Yvanka werkt op de redactie van Pedala en Fiets Magazine en had tot voor kort nog nooit op een racefiets gereden. Ze besloot de stap op het pedaal te zetten en vertelt je in de reeks ‘SportYv op de fiets’ over het beginnen met wielrennen! 

Na de eerste succesvolle rit met klikpedalen kan ik zeggen dat mijn wielrenavontuur écht is begonnen. En wat is dan de volgende stap? Juist, kilometers maken! Lekker erop uit en steeds langere afstanden fietsen. Maar daar ligt ook een valkuil op de loer. Aan enthousiasme geen gebrek, maar het lichaam moet wel meewerken…

Regelmatig krijg ik de vraag: ‘hoe bevalt dat wielrennen nou?’. Ik kan je zeggen, ontzettend goed! Elke keer als ik mijn racefiets zie staan, krijg ik zin om een ritje te maken. Het gevoel van vrijheid, het gaan en staan waar jij wilt, heerlijk! Ook al woon ik in de drukke binnenstad van Utrecht, binnen enkele minuten fiets ik in de meest prachtige (en rustige) natuurgebieden. Plekken waar ik normaal nooit zou komen en zelfs plekken waar ik het bestaan niet eens vanaf wist. Extra leuk, ook mijn vriend is ‘besmet’ met het fietsvirus, waardoor we nu ook samen kunnen fietsen.

Bij een slecht wegdek zat ik meer gespannen op de fiets en
kneep ik bijvoorbeeld ook harder in m’n stuur

Door het enthousiasme, wat denk ik meer beginnende wielrenners hebben, wil je steeds langere ritten maken, sneller fietsen en nog meer mooie routes ontdekken. Qua uithoudingsvermogen was dit voor ons geen probleem, maar ik merkte al snel dat je lichaam ook moet wennen aan de fietshouding. Zo kreeg ik al na twee ritten van +30km ontzettend last van mijn nek en schouders.

Spieren aanspannen

Zoals ik al eerder schreef, je fiets voelt in het begin zó wendbaar en de bandjes zó dun dat je bij elk steentje het idee hebt dat je onderuit gaat. Oke, misschien een beetje overdreven, maar tijdens m’n eerste ritten met klikpedalen betrapte ik mezelf erop dat ik op de wat minder goede fietspaden en wegen (met kuilen, hobbels, takken, steentjes etc) m’n handen net even wat strakker om het stuur deed en ook wat krampachtig op de fiets zat. Als ‘beginneling’ had ik hierdoor ook de neiging om steeds heel gefocust ver vooruit te willen kijken om zo ‘het overzicht’ te houden.

Tijdens de testdag voor Fiets Magazine, waarbij we diverse damesracers testten, leerde ik meer over de juiste fietshouding 

Nou is nekpijn is bij beginnende wielrenners helemaal geen vreemde klacht, je lichaam moet immers wennen aan de nieuwe zithouding. Maar het kan wel erg vervelend zijn, zeker wanneer de pijn lang aanhoudt. Zo zorgt het té ver vooruit willen kijken ervoor dat je nek continu in een knik zit. Je spierspanning neemt hierdoor toe (hypertonie), waardoor overbelasting kan ontstaan met als gevolg een stijve nek en schouders, hoofdpijn en het minder goed kunnen bewegen en draaien van het hoofd.

Soepele houding

Wat betreft het nekprobleem, probeer niet steeds in één houding recht vooruit te kijken. Na een aantal ritten merk je zelf ook dat het constant ver vooruit kijken niet nodig is. Je beweegt je hoofd dan automatisch wat vaker naar beneden, je kijkt naar het wegdek onder je of juist om je heen. Maar je kan als beginner ook andere klachten ervaren door een iets te stijve fietshouding. Zoals pijn in je onderrug en zelfs pijn in de armen. Een aantal tips:

  • Wissel tijdens het fietsen regelmatig van houding en ontspan de schouders en nek zoveel mogelijk
  • Wees niet bang om te bewegen, je hoeft niet continu in één houding te fietsen
  • Verplaats ook je handen regelmatig
  • Beweeg je nek door goed rond te kijken
  • Probeer soepel en ontspannen op de fiets te zitten, knijp niet te hard in het stuur. Fiets desnoods iets langzamer als je daardoor minder gespannen zit.
  • Probeer zo min mogelijk met gestrekte armen te fietsen, houd de ellebogen gebogen en de schouders laag

Tip: Ervaar je na een aantal ritten nog steeds hevige rug, nek of schouderpijn? Dan kan het zijn dat je fiets niet goed is afgesteld op jouw lichaam. Zo kan de afstand van zadel naar stuur te kort zijn en/of het hoogteverschil tussen deze twee te groot zijn. Maar ook wanneer de afstand van zadel naar stuur te lang is en je dus ’te gerekt’ zit, kan dat klachten geven. Zorg dus voor een goede bikefitting, zodat je fiets helemaal is afgesteld op jouw lichaam.

Sportvoeding

Voor wat extra energie mocht ik trouwens de afgelopen maanden de OSMO Active Hydration for Women (verkrijgbaar bij Bike Track) testen en deze hydratatiedrank gaat nu standaard in de bidon mee. Lekker fris, niet te zoet en het zorgt voor een snelle hydratatie. Wist je trouwens dat we met Fiets Magazine bezig zijn met een zeer uitgebreid onderzoek naar sportvoeding? Laat het ons vooral weten als je nog een merk aan de testlijst wilt toevoegen. Binnenkort meer hierover!

De volgende keer
In de volgende blog lees je over mijn eerste 70km tocht, eerste beklimming van de Amerongse berg, de eerste keer fietsen door de regen én het bijbehorende schoonmaken van je racefiets.

Liefs,
Yv

– Volg me ook via Strava en Instagram –