Onlangs introduceerde het Duitse Canyon de Aeroad CF. Canyon zet de Aeroad CF neer als een ‘breakaway bike’ . Zo eentje waarmee je zo snel mogelijk naar de finish snelt zodra je ontsnapt bent… Op dit moment is de Aeroad nog in een prototype fase. Maar we konden de nieuweling even proberen op dinsdag 8 juni. En we deden dat niet alleen: we riepen de hulp in van Marc van Gastel (40) uit Merkelbeek-rechts op de foto- en Roel de Vries (28) uit Landgraaf.
 


De eerste is een ‘super toerder’ die net Parijs-Roubaix in de benen had, de tweede is een A-amateur die veel en vaak net over de grens koerst. Beiden rijden Canyon: Roel een Ultimate AL, Marc de Ultimate CF uit 2007. En beiden zijn tevreden met hun fiets -en zeer benieuwd naar wat de Aeroad kan! Eerst nog maar even de kenmerken van de Aeroad. Snel moet die zijn. En aerodynamisch verantwoord!

 
 


Daartoe is vooral het frontale oppervlak aangepakt en zijn de overgangen tussen de verschillende delen van het frame zo gladjes mogelijk gemaakt.  Je ziet dit in de ‘hourglass-shaped’ balhoofdbuis en de, in vergelijking met de Ultimate minder dikke onder- en bovenbuis. Gebleven zijn de slanke staande achtervorken in combinatie met het ‘dikke’ bracket, nu met  press-fit lagers. De kabels lopen door de framebuizen en er is ook een speciale Di2 versie leverbaar. Nieuw zijn ook de speciale Aeroblade SL en zadelpen: beiden zijn instelbaar op meer of minder sprong (!) en zogenaamde setback: resp. 39 of 44 mm naloop en 15 tot 35 mm –wat inhoudt dat de zithoek kan veranderen tussen 70, 6 en 73, 5 graden.  Verder: zogenaamde size-specific tubing en een iets kortere balhoofdbuis, vooral na  feedback van de Omega Pharma-Lotto coureurs. Gewicht van het frame zal tussen de  980 en 1130 gram zijn. De Aeroad CF zal er zijn in zes maten. Zie voor meer beelden het bericht van 18 mei.


We trokken een paar uurtjes het Zuid-Limburgse land in, onderweg de fietsen uitwisselend. Naast de Aeroad CF kregen we een Ultimate CF SLX en een Ultimate CF 8.0 mee. Dat bood de mogelijkheid om de fietsen met elkaar te vergelijken. Wat bleek: de Aeroad was geen vervanging van een van de andere Canyons, maar eerder een toevoeging.

Marc stelde dat de ‘rechtuit stabiliteit’ van de Aeroad ongekend hoog is’. Daarnaast is de Aeroad totaal niet oncomfortabel, ondanks de oversized en geovaliseerde buizen. Roel vond de Aeroad net wat minder ‘snel’ dan de Ultimate SLX. ‘Die is voor mij als renner echt een wereld fiets. Ik kan wel overweg met dat wat lichtvoetige en soms wat nerveuze karakter. Ik kan me voorstellen dat een toerder liever de Aeroad heeft’.  Dit onderschreef Marc. De gemonteerde Mavic Cosmic wielen vielen goed in de smaak ‘Bijna net zo goed als mijn Shamal wielen’ stelde Marc. Wat bleef hangen na de rit? Nog een keer Marc ‘een hele stabiele fiets waar je je meteen thuis op voelt. Ook in de afdalingen leek het wel of de Aeroad precies het juiste spoor wist te vinden. Heel prettig. En voelbaar een stuk comfortabeler als mijn oude CF’.

En ook ondergetekende was het daarmee eens.


Deze proto Aeroad CF blijkt nu al een zeer doordachte en stabiele fiets. Wel kwam er nu nog wat ‘gekraak’ vanuit de zadelpen. Maar dit zal vooral te wijten zijn aan het ontbreken van carbonpasta en -het nog niet- gecommuniceerde aantrekkoppel. De mogelijkheid om de ‘setback’ van het zadel in te stellen een goede vinding. Je kunt zo spelen met je positie en je hebt wat meer comfort – ook omdat de speciale Ritchey zadelpen duidelijk mee geeft. Het feit dat je de sprong van de voorvork kunt veranderen zal een doorsnee fietser weinig zeggen. Maar stel: je wilt een opzetstuurtje monteren, een ‘aero’ houding aannemen en toch ook nog comfortabel zitten en trappen? Dan is de deze mogelijkheid gewoonweg een goede optie. De Aeroad past ook in het ‘rijtje’ aerodynamische racers van ondermeer Ridley, Trek en Cervelo. Waarbij veel minder de nadruk ligt op een laag gewicht, maar veel meer op pure snelheid door een ander ontwerp. De UCI norm van 6,8 kilo voor een fiets kan gemakkelijk gegaald worden anno 2010 -dus dat is geen uitdaging meer. Wel de zoektocht naar meer snelheid. En dan bedoelen we niet een ‘Gruber’ motortje natuurlijk…

Prijzen voor een complete fiets zullen beginnen bij circa 3000,- euro. Canyon monteert dan Campagnolo Chorus, Record of Super Record of Shimano Dura-Ace of Dura-Ace Di2  en altijd combinatie met Mavic Cosmic wielen -lekker snel!-, Continental, Ritchey stuur, stuurpen en zadelpen en Selle Italia zadels. 

De Aeroad zal waarschijnlijk pas in het najaar besteld kunnen worden (!) en het is ook nog niet duidelijk of de fiets ook echt zo deze kenmerken heeft als dit prototype. De Duitsers zijn nog volop bezig met testen en het verzamelen van eerste indrukken van de Aeroad. Wordt vervolgd! www.canyon.com

Tekst en foto’s: Menno Grootjans