Verslaving
2017 Was mijn mooiste fietsjaar ooit! Het begon op een verslaving te lijken en mensen vroeg zich af of ik naast het trainen ook nog gewoon een baan had. Ja hoor, werken, gezin en trainen gaat prima samen. En ik trainde met een doel voor ogen: The Ride. In 8 dagen van de Stelvio naar de Cauberg. Wat een prachtig avontuur was dat. Vooraf was ik bang of ik deze monsterrit wel uit zou kunnen rijden, maar iedere dag voelde ik me sterker worden. Hier had ik alleen maar van kunnen dromen en fluitend reden we uiteindelijk de Cauberg op.En daarna? Daarna ging het trainen gewoon door. Mooie ritten, veel door de bossen over gravel, de bergen in op Gran Canaria, ploegentijdrit met Vrouwenwielrennen Amsterdam, zaterdag ritjes met de Wind Jammers. Niet te stoppen. Maar rond november kwam dan toch de klad erin. Te weinig rust, teveel gedaan en beng! geen zin meer. Dat suddert nu nog een beetje door. Maar ik voel de kriebels gelukkig al weer een beetje komen. Dus ik ga een plan maken voor de komende maanden. Werken aan mijn core stability, zorgen dat die bankzit-kilo’s verdwijnen en weer top fit worden. Het moet dan lukken om in september met een glimlach al die colletjes in de Dolomieten op te rijden.In 8 dagen van de Stelvio naar de Cauberg. Wat een prachtig avontuur was dat