Getest: Urwahn Waldwiesel.E, gravelbike zonder zitbuis

Een fiets zonder zitbuis, heel logisch klinkt het niet. Het Duitse merk Urwahn staat er juist om bekend dat ze zulke fietsen produceren. Wij hebben de Waldwiesel in een e-uitvoering van ze getest.

Ik had tot ik de vraag kreeg of ik een fiets van Urwahn wilde testen nog nooit van het merk gehoord, maar na wat zoekwerk kwam ik erachter dat het een Duits merk betreft en Cycling Connection de bekendheid in de Benelux wilt vergroten. Urwahn Bikes, zoals de naam volledig luidt, werd in 2017 opgericht en bestaat uit de termen URban en WAHNsinnig, Urwahn dus. De focus van het bedrijf ligt vooral op het maken van fietsen die dienen als vervoersmiddel, voor woon- en werkverkeer. Het assortiment bestaat naast stadsfietsen en e-bikes ook uit racefietsen en gravelbikes. Wij haalden een gravelbike op, de Urwahn Waldwiesel. De Waldwiesel is er in meerdere soorten en smaken. Zo is er de ‘gewone’ versie van de Waldwiesel en een e-versie, de Waldwiesel.E. Wij gingen met die laatste op pad.

De Waldwiesel is een fiets met (deels) 3D-geprint stalen frame en onopvallende aandrijflijn. In het frame zit de batterij verwerkt, daar zit ook het oplaadpunt. Het motortje zit in de achternaaf. Van een afstand is hij amper te herkennen als elektrische fiets, dat blijkt wel als ik met collega Edwin op pad ga. “Waar zit die aandrijving dan?” vraagt hij, om er volgens achter te komen dat het allemaal wel heel mooi is weggewerkt. Een fiets met onopvallend motortje dus, ideaal om je vrienden mee te verrassen als je een weekendje gaat klimmen en plots zonder problemen bij ze wegrijdt. Maar goed: dit is dus een ‘softride’ e-gravelbike, met 40Nm koppel tot je beschikking. Niet helemaal geschikt om flink mee te klimmen, maar wel om mee over de stoffige paden te scheuren.

Fiets zonder zitbuis

Wat is er zo speciaal aan de Waldwiesel.E, behalve de verschijning? Het is een gravelbike met stalen frame, deels 3D-geprint en netjes aan elkaar gelast in Duitsland. De lasnaden zien er glad en mooi weggewerkt uit. Pas als je met je vinger over het frame zoekt naar ribbels voel je de naad zitten. De fiets is er in deze kleur – de asfalt zwarte – en in vier andere varianten. Verder is de Waldwiesel.E uitgerust met een Shimano GRX 1×11 groep, zijn de kabels netjes binnendoor weggewerkt en krijg je er wielen met velgen van Ryde (Dutch19) bij met plek voor 40 millimeter brede bandjes van Continental (Terra Speed). Ook de achterkant ziet er natuurlijk bijzonder uit. Er is geen zitbuis en dat zorgt voor een boel verbaasde blikken als je ‘m ergens neerzet.

Hoe fietst het?
Tijd om op pad te gaan. Allereerst wilde ik even de zadelhoogte aanpassen, al ging dat niet zonder slag of stoot. Toen ik de geïntegreerde zadelpen ietsje te ver losdraaide vielen de onderdelen in het frame en moest ik een zoektocht beginnen. Bij mijn racefiets van ongeveer 7,5 kilo is dat geen probleem, bij een e-gravelbike van twee keer zo zwaar was het wat moeizamer om de fiets op zijn kop door mekaar te schudden in de hoop dat de klem er weer uit zou vallen. Uiteindelijk lukte het om het puzzelwerkje weer compleet te krijgen, maar waarom moet het tegenwoordig zo moeilijk?

Eenmaal op de fiets heb ik niets te klagen. Zonder aandrijving heb je even nodig om op gang te komen, maar als je eenmaal fietst dan zit het allemaal heel lekker. In de bochten voelt het wat hoekig en onwennig, maar dat komt mede door het forse gewicht van 14,8 kilogram – wat voor een elektrische fiets overigens meevalt – én omdat ik racefietsen gewend ben die een pak lichter zijn. Het brede stuur met flinke flare is voor een gravelbeginner als ik ook nieuw. Met een breedte aan de bovenkant van 44 centimeter en 56 centimeter bij de handvatten is deze Acros Gravel-Bar voor mij groot, maar fijn. Wel even wennen om bij het aanzetten geen forse, wilde rukken aan het stuur te geven, alles gaat net een fractie trager.

Het nut van een motortje

Als ik stukjes gravel opzoek dan merk ik dat ik veel grip heb op deze e-gravelbike. Lekker door de bochten scheuren en stofhappen is op deze jongen geen probleem. Helemaal met de aandrijving op de Turbo-stand is het een plezier om na een bochtje aan te zetten. Je wordt flink op gang geholpen door die motor en dat is – ook al durf ik het bijna niet te zeggen – stiekem toch wel fijn. Daar wringt ook wel meteen de schoen. Waar ik woon – in de omgeving van Rotterdam – heb je niet heel veel aan een bike met ondersteuning. Klimmetjes zijn hier nauwelijks te vinden en op het vlakke ga ik harder dan de motor mag ondersteunen. De spaarzame keren dat ik wel ondersteuning ‘nodig’ had, merkte ik wel direct het verschil en zag ik er het nut wel van in. Een heuveltje op of aanzetten na een bochtje gaat dan wel iets makkelijker dan normaal. Aangezien de Mahle-motor tot 25 kilometer per uur ondersteuning biedt, heb je er eenmaal op stoom niet heel veel aan. Het motortje levert 250 wH en gaat volledig opgeladen ongeveer 60 tot 80 kilometer mee. Onder de bidonhouder zit de stekker om de accu weer mee op te laden.

