In 2004 heeft Marcel Kruithof, toenmalig technische redacteur van Fiets, in onze eigen extreem make over zich in zes maanden voorbereid op de Marmotte. In 2012 is Marcel opnieuw van plan de zware cyclo in de Alpen te gaan rijden. Wekelijks vertelt hij over zijn belevenissen op weg naar 7 juli in: Extreem make over 2.0: 8 jaar en 30 kilo verder:

Wat je momenteel ook doet, overal wordt je geconfronteerd met koning winter. Buiten is het wit van de sneeuw, de buitenthermometer is al een week niet meer boven de -5 uit geweest en zelfs de rayonhoofden zijn inmiddels bij elkaar gekomen. Voor mij houdt het vooral in dat het buiten fietsen er voorlopig even op zit. Een aantal jaar geleden heb ik namelijk het besluit genomen, om onder nul niet meer buiten te fietsen. Met oud-Fiets collega Leon Brouwer reden we met -8 graden Celsius ’s ochtends op de fiets naar kantoor. Een ritje waar we op het gemak normaal hooguit 1 uur en 50 minuten over deden. Na 2 uur en 15 minuten reden we echter pas het kantoor gebouw in Amsterdam Zuidoost binnen. Temperaturen onder nul doen fietser gewoon geen goed.

Deze vorstperiode betekent dan ook voor mij dat de conditie momenteel alleen in de sportschool op peil gehouden wordt. Al stond daar zondagochtend ook het ijs op de ramen. Met een paar uur RPM en Body Pump, maak ik zo toch nog 6 a 7 uur per week. En hoewel RPM natuurlijk niet helemaal te vergelijken is met fietsen op een racefiets, zijn de uren die ik nu maak in sportschool Den Edel absoluut een goede basis om straks in maart echte kilometers te gaan maken. De frisse buitenlucht doe ik momenteel wel op met het maken van een sneeuwpop met mijn kinderen.

En nee, voor mij geen trainingskamp. Zelf toen ik nog wedstrijden reed ( in een heel ver verleden) deed ik daar niet aan. Als eerstejaars amateur is mij dat namelijk heel slecht bevallen. Misschien ging ik toen ook wel gewoon te laat. Slechts een week voor de Ronde van Zuid-Holland kwam ik terug van het warme Lanzarote. Met genoeg kilometers in de benen, maar veel te weinig snelheid, stond ik aan het vertrek. Het enig dat ik me nog herinner is dat het koud was, waaide en dat ik, voor het binnen rijden van Leiden, mijn nummer al kon afspelden. Gewoon trainen in de omstandigheden waarin je straks moet fietsen. Laten we dus hopen dat het een mooi eerste helft van de zomer wordt!

Dit jaar hoef ik er gelukkig niet in het tweede weekend van maart te staan. Mijn wedstrijd is pas over 5 maanden. Toch gaat de tijd sneller dan gedacht. Mijn Marmotte plannen zijn afgelopen zomer al ergens ontstaan. Vanaf oktober ben ik er serieus begonnen, maar inmiddels is het al wel februari! Gelukkig voel ik dat ik, voor halverwege de winter, er goed voor sta. Zelf deze sneeuw periode komt niet eens slecht uit. De trainingsgashendel iets minder diep in trappen, kan in deze periode echt geen kwaad. Ik moet natuurlijk ook niet te vroeg in vorm komen!

Wat mij niet snel genoeg kan gaan, maar waar het misschien beter voor is als het niet te hard gaat, is het gewichtsverlies. Dat is toch het uiteindelijke doel. Gelukkig gaat het ook daar goed mee. Om onder de 100 kilogram te komen ben ik nu al over de helft. Ik weet niet precies wat er met sportvasten is gebeurd, maar ik heb er niet alleen conditioneel maar ook voor mijn gewichtsverlies heel erg veel baat bij. Ruim 18 kilo ben ik inmiddels kwijt geraakt. Langzaam aan moet ik dan ook op zoek naar andere kleren. Gelukkig kan ik in mijn kast nog genoeg  vinden dat ik al tijden niet meer paste. En mocht ik echt helemaal doorschieten. Op zolder achter het schot staat nog een doos met kleding voor onder de 80 kilo! Je weet maar nooit…