niveau. Met de introductie van deze zoveelste generatie is de focus vooral gelegd op het updaten van de geometrie en de daar uit voortkomende rij eigenschappen. Met name om de fiets weer wedstrijdproof te maken op parcoursen van hors categorie. Een langere bovenbuis, luiere balhoofdhoek en steilere zitbuis zorgen ervoor dat de fiets minder nerveus wordt bergaf en zodoende beter te besturen op lastiger terrein.Ook Giant doet de voorderailleur in de ban. Op de XTC vind je enkel nog 1x groepsets. Net als standaard lekker brede banden. Houden we van. Tijdens een eerste introductie op de nieuwe MTB-route van Almere waren we onder de indruk van het lichtvoetige gevoel dat de XTC ons gaf. Echt bochtjes maken is er op de grasbult niet bij en daarom pikten we de Giant nog eens op voor een wat uitgebreidere test op lokaal terrein. Met bochten dit keer.
Een trouwe hond
Op bekend terrein zijn de XTC en ik snel vrienden. Even de zit finetunen, en een korte stop om het zadel te wisselen,verder zit alles naar wens. Het zadel is met 120 millimeter breedte eigenlijk te smal voor bijna iedereen. Geven we het beestje de sporen, dan volgt hij als een trouwe hond zijn baasje. Bocht in, bocht uit. Alles voelt direct vertrouwd. Lekker licht, degelijk, maar zonder ‘wow’ factor. De wielen zijn opgebouwd met Giant’s eigen carbon velgen. Materiaal waar je je geen zorgen over hoeft te maken.De Shimano XT-groepset laat niet geheel onverwacht geen steek vallen en doet perfect wat wij allemaal willen. Direct schakelen bij het indrukken van de hendel en meteen blokkeren bij het aantippen van de remgrepen. Een mooie parelmoerblauwe glitterlak moet voor de nodige schwung zorgen en dat lijkt te werken wanneer ik de reacties op het parkeerterrein bij de mountainbikeroute peil.