Kenmerkend voor een veldritparcours zijn de balken. Twee houten planken, meestal voorzien van de nodige reclame die de rijders belemmeren op hun rit richting de finish. Even afstappen is een optie, of natuurlijk: Hop, hop, bunny hop. In het elite veld bij de heren ben je inmiddels een uitzondering wanneer je niet over de balkjes springt. Bij de vrouwen is dat een ander verhaal. We duiken er eens in (of over).

Eerst eens de regels. Want bijna elk parcours heeft ze, maar wat mag er wel en wat niet. Om te beginnen moet een veldritparcours overal minstens 3 meter breed zijn. Wanneer we het hebben over een UCI wedstrijd. Dat is niet altijd het geval bij bos passages over singletracks maar wel op rechte paden.

Foto: Cor Vos

Op een parcours mogen niet meer dan zes verschillende kunstmatige hindernissen worden opgenomen. Dat kan zijn een zandbak, trap of dus de balken. Er mag maar één set balken geplaatst worden en dat moeten altijd twee stuks zijn. Minimum 4 meter uit elkaar geplaatst, maximaal 6. De hoogte van de balken is altijd een punt van discussie. De maximum hoogte is 40 centimeter. Echter zijn de balken niet bij elke cross 40 centimeter hoog. Normaal varieert het tussen de 30 en 40 centimeter. Ze liggen altijd op een recht stuk, en normaliter niet voor of na een bocht. Dat laatste is nogal breed te interpreteren, want hoe ver na een bocht is niet meer ‘na een bocht’. Juist, alle truken worden tegenwoordig uit de kast gehaald om van der Poel terug in zijn hok te krijgen.

Belangrijk punt, het parcours moet voor de vrouwen gelijk zijn aan dat van de mannen. Dezelfde balken, dezelfde hoogte dus. Wie de cross op de voet volgt heeft gezien dat er inmiddels best een aantal dames zijn die de sprong wagen. Lang niet altijd vooraan in het pak, ook in het midden van het veld zijn er dames die niet bang zijn aangelegd. We zetten voor je op een rijtje wie je in de gaten moet houden.

Pauline Ferrand Prevot

De olijke Franse was in 2014 zo’n beetje de eerste die als dame in competitie over de balkjes wipte. In een bevroren en besneeuwd Diegem zette zij haar voorwiel op de balk om er vervolgens sierlijk over te raken. Tot drie keer toe ging het goed, hierna maakte ze een flinke smakker op de harde grond. Ferrand Prevot werd die dag 2e op luttele seconden achter Marianne Vos. We zien Pauline tegenwoordig alleen nog springen als de balkjes een tikkie lager zijn dan het maximum.


Pauline Ferrand Prevot: De befaamde ‘eerste sprong’

Jolanda Neff

Wanneer ‘the wildchild’ je bijnaam is dan ben je vast zot genoeg om over een paar planken heen te springen. De Zwitserse mountainbikester staat bekend als technisch zeer onderlegd en een tikkie wild en ongeremd. We zagen Jolanda al diverse malen springen in competitie. Onder andere tijdens de wereldbekers in Amerika of zoals onderstaand in Baal waar ze zegevierend over de meet kwam.

https://www.youtube.com/watch?v=9I60ID8rfQQ#t=24m39s

Nadja Heigl

Deze Oostenrijkse is in de lage landen nog niet heel bekend. Ze werd 3e op het wereldkampioenschap bij de belofte in Valkenburg en rijdt dit jaar voor het eerst een bijna compleet programma op Vlaamse bodem. De van origine mountainbikester is in staat om over balken tot bijna 50 centimeter(!) te springen. Niet gek als je bedenkt dat Heigl slechts 1.64 meet. Inmiddels schuift deze dame week na week iets op in de uitslag en is met haar snelle start steeds vaker op beeld terug te vinden. Onthoud deze naam.


Nadja Heigl

Puck Pieterse

Je bent zeventien en sinds kort de eerste Europees kampioene in de categorie junioren. Toch heb je al een stel benen om U tegen te zeggen en zit geregeld met de snelste dames uit het peloton in de eerste groep. Puck springt al een paar jaar over de balken. Techniek is geen probleem voor het meisje uit Amersfoort.


 Puck Pieterse, Foto: Marcel van de Meulengraaf

Aniek van Alphen

Momenteel misschien wel het uithangbord van de ‘springende’ dames in Nederland. Aniek ‘jolly jumper’ van Alphen springt net zo makkelijk over 40 centimeter als het gelijknamige paard van Lucky Luke. Van Alphen benut ieder vrij moment om te oefenen, in de achtertuin, op de parkeerplaats of tijdens een training. Inmiddels is het vertrouwen dusdanig gegroeid dat ze op hoge snelheid beide balken durft te nemen. Onlangs zagen we op televisie nog terug hoeveel winst je kunt behalen door te springen.


Aniek van Alphen, Foto: Peter Philipsen

https://www.youtube.com/watch?v=jh6EFInKOi0#t=9m13s

Ceylin Alvarado

Oke, Ceylin springt momenteel nog niet ‘in competitie’. Wel heeft ze op trainingen al eens in haar kaarten laten kijken. Balkjes van 35 centimeter vormen voor de goedlachse Europees kampioene bij de belofte dames geen enkel probleem. Het is een kwestie van tijd voordat we Ceylin ook met een rugnummer op de sprong zien wagen.

Foto: Cor Vos

Ellen Noble

Met een eigen hashtag, T-shirts en videos volgt de Amerikaanse Ellen Noble haar eigen #bunnyhopthepatriarchy kruisweg. Dat Ellen met de fiets kan rijden staat wel vast. Dat ze kan springen ook. Helaas zien we haar dit jaar niet zo vaak meer terug op de voorgrond.


Foto: Cor Vos