Gravelen is razendpopulair! Dat zie je niet alleen als je buiten om je heen kijkt, maar ook als je in de fietsenwinkel kijkt naar wat er te koop is. We vroegen Diane en Ronald, twee fietsers die zelf ook graag op de gravelbike stappen, wat ze er nou precies zo leuk aan vinden.
Diane is een niet heel fanatieke fietser, die is begonnen op de weg met een ‘gewone’ racefiets. Af en toe pakt ze ook de mountainbike voor een ritje over de singletracks, maar sinds de opkomst van de gravelbike is dit toch wel haar favoriete discipline. Maar waarom dan? Diane legt het haarfijn uit: “Ik vind het vooral zo leuk omdat je op de gravelbike helemaal niet zo bezig bent met prestaties. Op de racefiets zit ik toch vaak naar mijn gemiddelde snelheid te kijken. Dan baal ik als ik, volgens mezelf, niet hard genoeg ga. Op de gravelbike heb ik die drang helemaal niet. Dan kijk ik lekker op me heen, geniet van de natuur en kan helemaal ontspannen.”
Ronald, die een stuk fanatieker fietst op zowel de racefiets als zijn tijdritfiets, bevestigt dit. “Soms is het gewoon even fijn om zomaar wat weg te trappen. Zonder bezig te zijn met wattages of KOM-metjes”, zegt hij. Een ander voordeel dat ze beiden benoemen is dat het, vergeleken met de fietspaden, zo lekker rustig is als je gravelt.
Ontspannen of inspannen?
Diane weet nog een ander pluspunt te benoemen: “Op de mountainbikeparcoursen in Nederland is het meestal heel veel draaien en keren. Dan moet je eigenlijk continu op het pad letten. Ook leuk hoor, maar het geeft je weinig tijd om van de omgeving te genieten. En je legt ook vaak maar korte afstanden af omdat je een uitgezette MTB-route fietst, meestal een kort rondje. Op de gravelbike houd ik van lange gravelpaden, zodat ik niet van bocht naar bocht hoef te rijden en de tijd heb om te kletsen en de omgeving in me op te nemen. Omdat het een stuk minder inspannend is, kan ik ook langere afstanden afleggen en zo zie ik nog eens iets van Nederland.”
Ronald vindt dat relaxed rijden ook wel leuk, maar ziet ook de lol in van wat inspannender gravelen. Hij doet daarom geregeld mee aan een gravelwedstrijd, zoals die uit de NL Gravel Series. “Dat vind ik gaaf, jezelf een uurtje of drie uit elkaar trekken. Lekker afzien en een beetje koersen. En het mooie is dat het sfeertje rondom de gravelscene net even wat gemoedelijker is dan op de weg. Het is niet constant vechten om het beste plekje in een peloton, en achteraf praat je nog wat na met je concurrenten onder wie vaak Nederlandse toppers, best gezellig.”
Wat heb je nodig?
Naast een fiets heb je natuurlijk ook comfortabele schoenen, kleding en een helm nodig. Diane gebruikt haar wegfiets met wat dikkere banden om mee te gravelen. Al staat ze hier op de foto te poseren met de CBT-testfiets uit ons magazine. Die zou ze best willen hebben trouwens, vertrouwt ze ons toe. Helaas, deze moet retour naar Italië. Ronald fietst op zijn eigen gravelbike, een Giant Revolt met een Shimano GRX-gravelgroepset. Qua schoenen wil je iets waarmee je ook een beetje fatsoenlijk kunt lopen, want je moet nog weleens van de fiets om een hek open te doen bijvoorbeeld. Dus bij voorkeur schoenen die profiel onder de zool hebben en waarbij de schoenplaatjes verzonken zitten, zoals de Shimano RX600-schoenen die beide gravelaars hier dragen. En dat je altijd een helm moet dragen hoeven we niet meer uit te leggen. Diane en Ronald dragen op de foto’s een helm van Lazer. Die zijn uitgerust met het KinetiCore-systeem, dat bij een onverhoopte val de kans op een hersenschudding sterk verlaagt.
Of ze nog een advies hebben voor ‘graveltwijfelaars’, vragen we. Het antwoord is eenduidig: “Probeer het gewoon eens! Er is niks moeilijks aan en er liggen bijna altijd wel een paar leuke gravelstrookjes bij jou in de buurt. Kijk niet raar op als je er net zo verslingerd aan raakt als wij!”