Volgend jaar september wordt de vijfde editie van de Tour for Life verreden. Dit is een achtdaagse tocht van de Italiaanse Alpen naar Valkenburg. De deelnemende teams zamelen geld in voor Artsen Zonder Grenzen. In aanloop naar de Tour for Life 2013 portretteren we wekelijks een deelnemer. Vandaag Willem Sauer (41) uit Rotterdam.Volgend jaar september wordt de vijfde editie van de Tour for Life verreden. Dit is een achtdaagse tocht van de Italiaanse Alpen naar Valkenburg. De deelnemende teams zamelen geld in voor Artsen Zonder Grenzen. In aanloop naar de Tour for Life 2013 portretteren we wekelijks een deelnemer. Vandaag Willem Sauer (41) uit Rotterdam.Beroep: graficusRenner van: Breet Cycling Team (BCT)Wat was de aanleiding om in te schrijven?
“Het idee kwam van onze overleden vriend Edwin van Veen. Hij is in oktober 2011 gestorven aan een hersenbloeding op 46-jarige leeftijd. De beeltenis van Edwin staat ook in ons logo. En Breet is de meisjesnaam van zijn moeder. Hij gebruikte die naam heel veel. Ik denk dat het nog in 2010 was na een tocht van 150 kilometer. We zaten bij hem in de tuin. Het was een zonovergoten dag en we hadden een lekker koud biertje in de hand. Hij gaf toen aan mee te willen fietsen met Tour for Life. Na het lezen van een artikel in Fiets.”Hoe gaan jullie geld inzamelen?
“Na het overlijden van Edwin zijn we nog meer gedreven om er een succes van te maken. In het veel meer ophalen van geld en door veel meer te trainen. We hebben al heel wat bedrijven aangeschreven. We moeten nog bepaalde dingen uitwerken, maar er staat al een spinningmarathon op het programma. Ons team bestaat allemaal uit fietsfanaten. We gaan toertochten rijden en we volgen een trainingsschema. En we gaan een weekend naar de Vogezen.”Tour for Life, een onvergetelijke belevenis?
“Eerst zouden we er niet mee doorgaan, maar op verzoek van Edwin’s familie hebben we ons toch ingeschreven. Zij zijn er erg bij betrokken en komen ons ook binnenhalen bij de finish op de Cauberg. Het is voor zijn nagedachtenis, maar het is niet puur en alleen emotie. Er zit ook nog een doel achter. We doen het ook voor Artsen zonder Grenzen. Wat die mensen belangeloos doen en met alle risico’s, bewonderenswaardig gewoon. Wat heb ik dan nog te klagen? Ik mag lekker fietsen en de uitgestippelde route is schitterend.”