In 2004 heeft Marcel Kruithof, toenmalig technische redacteur van Fiets, in onze eigen extreem make over zich in zes maanden voorbereid op de Marmotte. In 2012 is Marcel opnieuw van plan de zware cyclo in de Alpen te gaan rijden. Wekelijks vertelt hij over zijn belevenissen op weg naar 7 juli in: Extreem make over 2.0: 8 jaar en 30 kilo verder:Hoewel ik begin oktober al ben begonnen met het bereiken van mijn doel (gewicht in de dubbele cijfers), is het startschot echt gegeven op 4 januari 2012. Op die dag startte ik met mijn sportvastenkuur. In de drie voorafgaande maanden heb ik vooral het sporten weer op gepakt en het plezier daarin terug gevonden. Met het gewicht verliezen ging het toen niet zo hard. Want ook al zal elke diëtist je vertellen dat 6 kilo in drie maanden prima is, met de Marmotte in het vooruitzicht was dat voor mij niet voldoende.

De 10-daagse sportvasten, gaf mij niet alleen een conditionele boost, het bijkomende gewichtseffect van -7 kilo was ook erg welkom. Wat ik na deze kuur vooral hoopte was dat die kilo’s niet binnen 10 dagen er ook weer aan zouden komen. Dat was gelukkig niet het geval. Na een kleine stabilisatie, begon de weegschaal zelfs weer minder aan te geven. Een grotere stimulans is er eigenlijk niet. Het was daarom voor mij gemakkelijk om het “keep the switch” gedeelte vol te houden.

Het koolhydratengehalte in de voeding laaghouden en de suikers beperken is bovendien nog lekker ook; Kwark met fruit in de ochtend, ’s middags een lekkere salade waar mijn collega’s regelmatig jaloers naar kijken en ’s avonds gewoon een gezonde warme maaltijd met liefde door mijn vrouw bereid. Neem daarbij nog pistachenootjes tussendoor, voldoende water, lekker groene thee en blijkbaar heb je het recept om de kilo’s eraf te laten vliegen. Zeker als je daarbij genoeg sporturen maakt. Iets wat de afgelopen maanden prima is gelukt. Naast 1800 buiten kilometers, zijn er in de sportschool ook de nodige uurtjes gemaakt.

Het resultaat van dit voedingspatroon gecombineerd met de sporturen verbaast echter mij nog elke keer weer als ik op de weegschaal ga staan. Eerlijk gezegd had ik gehoopt om met de Marmotte (7 juli) onder de 110 kilo te wegen. Want ik heb al best wel wat afval ervaringen, maar 25 kilo in 6 maanden is al heel veel. Het is nu echter pas drie maanden na mij sportvastenkuur en ik ben aan gewicht al kwijt wat ik in 8 jaar was aangekomen. Vrijdag 6 april stond de schaal op ‘slechts’ 104 kilo. Dat had ik in mijn stoutste dromen niet durven dromen. De dubbele cijfer komen nu al heel dichtbij.

Ik weet wel dat ook al gaat het nu heel goed, dat ik scherp moet blijven. Want die 4 kilo moeten er eerst nog wel af. Het moment dat het gewicht verliezen niet meer zo makkelijk gaat, komt ook steeds dichter. Op vragen over wat dan ook mijn uiteindelijke gewichtsdoel is, geef ik dan ook nog geen antwoord. Eerst de dubbele cijfers, daarna zien we wel verder. Ik blijf het gewoon rustig, stap voor stap bekijken .

Voor nu ben ik vooral erg blij dat ik al 31 kilo kwijt ben. Komend weekend staat namelijk de Amstel Gold Race op de agenda. En ook al zijn de bergen in Limburg niet te vergelijken met de cols in de Alpen, ook hier moet elke kilo mee omhoog. Elke kilo minder is dan mooi meegenomen. Aan de voorbereiding zal het niet liggen. Dit weekend nog samen met mijn zwager 140 km gefietst op de Rose Xenon RS. Van de eerste 90 waren dat er 80 tegenwind. De benen zijn dus sterk genoeg. Hopen dat het weer zaterdag meezit en het gewicht misschien nog wel weer een kilootje minder is!