Techniek

Mahle e-BikeMotion, zo heet het systeem dat je op gang helpt als je het nodig hebt. Ook Merida heeft een aantal e-bikes met dit merk ondersteuning. Je kunt tijdens het fietsen kiezen uit drie verschillende standen: lichte ondersteuning, middelmatige ondersteuning en flinke ondersteuning. Waar je op verschillende ‘normale’ e-bikes op een duidelijk display kunt zien op welke stand de motor staat, heb ik daar bij deze fiets meer moeite mee. Allereerst voel je niet dat je überhaupt de motor aan- of uitzet. Geen trillingen of geluidjes, dat is eigenlijk een compliment voor het systeem. Pas bij de hogere stand voel je duidelijk dat je een hulpmotor aan boord hebt. Het is wel wat lastig om te zien op welke stand hij staat. Dat kun je alleen zien aan de kleurtjes die net tussen de knopjes op de bediening door te zien zijn (zie foto hieronder). Vooral bij heel zonnig weer, niet altijd even duidelijk.

Op de bedienings-unit op het stuur vind je drie knopjes. Eén voor meer ondersteuning, één voor minder en door het middelste knopje in te drukken, schakel je het motortje weer uit. Je mist een beetje feedback, er is geen duidelijke klik voelbaar en je hoort dus ook niets. De motor is ontzettend soepel. Zoals gezegd voel je hem niet duidelijk inschakelen en ook als hij boven de 25km/u uitschakelt voel je dat niet direct terug. Knap gedaan. Pas op de hoogste ondersteuningsstand voel je de ondersteuning echt in- en uitschakelen, maar zelfs dan heel beheerst.

De fiets is afgemonteerd met een enkel voorblad. Wat opvalt is de excentrische as die in deze fiets zit. Die is eigenlijk voor riemaandrijving. En dat is dus ook mogelijk, want de rechter achtervork is los te maken om een riem te kunnen monteren. Urwahn heeft diverse modellen met een riemaandrijving in de collectie.

Zonder zitbuis

Dat er geen zitbuis in de fiets zit, merk je eenmaal op de fiets eigenlijk niet. Het gekke is: op een bepaald moment viel het me niet eens meer echt op, maar doordat ik er best vaak op werd geattendeerd, werd ik er weer aan herinnerd. Qua stevigheid voelt het allemaal prima. Dat komt deels ook door het kleine beetje versteviging vlakbij de achternaaf, een soort ieniemienie-zitbuisje. Bij mij ziet het er, met een gewicht van 69 kilo, dus allemaal prima uit op een fiets zonder zitbuis, maar bij iets zwaardere mensen op de Waldwiesel.E begon ik me toch een beetje zorgen te maken… Voorlopig ten onrechte; alles is heel en niemand is er doorheen gezakt. Het scheelt natuurlijk ook dat je deze fiets met bolle 40mm banden gebruikt, die doorgaans niet zoveel bandendruk nodig hebben. Dat maakt dat zo’n fiets sowieso al wat soepeler en minder stijf aanvoelt. Eigenlijk is de Waldwiesel vooral gewoon heel comfortabel.

Kopen? Of niet?

Na een paar weken rijden op de Waldwiesel.E hang ik een beetje tussen twee gedachten. Het is een fijne fiets met degelijke componenten. Alles is netjes afgewerkt, over het meeste is goed nagedacht en aan het materiaal zal het niet snel liggen. Daarnaast beschik je met deze fiets over een echte blikvanger, een fiets waar mensen hun nek wel voor willen omdraaien. Al zou ik zelf voor één van de vier andere, opvallendere kleuren kiezen.

Aan de andere kant vraag ik me af: heb ik iets aan een elektrische gravelbike? Eigenlijk niet, zoals gezegd rijd ik voornamelijk op vlak of licht glooiend terrein en is deze gravelbike vooral bedoeld om langer te fietsen. En als je dan boven die 25 km/u rijdt, wat meestal zo is, zit je met een zware fiets (want motor en accu) en wil je eigenlijk liever dit model zonder de ondersteuning. Gelukkig hebben ze die bij Urwahn. Die is 4 kilo lichter en kost nog 1000 euro minder ook.

Voor €5499 haal je de geteste Waldwiesel.E in huis en voor 600 euro meer kun je ‘m ook krasvrij maken, wel zo handig als je een fanatieke gravelaar bent. Bij andere extra opties (zoals een Lauf-voorvork) betaal je natuurlijk ook een meerprijs. Heb jij ook liever de uitvoering zonder motor? Dan is de Waldwiesel er al voor €4499 en weegt-ie 10,9 kilo.

Specificaties Urwahn Waldwiesel.E:
– Gewicht: 14,8 kilo
– Stalen frame, deels 3D-geprint
– Mahle ebikemotion motor (250W power, t/m 25 km/h ondersteuning)
– Actieradius van +- 60 kilometer
– Groep: Shimano GRX 600
– Stuur: Acros Gravel-Bar, 440-560 mm
– Zadel: Fizik Terra Argo X3
– Maten: XS, S, M, L en XL
– Kleuren: vijf verschillende varianten voor frame
– Adviesprijs: vanaf €5499

Meer info: urwahnbikes.com en www.cycling-connection.nl