Van sneaker naar fietsschoen
De eerste rit ging natuurlijk niet helemaal soepel (lekke band na 20 min), wat je in de vorige blog kon lezen. Gelukkig verliep m’n tweede rit van 20km vlekkeloos. Na deze oefensessies voelde ik me een stuk zekerder op de racefiets en had ik ook echt zin om over te stappen op het echte werk: klikpedalen mét fietsschoenen!Grappig trouwens hoe snel je went aan dingen. Tijdens mijn allereerste ritje durfde ik het stuur bijna niet los te laten om mijn hand uit te steken. Ik wiebelde voor m’n gevoel heel erg en oh die dunne bandjes, dat was toch allemaal niet stevig? M’n vingers zaten standaard ‘voor het geval dat’ om de remhendel heen. Bij elk steentje dacht ik dat die dunne bandjes het zouden begeven en wat was dat stuur toch extreem wendbaar. Ook m’n bidon pakken tijdens het fietsen vond ik alles behalve fijn, alsof ik 3 meter voorover moest bukken (hoop zo dat dit herkenbaar is voor mensen, zo niet, dan ligt het aan mij 😄) Maar na 2/3 ritten wen je hier dus al aan en zit je veel zelfverzekerder op de racefiets.Fietstocht mét sneakersOja, na mijn lekke band avontuur was mijn pech trouwens nog niet helemaal voorbij. Een avondje uiteten met nieuwe schoenen bleek een héél slecht idee. Ik vraag me nog steeds af hoe het kan, maar bij thuiskomst zag ik dat mijn tenen open lagen en dit werd de dagen erna alleen maar erger. Voor de liefhebbers, er staat een foto van de oorlogswonden op mijn Strava profiel 😉Hierdoor moest ik wel noodgedwongen een week op slippers rondlopen en dus mijn fietsschoenen (en fiets) links laten liggen.Oefenen op het droge
Anyway, een week later was het zo ver, mijn eerste rit met klikpedalen! Ik moet zeggen dat ik het toch wel spannend vond. Om een idee te krijgen van hoe dat inklikken en vooral het uitklikken nou precies gaat, besloot ik thuis ‘op het droge’ te oefenen (aanrader trouwens). Gewoon, leunend tegen de eettafel, waarbij je steeds één voet in- en uitklikt. Zo krijg je al snel het gevoel te pakken en zit je vervolgens met een fijner gevoel op de fiets.Inklikken: Eerst de voorkant insteken en dan je gewicht erop zettenUitklikken: Hak naar buiten bewegen, dus bij je rechter voet naar rechts en bij de linker voet naar linksIk vond het uitklikken trouwens erg lastig. Ik schrok er zelfs van hoe stevig je vast zit en vooral hoeveel kracht je moet zetten om los te komen. Eenmaal aangekomen bij mijn twee fietsvrienden, waarmee ik het klikpedaal avontuur aanging (op sneakers heen, fietsschoenen in de rugzak), bleek dat mijn klikpedalen te strak waren afgesteld. Of naja, te strak voor een beginnende wielrenner. Let hier dus op als je voor het eerst gaat rijden om onaangename verrassingen te voorkomen 😉Na nog één keer binnen in- en uitklikken merkte ik direct het verschil, veel fijner. En dus was het tijd om te gaan! In de straat heb ik nog even 2x in- en uitgeklikt en ook een oefen noodstop gemaakt om hier alvast aan te wennen. En zo begon ik met een goed gevoel aan de tocht. Bij het eerste stoplicht werd ik met ‘VOET!’ er subtiel aan herinnerd dat ik moest uitklikken. Verrassend genoeg zit dat dus ook heel snel in je hoofd. Maar mocht je voor het eerst met klikpedalen gaan rijden dan is het wel ontzettend fijn als er iemand met je meefietst om je in ieder geval de eerste paar keer te herinneren aan je vast zittende voeten.
Vallen en opstaan
Iets wat ik van zo’n beetje al mijn collega’s en fietsende vrienden gehoord heb ‘je gaat sowieso één keer vallen’. Oke, goed om te weten. Leuk vooruitzicht ook! Nou ben ik redelijk eigenwijs en dacht meteen ‘dat gaat mij heus niet gebeuren’. Heel de route (25km) is het goed gegaan. Bij elk stoplicht of kruispunt dacht ik direct aan mijn rechtervoet, alsof het al in mijn systeem zat. Totdat we een korte stop maakte om water te drinken. Ik klikte braaf met mijn rechtervoet uit en terwijl ik een slok water nam, bedacht ik me dat het toch wel fijn was om ook met mijn linkervoet op de grond te staan. En ja hoor, daar ging ik. Zo gefocust op m’n rechtervoet dat ik helemaal vergat dat mijn andere voet nog wél vast zat. Het is dat Eem naast mij stond, anders was ik pijnlijk op de grond terecht gekomen. Hadden mijn collega’s toch gelijk 😉Hoe is dat nou, fietsen met klikpedalen?Antwoord: héél fijn.Je fietst zoveel makkelijker, sneller, soepeler. In plaats van alleen een neerwaartse beweging te maken, is je voet nu tijdens de gehele draai beweging verbonden aan je pedaal. Hierdoor kan je veel meer kracht zetten (opwaarts en neerwaarts), waardoor je ook sneller gaat fietsen. Ik vind het daarnaast ook heel fijn voelen dat je voeten steeds vast ‘op’ je pedaal zitten. Heel stabiel en zelfs comfortabel, omdat je schoenen niet kunnen verschuiven. Je hoeft dus nooit bang te zijn dat je voet van het pedaal glipt.Het ‘enge’ idee dat je vast zit, is echt heel snel weg, zeker als je goed oefent. En geloof me, eenmaal gewend aan klikpedalen wil je nooit meer anders!Ga jij binnenkort ook voor het eerst met klikpedalen fietsen? Dan heb ik hier nog 7 tips voor je 🙂Liefs,
Yv