Willkommen beim Radweltpokals und der Masters Cycling Classic. 20. August – 27. August 2011 in St. Johann in Tirol.‘Ik draai links de bocht om, schakel naar de ’21’, ga staan en kijk in de felle zon naar de eerste bocht naar rechts. Nog een tweehonderd meter en we moeten er aan beginnen. Op papier stelt dat ding niks voor. Maar het is 37 graden celcius, de lucht die je inademt voelt als die van een stofzuiger, je huid begint al te protesteren en je lijf…..je lijf? Dat zegt remmen en omdraaien. Terug. Maar daar luister je niet naar. Je bent v…e niet voor niets hier helemaal hier naar toe gereisd. En daarbij: Theo kan het ook en die is 69 en heeft twee jaar terug nog een hartaanval gehad. En Ad is hier vorig jaar kampioen geworden. En die is nog eens twee jaar ouder…’ Zie ook ‘In de Wind’ in FIETS 10.
DeelnemersAndre Klep, 65 jaar. Wielrenner, schaatser, vader van Edith Klep, schoonvader van Koos Moerenhout. Is pas op latere leeftijd gaan tijdrijden. ‘Ik ben altijd een materiaalman geweest. Lekker prullen aan mijn eigen fiets en vroeger aan de fiets van Edith. Ik rij ook graag op de baan. Mooi klein verzetje, lekker veel snelheid, blinkend karretje. Ik hou niet van vuil. Bij mij moet alles schoon en netjes zijn’. Krijgt hij nog wel eens goed raad van zijn familie? ‘Direct stoppen zeggen ze! Maar ik doe het nog te graag. Ik heb laatst ook nog een Cervelo opgebouwd met SRAM en Zipp. Dat doe ik graag’. Zijn motor is nog goed. ‘Laatst een test gedaan en ik trap nog 420 watt weg. Echte tijdrijders halen ruim 500 watt, dus ik moet het van mijn omwentelingen hebben. Lekker draaien, een hoog beenritme’. Vroeger moest hij zelf alles uitzoeken en dat zit nog steeds in hem. ‘Ik rij zonder computer of zonder hartslagmeter’. In Sankt Johann draaide hij de twintig kilometer in 28 minuten en 11 seconden. 43 kilometer per uur gemiddeld, vijfde plaats van de vijfendertig in zijn klasse. ‘Dat is ongeveer mijn plaats, hoewel ik toch maar een twaalftal seconden van plaats drie zat. Kijk er zijn nu eenmaal betere tijdrijders, maar die twaalf seconden is niet veel meer als 100 meter. Eens kijken of ik volgend jaar weer kom’.
Ad Prinsen, 56 jaar. Wielrenner, ex-prof. Reed onder andere de Vuelta in 1979, haalde daar een paar tweede en derde plaatsen. Was lid van ondermeer Bode- Shimano en Vorselaars Autoschade. ´Ik heb er veel meer uit kunnen halen. Maar de begeleiding was toen minimaal, van ploegen tactiek was weinig sprake, je moest het zelf maar uitzoeken´. Aan het begin van deze eeuw weer een rugnummer op te spelden.´Ik rij eigenlijk alleen maar wedstrijdjes bij mij in de buurt. Het liefst ga ik met de fiets naar de wedstrijd en ook weer terug´. Zo´n 50 wedstrijden per jaar. In 2010 werd hij verrassend wereldkampioen in Sankt Johann, door in een bekeken sprint te winnen voor een Bulgaar en een Spanjaard. Hij kwam hier terecht via zijn wielermaatjes en wilde het ook wel eens proberen. Hoewel: ´ik ben wel gedreven in de sport en ik ben ook wel streng voor mezelf. Ik vind het spelletje heel leuk, maar wil ook graag winnen´. Zijn score dit jaar: 4e bij de World Masters Cycling en 28e bij de Radweltpokal. ‘De afstand is niet het probleem, de klim of de snelheid ook niet. Je weet alleen niet op wie je moet reageren. Je kunt niet met elke ontsnapping meespringen’
Theo Mook, 69 jaar. Voor de vijfde keer eerste in St. Johann. En dat terwijl hij in 2009 een hartaanval kreeg’. Op 15 juli. ‘Bijna was ik er niet meer. Ik heb een jaar gerevalideerd en rustig aan weer begonnen. Nu is alles weer in orde. Laatst trapte ik 350 watt weg bij een test in het ziekenhuis. Ik slik nog bloedverdunners en cholesterol pilletjes’. Volgend jaar wordt hij 70 jaar. Stoppen? ‘Iedereen om me heen zegt dat het beter is om te stoppen. Maar ik doe het te graag. Daarnaast verbied de dokter het niet. Het is ook mijn eigen keuze. Ik ben wel zuiniger gaan fietsen. Ik ben ook een sprinter, dat scheelt he. Ik kan me goed plaatsen en ik heb nog veel snelheid’. En zo won hij de wedstrijd dan ook op vrijdag.
