Verende zadelpennen bestonden al jaren, carbon frames die marginaal meegeven ook. Canyon combineerde ze en maakte een merkbaar comfortabele zadelpen die je ook echt wilt hebben.
Verende zadelpennen bestonden al jaren, carbon frames die marginaal meegeven ook. Het idee is even simpel als logisch, wanneer je over oneffenheden rijdt ontstaat er een schok en hoe meer van die schok wordt geabsorbeerd door je fiets hoe minder jij ervan voelt.De benodigde flexibiliteit komt uit banden, wielen, voorvork, stuur, frame en zadelpen. Ze moeten buigen in de juiste richting, zonder aan stijfheid in alle andere richtingen in te boeten. Canyon combineerde twee flexiblele carbon bladveren en maakte een merkbaar comfortabele, carbon zadelpen.
Inderdaad, de verende zadelpen is het ondanks minstens 15 jaar ontwikkeling nooit helemaal geworden. De telescopische modellen die je weleens op trekkingfietsen ziet werken helemaal niet. Alleen
Cane Creek’s Thudbuster werkt echt, al jáááren, op trekkingfietsen wel te verstaan. Die constructie met 4 scharnieren en elastomeer blokken is te zwaar en te lomp voor een snelle fiets. Bovendien veert hij flink bij harde klappen maar doet weinig bij kleine vibraties.
Het alternatief bestaat ook al minstens 10 jaar,
USE bedacht de Alien zadelpen. Die is van carbon of titanium, met 25,4mm héél dun en beslist niet zwaarder dan een normale zadelpen. Hij is flexibel, zodanig dat je het écht voelt. Helaas buigt hij mee in alle richtingen waardoor je zadel evenveel van links naar rechts bewoog als van voor naar achter, en maar een klein beetje op en neer, de fan schare blijft dus beperkt.
De volgende mijlpaal was
Cannondale’s Save zadelpen, 27,2mm dik en bedacht voor hardtail MTB’s. Dankzij een afplatting halverwege veert die pen naar achter en naar beneden maar niet opzij, en het gewicht ligt nauwelijks hoger dan bij een standaard pen. De minpunten, de punt van het zadel komt bij inveren tussen je benen omhoog en hij werkt alleen als je achterop het zadel zit, zijn overkomelijk wanneer je lang op een stuiterende hardtail MTB moet zitten.
Canyon’s VCLS 2.0 zadelpen mag gerust de recentste mijlpaal genoemd worden. Deze pen bestaat uit twee halfronde delen die in het frame tegen elkaar geklemd worden. Naar boven toe lopen de delen uit in platte bladveren. Bovenop die twee platte uiteindes zit, via 2 scharnieren, de kop bevestigd waar het zadel in geklemd wordt. De constructie met 2 paralelle veren in plaats van 1 houdt de kop min of meer horizontaal bij het veren. Het vlakstellen van het zadel gaat dan ook door het voorste- en het achterste deel ten opzichte van elkaar te verschuiven, zo kantelt het zadel voor- of achterover. Een klein verzonken schroefje klemt beide delen aan elkaar waarna je het geheel in je frame monteert.
De VCLS 2.0 pen is voorlopig alleen voor racefietsen bedoeld, en uitsluitend leverbaar in dikte 27,2mm. Hij past dus in ieder 27,2 frame, en met een verloopbus ook in de meeste andere. Voor de eigen aeroframes met afgeplatte zadelpen levert Canyon een adapter. De lengte, maximaal 24cm boven het frame, is voldoende voor bijna iedereen.Met 230 gram komt hij niet in de buurt van echte vlieggewichten maar gezien de lengte en de scharnieren valt het ook weer mee.
