In 2004 heeft Marcel Kruithof, toenmalig technische redacteur van Fiets, in onze eigen extreem make over zich in zes maanden voorbereid op de Marmotte. In 2012 is Marcel opnieuw van plan de zware cyclo in de Alpen te gaan rijden. Wekelijks vertelt hij over zijn belevenissen op weg naar 7 juli in: Extreem make over 2.0: 8 jaar en 30 kilo verder:Sportvasten is trainingskuur

Wie mij een beetje kent, weet dat ik een echte cola liefhebber ben. Na 10 dagen sportvasten was dat dan ook waar ik enorm naar uitkijk. Mijn eerste colaatje zou de beloning worden van het volhouden van deze zware kuur. Omdat ik mijn frisdrank gebruik toch al drastisch had teruggebracht was het zaterdag pas zover. Terwijl mijn Marmotte-genote Saskia op bezoek was om naar mijn vasten vorderingen te informeren, schonk ik een heerlijk glaasje Zero in mijn favoriete cola glas. Het glas aan de lippen, om dat heerlijke slokje te nemen. Doorslikken en…. “Gatver wat smaak dat vies!” was mijn reactie. Ik heb nog een slokje genomen, maar dat bracht geen verbetering. Ik vind cola vies! Een verklaring hiervoor kan mijn sportvastencoach Allard Schulenklopper niet geven. Een winstwaarschuwing voor Coca Cola Nederland is inmiddels afgegeven.

Dat cola niet meer smaakt, is wel het enige nadeel aan sportvasten dat ik tot nu toe heb kunnen ontdekken. Want ook al is de tiendaagse kuur echt zwaar, ik ben onderweg nog alleen maar voordelen tegen gekomen. Natuurlijk is mijn gewichtsverlies er daar één van. Met ruim 7 kilo in 10 dagen, is dat onderweg de beste motivator geweest. Elke ochtend op de weegschaal staan en zien dat die weer minder aanwijst, helpt je de dag doorkomen op drie glazen sinaasappelsap. En als je dan op de opbouwdagen ziet dat je niet aankomt, maar zelfs nog iets afvalt, is dat helemaal top.

Het weer gaan eten, valt overigens niet mee. Want in 10 dagen is mijn maag zwaar gekrompen. Eén bruine boterham is als ontbijt meer dan voldoende, tussendoor heb ik niet of nauwelijks trek, ’s avonds is een half bord meer dan voldoende. Het is natuurlijk erg prettig, want met een tussenstand van 121,6 kilo heb ik nog heel wat kilo’s te gaan. Een vreemde gewaarwording, maar natuurlijk wil ik dat graag zo behouden. Vol is vol en met het vervolg op sportvasten, ‘Keep the Switch’, moet dat ook zeker gaan lukken.

Ondanks dat ruim 7 kilo natuurlijk heel veel is en dat mijn eetlust behoorlijk is ingeperkt, vind ik dat het grootste effect toch wel heeft plaats gevonden op het gebied waar sportvasten ook oorspronkelijk voor bedoeld is, namelijk op trainingsgebied. Want wauw! Tijdens de kuur vond ik het al ongelooflijk! Ik bedoel, wie verwacht dat je op een glas sap zo lekker kunt sporten. Dat is een hele rare gewaarwording. Gewoon RPM’en op sportschool Den Edel, met een halfuur in de juiste hartslag zone, zonder enige moeite. In de opbouwdagen wordt dat gevoel alleen maar beter. Je moet je veel meer inspannen om in dezelfde hartslagzones te komen en vooral te blijven. En het herstel is ook nog eens sneller.

Maar vandaag werden echt al mijn verwachtingen overtroffen. Na een dagje rust, trok ik de stoute schoenen aan om mijn eerste tochtje buiten te gaan maken. Niet alleen, maar met de toerclub van GRTC Excelsior. Omdat ik geen idee had waar ik stond, zag ik hier in eerste instantie best wel een beetje tegen op. Maar 50 km in de wielen, met 30 km/uur dat zou, ondank dat je met sportvasten slechts een half uur per dag sport, moeten lukken. En inderdaad, met gemak. Ik heb de afgelopen jaren niet meer zo lekker gefietst. Volgende keer beloof ik dan ook gewoon mee te draaien op kop!

Mijn sportvasten coach Allard zegt overigens dat het trainingseffect van de kuur pas na twee weken volledig is. Tot nu toe is alles wat hij vertelde ook gebeurd. Ik ben dus benieuwd!