Dave van Dun, 35 jaar. Sportleraar, cyclosportieve rijder. Ging samen met zijn vrouw Marije naar Stavelot. ‘Ik heb me via de Gruyère in Zwitserland weten te kwalificeren en had het er echt op staan. Alleen reed ik al na vijf minuten lek… Ik kreeg een voorwiel van de neutrale wagen en ben aan een inhaalrace begonnen. Dat ging, maar toen de eerste klim zich aandiende was ik eigenlijk al op’. Dat viel hem dus zwaar tegen. ‘De ambiance was overigens prima en alles was top geregeld. Ook mooi dat McQuaid zelf de prijsuitreiking deed. Dat officiële tintje geeft net wat extra’. Zijn vrouw werd knap 9e in haar leeftijdsklasse ‘ze reed als een speer’ aldus Dave, hij zelf 56e. ‘Het algemeen niveau was echt hoog. Iedereen die zich gekwalificeerd heeft kan toch echt wel wat en de afstand is relatief kort, dus wordt er hard gereden. Veel cyclosportieve toppers aan de start dus’. Volgend jaar weer? ‘Nou, als het niet te ver is. Stel dat het ergens in Frankrijk is, moet het wel in de vakantie passen. Hoewel, ik wil toch eigenlijk wel een tweede kans..’De organisator: Harald Baumann, zijn vader is er mee begonnen en hij gaat er mee door. 43 maal de Radweltpokal, 17 keer het WM Masters. ‘Het doel is altijd geweest om Sankt Johann een centrum te maken voor de wielersport, voor jong en oud. En in het begin vooral voor de Masters, om hen een podium te geven´. Tussen de 2500 en 3000 fietsers zijn er ieder jaar aanwezig ´die allemaal vrienden en familie meenemen. Het is ook vakantie en er zijn heel wat die naar Sankt Johann komen, ook al koersen ze ze niet meer. Voor velen is het een soort jaarlijkse reunie´. Dat het dit jaar iets minder druk is ligt aan de ´wirtschaft´. ´Firma´s gaan failliet en dan heb je als fietser wel even wat anders aan het hoofd´. Hij betreurt het dat het dit het dit jaar geen officieel Wereldkampioenschap voor de Masters mee mag worden genoemd. ´ Er is een marketingbureau dat nu geld ziet in de Masters en de Cyclosportieven. En die hebben de UCI kunnen overtuigen om het anders te doen. Eerst konden we het WM voor circa 3000 euro kopen, nu vraagt de UCI 50.000 euro. Dat kunnen en willen we niet opbrengen´. Daarom vallen de wedstrijden nu onder de World Masters Cycling Federation en lijken de truien op de officiële WM trui. Ook de traditionele prijsuitreiking blijft in tact. ´Kijk, het concept van de Radweltpokal werkt al bijna een halve eeuw. Moeten we het dan gaan veranderen?´ vraagt hij zich hardop af. Maar de onderhandelingen zijn nog niet gestopt. ´Misschien maken we volgend jaar deel uit van de UCI World Cycling Tour.
www.masterswm.org111082
DeelnemersAndre Klep, 65 jaar. Wielrenner, schaatser, vader van Edith Klep, schoonvader van Koos Moerenhout. Is pas op latere leeftijd gaan tijdrijden. ‘Ik ben altijd een materiaalman geweest. Lekker prullen aan mijn eigen fiets en vroeger aan de fiets van Edith. Ik rij ook graag op de baan. Mooi klein verzetje, lekker veel snelheid, blinkend karretje. Ik hou niet van vuil. Bij mij moet alles schoon en netjes zijn’. Krijgt hij nog wel eens goed raad van zijn familie? ‘Direct stoppen zeggen ze! Maar ik doe het nog te graag. Ik heb laatst ook nog een Cervelo opgebouwd met SRAM en Zipp. Dat doe ik graag’. Zijn motor is nog goed. ‘Laatst een test gedaan en ik trap nog 420 watt weg. Echte tijdrijders halen ruim 500 watt, dus ik moet het van mijn omwentelingen hebben. Lekker draaien, een hoog beenritme’. Vroeger moest hij zelf alles uitzoeken en dat zit nog steeds in hem. ‘Ik rij zonder computer of zonder hartslagmeter’. In Sankt Johann draaide hij de twintig kilometer in 28 minuten en 11 seconden. 43 kilometer per uur gemiddeld, vijfde plaats van de vijfendertig in zijn klasse. ‘Dat is ongeveer mijn plaats, hoewel ik toch maar een twaalftal seconden van plaats drie zat. Kijk er zijn nu eenmaal betere tijdrijders, maar die twaalf seconden is niet veel meer als 100 meter. Eens kijken of ik volgend jaar weer kom’.
