Als het op fietsen aankomt, zijn Tenerife en Gran Canaria zonder twijfel de meest populaire Canarische eilanden. Maar bij Cycloworld kozen ze vorig jaar een keer voor iets nieuws: Lanzarote. Niet zonder succes. In dit artikel lees je meer over het Spaanse eiland.
1. Wat is Lanzarote voor eiland?
Lanzarote is het op drie na grootste Canarische eiland. Gran Canaria, Tenerife en Fuertaventura zijn allemaal groter. Qua oppervlakte is Lanzarote ongeveer half zo groot als Gran Canaria. Alle Canarische eilanden zijn van oorsprong vulkanisch, maar nergens wordt dit duidelijker dan op Lanzarote. Het eiland is bezaaid met dode vulkanen, gestold lava en zwart zand. De laatste vulkanische activiteit stamt uit het begin van de 19e eeuw.
Er wonen 156.000 mensen op het eiland, de hoofdstad is Arrecife. Naar mijn mening doet Lanzarote een stuk knusser en netter aan dan Gran Canaria en Tenerife. Het eiland is schoon en vervallen hoogbouwhotels zie je nauwelijks. Betondorpen zoals Playa del Ingles vind je er gelukkig ook niet.
2. Hoe is het terrein?
Lanzarote is heuvelachtig, echte bergen zoals op Tenerife en Gran Canaria zijn er niet. In een ritje van 50 km verzamel je zo’n 750 hoogtemeters. Ga je 75 km rijden, reken op 1000-1200 hoogtemeters. Uitdagend dus, maar goed te doen. Het terrein leent zich ook prima voor duurtraining, en mede om die reden is het populair bij triatleten.
De beklimmingen zijn, op een enkele uitzondering na, kort en niet al te steil. Lekkere lopers dus. Een Ardennenverzet voldoet prima.
3. Hoe zijn de wegen?
Er zijn op Lanzarote niet bijzonder veel wegen. Een beetje kilometervreter kan ze allemaal in één week afkrassen. Maar het is zeker geen straf bepaalde wegen meermaals te rijden, desnoods de andere kant op. De grotere wegen zijn in goede staat. Auto’s rijden met een grote boog om je heen, wat je vaak anders ziet. De kwaliteit van de kleinere wegen is behoorlijk wisselend, ik raad aan die sowieso vooraf te streetviewen als je ze opneemt in een route.
Vermeldenswaardig zijn de vias ciclistas die je verspreid over het eiland tegenkomt. Dit zijn wegen waar auto’s wel toegestaan zijn maar fietsers voorrang hebben (te vergelijken met het Nederlandse concept ‘Fietsstraat, auto te gast’).
4. Waar liggen de meest bekende beklimmingen?
Hiervoor moet je aan de uiteinden van het eiland zijn. Aan de oostkant vind je een prachtige klim naar een observatorium/weerstation. Dit is met 595m het hoogste punt het eiland waar je kunt fietsen. Het bolvormige observatorium is overigens vrijwel altijd te zien, waar je ook bent op het eiland. Vanaf Tabayesco klim je er in 10 km/ 600 hm heen via de LZ-207 en de LZ-10. De percentages komen zelden boven de 9%. Onderweg word je getrakteerd op prachtige uitzichten en enkele zeer fraaie haarspelden. Sowieso is het prachtig fietsen aan deze kant van het eiland, ook de klim naar de Mirador van Orzola is schitterend.
De lastigste helling van het eiland vind je helemaal aan de andere kant van het eiland. Daar ligt de beruchte klim naar Femès. Deze helling van nauwelijks een kilometer kent een gemiddelde van 12%, met pieken tot 20%. Goed om te weten is dat je hier officieel niet meer mag fietsen. Op eigen risico dus!
Een andere plek die je zeker niet mag missen is de LZ-67, die dwars door het nationaal vulkanenpark Timanfaya loopt. Dit is zonder twijfel één van de meest bijzondere wegen van Europa; niet voor niks een usual suspect op Instagram. De weg is grotendeels kaarsrecht, licht glooiend en ligt midden in een bizar landschap van gestold lava, links en rechts geflankeerd door vele vulkanen. Een hele belevenis. Tip: rijd bij voorkeur van noord naar zuid. Niet alleen heb je dan wind mee, je wordt ook nog eens getrakteerd op een heerlijke afdaling waar je zonder moeite 70 km/uur aantikt.
5. Hoe zit het weer op Lanzarote?
Dat is vergelijkbaar met de andere Canarische eilanden. In de wintermaanden ligt de temperatuur overdag zo rond de 20 graden. Een setje armstukken is wellicht gewenst als je vroeg vertrekt, maar niet strikt noodzakelijk. Je rijdt hier year round in principe gewoon kort-kort. Heerlijk!
Een belangrijk aandachtspunt is echter wel de wind. Lanzarote en Fuertaventura staan beide bekend als the windy islands. Op Tenerife en Gran Canaria kun je ook wel eens last hebben van harde wind, maar daar rijd je toch ook vaak in de luwte van het gebergte. Op Lanzarote zijn geen hoge bergen en daardoor heeft de wind altijd vrij spel. De wind komt altijd uit het noordoosten, je kunt er dus wel enigszins rekening mee houden in je routeplanning. Windkracht 5 is vrij standaard, uitschieters naar 6 bft zijn ook mogelijk. Neem je je eigen fiets mee, laat je hoge wielen dan maar thuis.
6. Wat is er nog meer te doen naast fietsen?
Meer dan genoeg, al is het wel kleinschaliger dan Gran Canaria en Tenerife. In Puerto del Carmen is een dierenpark. Bij Costa Teguise is een waterpark (helaas dicht in de winter). Er zijn diverse excursies naar het eilandje La Graciosa. Uiteraard zijn er ook legio stranden, zowel met wit als met zwart zand. Het eerder genoemde vulkanenpark Timanfaya is een aanrader. Verder kun je bijvoorbeeld paragliden, watersporten, dolfijnen spotten, golfen, duiken, shoppen, wijn proeven en natuurlijk verse vis eten in één van de vele restaurants. Op het eiland vind je diverse dorpjes, maar heel veel is daar niet te doen.
7. Wat is de beste uitvalsbasis?
Het eiland is niet bijster groot, een rondrit met de fiets over het eiland is ‘maar’ zo’n 170 km met 2400 hm. Het maakt dus niet zo gek veel waar je precies zit. Zelf verbleef ik Costa Teguise en achteraf durf ik wel te zeggen dat dit een hele goede keuze is, vooral om het zeer centraal gelegen is. Maar in Arrecife of Playa del Carmen zit je in principe ook goed.
8. Waar kan ik een fiets huren?
Ik heb zelf mijn fiets gehuurd bij Free Motion in Playa del Carmen, om de simpele reden dat ik dit bedrijf al kende van Gran Canaria. In Costa Teguise kun je ook terecht bij Vulcan Bikes en TriBike. En ook Max Huerzeler (een bekende verhuurder met talloze vestingen op Mallorca) heeft er een filiaal. Meer dan genoeg keuze dus.