In een wikkeleurige wegfiets gemonteerd was her resultaat spectaculair. Met keihard opgepompte banden konden we op een grove klinkerweg gewoon op het zadel blijven zitten, zonder wazige ogen, afzakkende bril, steken in de onderrug of pijn in de bilnaad. Achterop het zadel was de vering duidelijk het soepelst, middenop het zadel veert het al veel minder en op het puntje gezeten voelden we pas echt hoe slecht de weg erbij lag. Snel weer naar achter dus met de billen!
Op strak asfalt vonden wij de beweging erg mee vallen. Als je erop let merk je het bij verkeersdrempels, gootjes, als je gevoelig bent misschien zelfs op vers geverfde verdrijvingsvlakken. Het went echter heel snel, na een middag in het zadel moesten wij helemaal achterop zitten om het te voelen. Voor zwaardere rijders zou dat best anders kunnen zijn, dan zal de zadelpen waarschijnlijk duidelijk meer bewegen.
Canyon’s VCSL 2.0 is te bestellen via
www.canyon.com. De prijs valt niet mee, 250 Euro, ex verzendkosten, auw! Verkrijgbaar met witte of grijze print. Wie geen groot Canyon logo wil kan bij Ergon terecht, daar zal hij binnenkort ook te koop zijn met Ergon print.
Voor mountainbike gebruik is de VCLS 2.0 zeker niet gemaakt, maar wij konden het natuurlijk niet laten. Gemonteerd in een hardtail met starre voorvork voegde hij maar 20 gram toe maar maakte de rijervaring stukken aangenamer. Op kleine hobbeltjes rammelt je fiets en voel je het zadel bewegen maar de scherpe tikken in je onderrug lijken verdwenen. Ook wanneer je op de pedalen staat voor bijvoorbeeld een snel genomen wasbord raakt het zadel je achterwerk vaak kort, en ook die klappen lijken wat softer. Te enthousiast op het zadel neerkomen liet het achterste deel van de pen naar beneden schuiven waardoor de punt omhoog kwam.
Het enkele schroefje heeft voor MTBgebruik te weinig klemkracht, de zadelpenklem moet strakker dan hij eigenlijk hoort om het zadel recht te houden. Een simpel stripje rubber in de spleet tussen het voorste- en het achterste deel voorkwam dat daar zand terecht kwam wat kraken kan veroorzaken. Ofwel, zo’n flexy zadelpen in een hardtail vinden wel een heel goed idee, het wachten is dus op versie 2.1
Verende zadelpennen bestonden al jaren, carbon frames die marginaal meegeven ook. Canyon combineerde ze en maakte een merkbaar comfortabele zadelpen die je ook echt wilt hebben.
Inderdaad, de verende zadelpen is het ondanks minstens 15 jaar ontwikkeling nooit helemaal geworden. De telescopische modellen die je weleens op trekkingfietsen ziet werken helemaal niet. Alleen Cane Creek’s Thudbuster werkt echt, al jáááren, op trekkingfietsen wel te verstaan. Die constructie met 4 scharnieren en elastomeer blokken is te zwaar en te lomp voor een snelle fiets. Bovendien veert hij flink bij harde klappen maar doet weinig bij kleine vibraties.
Het alternatief bestaat ook al minstens 10 jaar, USE bedacht de Alien zadelpen. Die is van carbon of titanium, met 25,4mm héél dun en beslist niet zwaarder dan een normale zadelpen. Hij is flexibel, zodanig dat je het écht voelt. Helaas buigt hij mee in alle richtingen waardoor je zadel evenveel van links naar rechts bewoog als van voor naar achter, en maar een klein beetje op en neer, de fan schare blijft dus beperkt.
