Rodrick de Munnik en Edwin Driessen van Fiets volgen een Sportvastenkuur. Edwin blogt dagelijks over zijn ervaringen.

In de Fiets van deze maand schrijft onze columnist Flavio Pasquino over de leegte aan het einde van een profcontract. Het zwarte gat. De leegte na een leven van sport en discipline. Zo’n leegte voel ik ook na de Sportvasten kuur.

Bijna twee weken heb ik als een monnik geleefd, heb ik afgezien, maar ook genoten. Waar het genot precies vandaan komt weet ik niet. Ik hoop van het gevoel dat mijn lijf verandert, dat ik er harder mee kan fietsen. Het kan ook zijn dat het genot komt van de discipline en de vastigheid. Ik had voor in ieder geval twee weken een doel in mijn leven.

De grote vraag is: wat nu? Rodrick zei vanmiddag: ‘’Ik had me een paar dagen geleden voorgenomen om vrijdag verschrikkelijk uit de band te springen met een bezoek aan de McDonalds. Nu weet ik het niet. Ga ik zo makkelijk opgeven wat ik de afgelopen weken heb bereikt?’’. Nee, dat doen we niet. Ik heb in ieder geval teveel genoten van het hebben van een doel. Dat doel trek ik de komende maanden door. Komende zomer ga ik voor het eerst meedoen aan Alpe D’Huzes. En ik heb weer een wedstrijdlicentie aangevraagd. Het kriebelt weer naar een jaartje freewheelen op de fiets.