de ca. 40 graden. Dat maakt het stuur nog breder en zorgt voor een natuurlijkere houding van de handen.

Wederom twee verschillende gravelsturen, ditmaal in bovenaanzicht. Het bovenste stuur heeft een kleine outsweep, de onderste een hele grote

Aluminium of carbon?

Goedkopere gravelsturen zijn vrijwel zonder uitzondering van aluminium, de duurdere modellen van carbon. Dat materiaal is veel lichter en dat levert dus een welkom gewichtsvoordeel op. Toch is er voor gravelbikes nóg een belangrijke reden om voor carbon te kiezen. Dat materiaal heeft iets meer flex, waardoor het oneffenheden in het wegdek kan absorberen. Een carbon stuur is dus niet alleen lichter, maar vooral ook comfortabeler dan een aluminium stuur. Combineer je carbon stuur met een dikker stuurlintje en je kunt gravelrijden als een koning(in).