De volgende mijlpaal was Cannondale’s Save zadelpen, 27,2mm dik en bedacht voor hardtail MTB’s. Dankzij een afplatting halverwege veert die pen naar achter en naar beneden maar niet opzij, en het gewicht ligt nauwelijks hoger dan bij een standaard pen. De minpunten, de punt van het zadel komt bij inveren tussen je benen omhoog en hij werkt alleen als je achterop het zadel zit, zijn overkomelijk wanneer je lang op een stuiterende hardtail MTB moet zitten.Canyon’s VCLS 2.0 zadelpen mag gerust de recentste mijlpaal genoemd worden. Deze pen bestaat uit twee halfronde delen die in het frame tegen elkaar geklemd worden. Naar boven toe lopen de delen uit in platte bladveren. Bovenop die twee platte uiteindes zit, via 2 scharnieren, de kop bevestigd waar het zadel in geklemd wordt. De constructie met 2 paralelle veren in plaats van 1 houdt de kop min of meer horizontaal bij het veren. Het vlakstellen van het zadel gaat dan ook door het voorste- en het achterste deel ten opzichte van elkaar te verschuiven, zo kantelt het zadel voor- of achterover. Een klein verzonken schroefje klemt beide delen aan elkaar waarna je het geheel in je frame monteert.
De VCLS 2.0 pen is voorlopig alleen voor racefietsen bedoeld, en uitsluitend leverbaar in dikte 27,2mm. Hij past dus in ieder 27,2 frame, en met een verloopbus ook in de meeste andere. Voor de eigen aeroframes met afgeplatte zadelpen levert Canyon een adapter. De lengte, maximaal 24cm boven het frame, is voldoende voor bijna iedereen.Met 230 gram komt hij niet in de buurt van echte vlieggewichten maar gezien de lengte en de scharnieren valt het ook weer mee.In een wikkeleurige wegfiets gemonteerd was her resultaat spectaculair. Met keihard opgepompte banden konden we op een grove klinkerweg gewoon op het zadel blijven zitten, zonder wazige ogen, afzakkende bril, steken in de onderrug of pijn in de bilnaad. Achterop het zadel was de vering duidelijk het soepelst, middenop het zadel veert het al veel minder en op het puntje gezeten voelden we pas echt hoe slecht de weg erbij lag. Snel weer naar achter dus met de billen!
Op strak asfalt vonden wij de beweging erg mee vallen. Als je erop let merk je het bij verkeersdrempels, gootjes, als je gevoelig bent misschien zelfs op vers geverfde verdrijvingsvlakken. Het went echter heel snel, na een middag in het zadel moesten wij helemaal achterop zitten om het te voelen. Voor zwaardere rijders zou dat best anders kunnen zijn, dan zal de zadelpen waarschijnlijk duidelijk meer bewegen.Canyon’s VCSL 2.0 is te bestellen via www.canyon.com. De prijs valt niet mee, 250 Euro, ex verzendkosten, auw! Verkrijgbaar met witte of grijze print. Wie geen groot Canyon logo wil kan bij Ergon terecht, daar zal hij binnenkort ook te koop zijn met Ergon print.Voor mountainbike gebruik is de VCLS 2.0 zeker niet gemaakt, maar wij konden het natuurlijk niet laten. Gemonteerd in een hardtail met starre voorvork voegde hij maar 20 gram toe maar maakte de rijervaring stukken aangenamer. Op kleine hobbeltjes rammelt je fiets en voel je het zadel bewegen maar de scherpe tikken in je onderrug lijken verdwenen. Ook wanneer je op de pedalen staat voor bijvoorbeeld een snel genomen wasbord raakt het zadel je achterwerk vaak kort, en ook die klappen lijken wat softer. Te enthousiast op het zadel neerkomen liet het achterste deel van de pen naar beneden schuiven waardoor de punt omhoog kwam.
Het enkele schroefje heeft voor MTBgebruik te weinig klemkracht, de zadelpenklem moet strakker dan hij eigenlijk hoort om het zadel recht te houden. Een simpel stripje rubber in de spleet tussen het voorste- en het achterste deel voorkwam dat daar zand terecht kwam wat kraken kan veroorzaken. Ofwel, zo’n flexy zadelpen in een hardtail vinden wel een heel goed idee, het wachten is dus op versie 2.1