Ad Prinsen, 56 jaar. Wielrenner, ex-prof. Reed onder andere de Vuelta in 1979, haalde daar een paar tweede en derde plaatsen. Was lid van ondermeer Bode- Shimano en Vorselaars Autoschade. ´Ik heb er veel meer uit kunnen halen. Maar de begeleiding was toen minimaal, van ploegen tactiek was weinig sprake, je moest het zelf maar uitzoeken´. Aan het begin van deze eeuw weer een rugnummer op te spelden.´Ik rij eigenlijk alleen maar wedstrijdjes bij mij in de buurt. Het liefst ga ik met de fiets naar de wedstrijd en ook weer terug´. Zo´n 50 wedstrijden per jaar. In 2010 werd hij verrassend wereldkampioen in Sankt Johann, door in een bekeken sprint te winnen voor een Bulgaar en een Spanjaard. Hij kwam hier terecht via zijn wielermaatjes en wilde het ook wel eens proberen. Hoewel: ´ik ben wel gedreven in de sport en ik ben ook wel streng voor mezelf. Ik vind het spelletje heel leuk, maar wil ook graag winnen´. Zijn score dit jaar: 4e bij de World Masters Cycling en 28e bij de Radweltpokal. ‘De afstand is niet het probleem, de klim of de snelheid ook niet. Je weet alleen niet op wie je moet reageren. Je kunt niet met elke ontsnapping meespringen’
Theo Mook, 69 jaar. Voor de vijfde keer eerste in St. Johann. En dat terwijl hij in 2009 een hartaanval kreeg’. Op 15 juli. ‘Bijna was ik er niet meer. Ik heb een jaar gerevalideerd en rustig aan weer begonnen. Nu is alles weer in orde. Laatst trapte ik 350 watt weg bij een test in het ziekenhuis. Ik slik nog bloedverdunners en cholesterol pilletjes’. Volgend jaar wordt hij 70 jaar. Stoppen? ‘Iedereen om me heen zegt dat het beter is om te stoppen. Maar ik doe het te graag. Daarnaast verbied de dokter het niet. Het is ook mijn eigen keuze. Ik ben wel zuiniger gaan fietsen. Ik ben ook een sprinter, dat scheelt he. Ik kan me goed plaatsen en ik heb nog veel snelheid’. En zo won hij de wedstrijd dan ook op vrijdag.
Dave van Dun, 35 jaar. Sportleraar, cyclosportieve rijder. Ging samen met zijn vrouw Marije naar Stavelot. ‘Ik heb me via de Gruyère in Zwitserland weten te kwalificeren en had het er echt op staan. Alleen reed ik al na vijf minuten lek… Ik kreeg een voorwiel van de neutrale wagen en ben aan een inhaalrace begonnen. Dat ging, maar toen de eerste klim zich aandiende was ik eigenlijk al op’. Dat viel hem dus zwaar tegen. ‘De ambiance was overigens prima en alles was top geregeld. Ook mooi dat McQuaid zelf de prijsuitreiking deed. Dat officiële tintje geeft net wat extra’. Zijn vrouw werd knap 9e in haar leeftijdsklasse ‘ze reed als een speer’ aldus Dave, hij zelf 56e. ‘Het algemeen niveau was echt hoog. Iedereen die zich gekwalificeerd heeft kan toch echt wel wat en de afstand is relatief kort, dus wordt er hard gereden. Veel cyclosportieve toppers aan de start dus’. Volgend jaar weer? ‘Nou, als het niet te ver is. Stel dat het ergens in Frankrijk is, moet het wel in de vakantie passen. Hoewel, ik wil toch eigenlijk wel een tweede kans..’De organisator: Harald Baumann, zijn vader is er mee begonnen en hij gaat er mee door. 43 maal de Radweltpokal, 17 keer het WM Masters. ‘Het doel is altijd geweest om Sankt Johann een centrum te maken voor de wielersport, voor jong en oud. En in het begin vooral voor de Masters, om hen een podium te geven´. Tussen de 2500 en 3000 fietsers zijn er ieder jaar aanwezig ´die allemaal vrienden en familie meenemen. Het is ook vakantie en er zijn heel wat die naar Sankt Johann komen, ook al koersen ze ze niet meer. Voor velen is het een soort jaarlijkse reunie´. Dat het dit jaar iets minder druk is ligt aan de ´wirtschaft´. ´Firma´s gaan failliet en dan heb je als fietser wel even wat anders aan het hoofd´. Hij betreurt het dat het dit het dit jaar geen officieel Wereldkampioenschap voor de Masters mee mag worden genoemd. ´ Er is een marketingbureau dat nu geld ziet in de Masters en de Cyclosportieven. En die hebben de UCI kunnen overtuigen om het anders te doen. Eerst konden we het WM voor circa 3000 euro kopen, nu vraagt de UCI 50.000 euro. Dat kunnen en willen we niet opbrengen´. Daarom vallen de wedstrijden nu onder de World Masters Cycling Federation en lijken de truien op de officiële WM trui. Ook de traditionele prijsuitreiking blijft in tact. ´Kijk, het concept van de Radweltpokal werkt al bijna een halve eeuw. Moeten we het dan gaan veranderen?´ vraagt hij zich hardop af. Maar de onderhandelingen zijn nog niet gestopt. ´Misschien maken we volgend jaar deel uit van de UCI World Cycling Tour.www.masterswm.org111082
