Op Fiets.nl vind je een reeks van vijf artikelen over tijdrijden voor amateurs. Ronald legt uit wat er zo leuk aan is, hoe je ermee kunt beginnen en hoe je er misschien zelfs wel goed in wordt. Vandaag de laatste over sfeer en cultuur. Het eerste deel kun je hier teruglezen. In deel 2 lees je alles over aerodynamica en in deel drie gaat het over het materiaal. In deel 4 gaat het over techniek en tactiek.
Foto: Rick vd Werf
Sfeer & cultuur
Het laatste artikel in deze reeks van 5 gaat over de sfeer en cultuur in het tijdrijden. Waarom? Omdat de subcultuur onder tijdrijders het benoemen waard is! Op mijn eerste tijdrit op het wielerparcours op Sloten viel ik direct in die cultuur. Het was voorjaar 2021, alle koersen waren geannuleerd en WV Amsterdam had de tijdswaarneming aangezet zodat iedereen op eigen gelegenheid 4 of 8 rondes volle bak kon rijden en de uitslagen waren online terug te vinden.
Geen jury, geen inschrijftafel, geen rugnummers, niets. Alleen andere renners. Ik had een sprintpak (snelpak met zakken) van Castelli aangetrokken, een opzetstuurtje gemonteerd op mijn koersfiets en verder niets specifieks voor het tijdrijden. Ik weet nog goed dat ik enigszins geïntimideerd was door de professionaliteit van veel aanwezigen. Die stonden met hun smarttrainer warm te rijden op de parkeerplaats. Prachtige tijdritfietsen, peperdure (dichte) wielen, snelpakken, overschoenen, tijdrithelmen, alles was voor elkaar.
Eén van de deelnemers sprak mij aan: “Ben je al klaar of moet je nog?”. Een beetje ongemakkelijk vertelde ik dat ik nog moest starten maar dat ik niet zulke hoge verwachtingen had omdat het mijn eerste tijdrit was. Ik kreeg een hele leuke reactie waarin de renner in kwestie uitlegde dat het niet zozeer gaat om winnen of niet maar dat tijdrijden een strijd tegen jezelf is. Je moet het beste halen uit jouw vorm en materiaal van dat moment. Als je dat doet is ’t goed. Dus: “Zet je kop goed en geniet van je vingers tussen de deur” was de afsluiting van het gesprek.
Op tijdrijden.nl vind je een vrij complete kalender. Op Sloten wordt dit jaar voor het eerst een uitgebreide tijdritcompetitie van 6 wedstrijden gestart, die heel toegankelijk is. Meer info via wvamsterdam.nl/wva-tijdrijden/.
Na afloop sprak ik de betreffende renner weer en in plaats van vragen naar een uitslag of een snelheid vroeg hij of ik voor mijn gevoel alles eruit gehaald had die dag. En dat was het geval, ik had echt een goede tijdrit gereden qua indeling dus ik was heel tevreden. “Dan heb je het super gedaan” was zijn conclusie. Later zag ik in de uitslag dat de betreffende renner minuten sneller was geweest dan ik. Maar ondanks dat tijdrijden een spelletje van minimale marges en seconden is qua uitslagen, gunt iedereen elkaar op de één of andere manier het beste.
Na 2 seizoenen tijdrijden heb ik veel van dat soort ervaringen gehad. Tijdens de verkenning kom je één van je concurrenten tegen en samen bespreek je wat het plan is qua indeling en welke bochten er gevaarlijk bij liggen etc. Of na de koers even nabespreken hoe je bepaalde delen van het parcours hebt aangevlogen. Echt mooi om te zien hoe men elkaar helpt om het maximale te halen uit de individuele prestatie.
Het valt mij ook op dat mensen graag kennis en kunde delen. Zowel renners onderling maar ook coaches en professionals. Data over windtunneltesten, rolweerstand van banden etc. worden in alle rust met elkaar gedeeld en besproken. Het is echt een community waarbij je vaak dezelfde mensen tegenkomt en ik hoop van harte dat die community gaat groeien in Nederland.
Om deze reeks af te sluiten gebruik ik dezelfde uitspraak als ik waar ik mee begon: “You don’t have to be great to start, but you have to start to be great”. Ik hoop jullie tegen te komen bij één van de tijdritten komend seizoen!
