In Fiets #11 van vorig jaar hebben we een eerste test van het nieuwe Campagnolo EPS geplaatst. En half februari konden we bij ICC een Dogma 2 ophalen met een Campagnolo SuperRecord EPS groep voor een langere test. In plaats van zelf te trappen hebben we twee lezers gevonden die graag ervaring wilden opdoen met het nieuwe systeem. Hieronder vinden jullie hun bevindingen!

Deelnemer aan de lezerstest van 2012 was Paul van der Woude -zie foto-, 45 jaar uit de Achterhoek. Fan van aluminium, rasechte veelfietser en liefhebber. Hij heeft lang op een Principia Rex met Campa Record gereden. Nu een Look 585, ook weer met Record. ‘Record is Record, al heb ik nu 1 kransje meer’.  Hij greep de kans met beide handen aan om een paar weken met de Dogma te kunnen rijden. Zijn bevindingen stuurde hij per mail.

Paul van der Woude: 21 maart, Onderwerp: Dogma 2 doorgetest

‘Hallo Menno,

Vanmiddag weer met een glimlach flink aan de bak geweest met de Pina. Dit keer liep het “loslaatgebied” hier net over de Rijn richting de mooie klimmetjes rondom het Duitse Kalkar, Sonsbeck en Xanten. Terug in De Heurne binnen de 4 uur met net iets meer dan 120 km. Aansluitend hier net achter het huis met de buurvrouw een fotoshoot gedaan, zie bijgaand (zij is hier de hobby fotograaf). Nu met pijn in de benen achter de PC.Wat kan ik melden over de Campagnolo EPS groep;

Eigenlijk niets dan positiefs, schakelen onder (lichte) belasting tijdens de vele klimmetjes gaat prima, zoals al eerder gemeld ook vandaag weer het gevoel steeds maar weer je limiet op te zoeken, dus veel afschakelen tijdens de afdalingen, eigenlijk steeds maar snelheid willen houden. Schakelen verloopt ten alle tijden probleemloos, een kleine aanraking van de hendels is voldoende, echter dit gaat nooit onbedoeld. Ook als je wat dove vingers krijgt blijft het gevoel met schakelen goed!

Wat mij tevens positief opviel tijdens het rijden over de kasseien in de oude binnenstad van Kalkar (handjes op het stuur) dat de “flippers” niet klapperen. Ook de ketting deed geen gekke dingen, terwijl dit toch echt wel een stukje Vlaamse omstandigheden zijn. Ergonomie van de grepen en de schakelknoppen is gewoon goed, en eigenlijk zoals ik dat gewend ben van mijn eigen Campa Record shifters (nog oud model).

Wel mis ik in combinatie met het compact crankstel een 18 tands kransje. Op de 50 rijden is voor Nederlandse omstandigheden goed te doen mits een 17, 18 en 19 voorhanden zijn. (rij hier zelf ook al een aantal mee). Ik heb op de site van Campagnolo even de filmpjes gezien over de afstelling van het systeem. Dit gelijk even in de praktijk getest, werk eenvoudig en zeer goed. Begrijp ook dat er een soort van veiligheidssysteem in de achterder. zit bij een valpartij, besloten om dit maar even niet te testen. Ik ben wel benieuwd wat er gebeurd als tijdens de rit de accu leeg is. Blijven de der. dan in laatste positie, of gaan ze naar de meest uiterlijke stand, zodat fietsen eigenlijk niet meer mogelijk is? De Eurus wielen zijn voor mij niet onbekend, heb daar vijf jaar met veel plezier mee gereden. Een hele bruikbare set in alle omstandigheden, mooi om te zien en niet te zwaar. Tubeless-banden lopen prima. Vandaag met 8 bar gereden, maar 7 bar bevalt me op dit frame beter!

Het Dogma 2 frame;

Prachtig om te zijn hoe verfijnt het carbon is gemaakt op dit ongelakte frame. Eigenlijk zonde om hier lak op aan te brengen. Geen rammeltje of kraakje te bekennen. Wel is het frame behoorlijk hard, de al vermelde kasseien kwamen flink door, de bidons rammelen zowat uit de houders. Moet bekennen dat ik (tot op heden) geen Pina fan was. Met name de vorm van de vorken vindt ik niet echt mooi, echter na een aantal ritten ben ik me wel van de kwaliteiten van dit frame bewust, rijdt erg goed, strak, mooi gewicht, in detail eigenlijk een prachtig gebouwd frame. Of het design nu wel of niet mooi is uiteindelijk iets persoonlijk. Gehele plaatje van de fiets vindt ik erg goed, ook het carbon stuur is prachtig, en “zit” lekker. Wel mogen de uiteinden ongeveer 25 mm korter, staat ook net wat strakker. Kabelloop is ook erg mooi. De stoppers op de bovenbuis zien er top uit, buitenkabel loopt niet door, zo hoort het! Ook het verloop van de schakeldraden is mooi. Wel vind ik de plastic “worm” om de remkabel en de schakelkabel bijeen te houden misplaatst. Dit kan veel strakker met behulp van een stukje krimpkous! De indicator kan m.i. netter worden verwerkt met wat kleine tieraps aan de remkabel, in plaats van nu met een elastiek om de stuurpen. De zadelpen heb ik even goed in de carbonpasta gezet, deze blijft prima op zijn plaats, zakt niet in het frame. Frame rijdt bijzonder goed, loopt licht en geeft een “zeker”gevoel, volgens mij kan je er erg hard mee afdalen…..en strak een haarspeld mee aansnijden.

Stiekem toch wel een beetje verliefd op deze prijzige topper!’

En dit is Dion van de Gevel. Hij rijdt zelf een Dogma met SR sinds 2010. Zo’n 8000 kilometer per jaar. Heeft eind februari 400 kilometer met de Dogma met EPS gereden. ‘Vol door schakelen op de viaducten hier in de buurt! En wat schakelt dat snel, heerlijk. Je moet wel even doorkrijgen wanneer je de hendels ‘los moet laten’, anders blijf je doorschakelen. Ik heb het systeem een keer moeten reseteen, maar dat was vrij eenvoudig’. De techniek treedt Dion met vertrouwen tegemoet. ‘Wel is de meerprijs van 1400 euro ten opzichte van de gewone SR nu nog een punt van discussie. Over een paar jaar wellicht’.

Kortom: de mannen hebben met veel plezier met EPS gereden. Kopen? Nog niet. Vooral vanwege de prijs. Zelf testen? Kijk via www.i-c-c.nl voor een lijst met dealers waar je EPS kunt proberen. En uiteraard kun je de EPS proberen op het Bikefestival op 21 en 22 april.