Wat ooit begon als de Steven Rooks Classic, heet tegenwoordig Klimclassic. Vandaag starten in Maastricht een paar duizend wielrenners voor een toertocht door Zuid-Limburg en vooral de Belgische Ardennen. Oud profrenner Aart Vierhouten is al jaren de man op de achtergrond van het fietsevenement. Hij bedenkt ondermeer de route.

Wat is er moeilijk aan het samenstellen van een parcours?

”Daar komt meer bij kijken dan je denkt. Ik doe dit nu al vijf jaar. Je kijkt aan de ene kant door de ogen van de wielrenner, aan de andere kant moet je rekening houden met de wensen van de diverse overheden. Het is vandaag de dag niet zo eenvoudig meer om een vergunning te krijgen. In dat samenspel kom je tot een parcours. Je kunt bijvoorbeeld niet zomaar een aantal klimmetjes in de route stoppen. Ik kijk dan naar de rustverhouding tussen de bergjes en bepaal wat een goede plek is voor de ravitaillering’’.

Steven Rooks heeft zijn naam aan een andere tocht verbonden. Waarom heet het nu niet de Aart Vierhouten Classic?

”Ik heb nooit succes gehad op dit soort heuvelachtige parkoersen. Dit was veel te zwaar voor mij. Ik adviseer fietsers ook niet om ongetraind aan de Klimclassic te beginnen’’.

 

Je zou liever je naam aan een sprinters-tocht verbinden?

”Nu je het zegt, ik zou niet weten hoe je zo’n tocht zou moeten organiseren. Maar even serieus. Ik ben meer een man van de achtergrond. Net als tijdens mijn profcarrière. Toen was mijn belangrijkste taak ondermeer het bijstaan van sprinter Rob McEwen. Tegenwoordig ben ik ook betrokken bij een andere tocht: de Gerrie Knetemann Classic’’.

Voor wie is de Klimclassic bedoeld?

‘’Fietsers die houden van een afwisselend parcours. Op de La Redoute wordt de tijd van iedere deelnemer gemeten. Die kan je vergelijken met de tijd van je vrienden of ieder ander die de klimclassic rijdt. Er doen vijfduizend mensen mee. Je weet dan precies waar je als wielrenner staat’’

Dat betekent dus rustig aan naar de Redoute en dan knallen?

”Pas maar op hoor. Je hebt dan al heel wat klimmetjes in de benen! En we meten op nog een berg de gereden tijden. De côte de Trasenter’’.

De Klimclassic is een toertocht. Toch rijden veel deelnemers dit soort tochten als een wedstrijd. Wat heb je hen te zeggen?

‘’Neem een licentie als je zo graag wedstrijden rijdt. Dit soort fietsers zijn een groot probleem. Door rood rijden, de rotonde linksom nemen. Andere weggebruikers storen zich er enorm aan. En terecht. We hebben daarom een strenge gedragscode ingesteld. Als er fietsers zijn die als beesten blijven rijden, dan zijn er straks geen tochten meer. Weet je hoe moeilijk het is om nog een vergunning te krijgen? We werken met een zwarte lijst. Als we constateren dat iemand zich niet aan de code houdt, schrijven we zijn startnummer op. Verleden jaar hebben we twintig mensen op die lijst gezet. Na de tocht belden we ze op. Ze schaamden zich kapot’’.

Het niet aan de regels houden hoort toch ook een beetje bij het wielrennen?

”Ben ik niet met je eens. Ik kreeg vorig jaar mailtjes van mensen die schreven dat ze blij waren dat bijna iedereen voor rood stopte. Ze hadden het gevoel dat de jachtigheid daarmee uit de tocht verdween, dat ze gewoon lekker rustig konden fietsen. En dat wil ik graag zo hebben’’.

Meer informatie: klimclassic.nl