Getest: Sensa Emilia (deel 4)
Pedala lezeres Astrid test het komende halfjaar een Sensa Emilia. Via ons forum deelt zij haar ervaringen. Deze week deel 4.En dan ben je werkeloos vanaf 7 april… wat gaan we doen? Bij de pakken neer zitten of er wat van maken? Nu ben ik van nature een rasoptimist dus ik besloot voor het laatste te kiezen en een lijst samen te stellen met dingen die ik allemaal nog wilde doen en die mijn, normaalgesproken drukke, arbeidsleven niet toelaten. Daarop mocht natuurlijk “veel fietsen” niet ontbreken. Zo peddelde ik vorige week in m´n eentje bepakt en bezakt met tent en wel in 4 dagen naar het Belgische Bree op en neer. Helaas niet met de Sensa Emilia die het dragen van die zware tassen en campinguitrusting niet aan zou kunnen. En logisch: daar is ze niet voor gemaakt.Maar het was wel een goede gelegenheid dat ook de Sensa er ook even een paar dagen tussen uit kon. Inmiddels heb ik 800 km op de teller, een mooi moment om de boel na te laten kijken. Ze mocht uit logeren bij Vos Bikes, één van de fietszaken die Losser rijk is. De altijd sympathieke eigenaar Bert werkte zo het riedeltje af waarop hij doorgaans controleert: versnellingen, spaakspanning, kettingspanning, slijtage kettingwielen, remmen, draaiende delen (trapas, derailleurwieltjes) en eventueel loszittende onderdelen.Het enige wat er afgesteld moest worden, was de versnellingskabel van het voorblad. De kabels kunnen zich door gebruik gaan ‘zetten’ maar dat schijnt erbij te horen. In een poging tot onpartijdig te zijn als Sensa-dealer, gaf Bert aan dat hij tevreden was: de Emilia was spik & span als nieuw. Ik kan er weer tegenaan met mijn beauty. En dan heb ik het niet over Bert 😉Ondertussen was ik weer terug uit België en kwam er tot mijn verrassing achter dat ik in het wekelijkse afstandsklassement van Pedala Magazine op Strava op een 2e plek was geëindigd.Gelukkig heb ik vanaf 1 juli weer een nieuwe werkgever en tot die tijd neem ik het er maar van! Wordt vervolgd …