Pedala lezeres Astrid test het komende halfjaar een Sensa Emilia. Via onze website deelt zij haar ervaringen. 

“Het is herfst, het is herfst, dan laten de bomen de blaadjes los en vallen de eikeltjes op het mos” Zo begon één van mijn favoriete liedjes op de kleuterschool, a long time ago.

Met die herfst nemen we afscheid van het racefietsseizoen en daarmee ook van de Sensa Emilia die ik het afgelopen half jaar mocht testen voor Pedala Magazine. Nu was het de afgelopen periode zo af en toe nog perfect weer om nog even wat kilometers op de racefiets te pakken, ware het niet dat ik het nodig vond om mee te doen aan de Landgoed Twente Marathon en ik samen met een fietsmaatje 42,195 km ging hardlopen en fietsen. Ik loop eens per week zo’n 5-6 km en dacht: ‘ach, als ik 3-4 uur op de fiets kan zitten dan lukt dat lopen ook wel.’

Beetje naïef van me want na 10 km begon m’n knie te protesteren. Uiteraard bleef ik gewoon doorlopen met het gevolg dat ik de fiets een tijdje moest laten staan, terwijl iedereen heerlijk kon genieten van die prachtige herfsttochten. Beetje zuur, maar eigen schuld, dikke bult. Gelukkig verdween die dikke bult na een beetje rust en kan ik me voorbereiden op een seizoentje geploeter door de modder met m’n MTB.

Ze ligt mooi stabiel op de weg, evenwichtig in bochten en zit erg comfortabel

Wat valt me op als ik terugkijk op een half jaar Sensa Emilia? Ik heb haar op zoveel mogelijk facetten geprobeerd te testen op hetgeen waarvoor de meeste vrouwen als ik de fiets gebruiken. Althans dat denk ik dan, he? Ik heb op de Emilia in het afgelopen half jaar gemiddeld zo’n 2 keer per week gefietst bij tochten variërend van 50 tot 130 km. Vlakke stukken, korte pitte hellingen, lange slopende bergen, loeisnelle afdalingen, mooi wegdek, kasseien en alle varianten die daar tussen inzitten. De fiets hield zich goed, soms beter dan ik.

Ze ligt mooi stabiel op de weg, evenwichtig in bochten en zit erg comfortabel. En omdat het oog ook wat wil: ik vind haar prachtig, ze ziet er compact en sportief uit. Natuurlijk kan het allemaal sneller, lichter, elektrischer en noem maar op, maar daar betaal je dan ook voor. Als ik al eerder geschreven heb: het trappen moet je toch nog steeds zelf doen.

Ik vind de Sensa Emilia een hele fijne basisfiets en te koop voor een erg prettige prijs

Ik vind de Sensa Emilia een hele fijne basisfiets en te koop voor een erg prettige prijs al vanaf €999. Voor de onderhandelaars onder ons kan het misschien nog wel prettiger 😉. Beste lezers, ik stap op de MTB en ga me volgend jaar opmaken voor de Alpe d’Huzes. Wie weet tot ziens.

Einde, Ende, the end, fin, fine, finis, Amen, 結束

 

Tekst: Astrid Olde Olthuis