Ook wij hebben een archief. Deels op papier, deels op een harde schijf. En we hebben ook nog CD’s en USB-sticks. En dan duikt er soms een stick op met oud materiaal. Altijd leuk, zo aan het eind van het jaar om eens terug te blikken. En dan niet naar 2015, maar verder terug.

Begin van 2012 trokken we naar Spanje. Eerst naar Calpe, daarna naar Mallorca. De eerste trip betrof een trainingskamp van Topsport Vlaanderen, de tweede Katusha. Bij beide teams hadden we de tijd om de ploegfietsen te checken. Grappig om te zien dat, hoewel dit nog geen vier jaar geleden is, anno 2016 al heel wat veranderd is. De Vlamingen van Topsport Vlaanderen-Baloise reden en rijden nog steeds met Merckx fietsen en die van Katusha ook nog steeds met Canyon.

Topsport Vlaanderen en Merckx

De Belgen deden het toen met de Merckx EMX-5, afgemonteerd met Campagnolo Record 11-speed mechanisch. Wielen kwamen ook van Campagnolo, delen van 3T, zadel van Prologo en het crankstel was een Rotor. Sommige coureurs reden met de Q-Rings, sommige met de standaard kettingbladen.

Er waren vertegenwoordigers van Rotor bij het kamp om de renners te overtuigen van de voordelen. We konden toen wel vast stellen dat het voor de mecaniciens een opgave was om de voorderailleur te allen tijde goed te laten schakelen; er kwamen zelfs andere voorderailleurnokjes mee met de ontwerper van Merckx. Dat was toen Dave Luickx.

Hij reed toen zelf op een ‘mock up’ racer: zwart en nogal hoekig. Dat bleek de voorloper te zijn van de later dat jaar geïntroduceerde EMX-525. Met dit model reden de Vlamingen in 2015 nog steeds, maar dan wel met Shimano Dura-Ace Di2 en FFWD. Luickx is later vertrokken en voor zichzelf begonnen. Hij staat onder andere garant voor de modellen van het Engelse Orro Bikes en is ontwerper voor meerdere merken.

Canyon en Katusha

Katusha. Dat was het eerste ‘serieuze’ team voor het Duitse Canyon. De Russen gingen met Shimano koersen. 10-speed Dura-Ace, Di2 , Mavic wielen, Ritchey en Selle Italia. De mannen reden op de CF SLX en de Aeroad. Omdat dit het eerste seizoen was dat er met Di2 gereden werd, en de SLX frames nog niet  voorbereid waren moesten er wat trucs uitgehaald worden. De nokjes werden verwijderd, er kwam een doorvoergaatje bij voor de draad en de batterij vond een plaatsje op de onderbuis – zoals dat ‘vroeger’ ging.

De Aeroad was al voorbereid voor Di2. Daar verdween de batterij onder het bracket. Canyon fietsen werden toen met nogal hoge balhoofdbuizen gebouwd, dus heel wat renners reden met een ‘naar beneden wijzende’ stuurpen. En lang ook nog.

De fietsen op de foto’s waren die van Dennis Menchov. De rus die de Giro nog won in 2009. Hij verdween een jaar later van het toneel. Later dook zijn naam op in allerlei doping onderzoeken. We hadden tijdens een verkenningstochtje nog een gesprekje met een vriendelijke Noor, een zekere Kristoff. Wisten wij toen veel…

En de Canyon fietsen? In 2014 werd er een nieuwe Aroad geïntroduceerd en in 2015 een nieuwe CF SLX. Ondertussen is Shimano 11-speed geworden, is de batterij in de zadelpen ‘verdwenen’ en rijden de Spanjaarden van Movistar ook met Canyon en Campagnolo Super Record EPS. En Katusha rijdt in 2016 met SRAM eTap.