Léon van Bon is om. Dat staat er op de spread van zijn artikel in Fiets 8, de augustus-editie. Van Bon was geen voorstander van schijfremmen, maar is na het testen van de Canyon Endurace SLX 9.0 SL overtuigd van de disc brakes. Tijdens The Ride mocht hij op de Canyon rijden en daar schreef hij een uitgebreid artikel over. Het hele stuk is te lezen in Fiets 8, maar hier volgt een preview!

Beauty
Met zijn matrode kleur is het een ware beauty. Wanneer de zon erop schijnt, zie je een licht oranje gloed. En als hij nat is, wordt de kleur nog intenser, waardoor hij extra opvalt tegen de achtergrond van donkere regenwolken. De fraaie lijnen komen duidelijk uit de stal van Canyon. Je ziet het gelijk, deze fiets klopt gewoon.

Oh ja, en hij heeft schijfremmen. Trouwe lezers weten dat ik hier geen fan van ben. Maar wie weet laat deze fiets mij van mening veranderen. Het parcours én de weersverwachting zijn in ieder geval prima geschikt om schijfremmen te testen. Aan afdalingen en bochten geen gebrek, en de weergeleerden voorspellen veel regen. De Endurace (dus zonder tweede ‘n’) doet zijn naam eer aan. Door zijn geoptimaliseerde sportgeometrie zit je iets meer rechtop en dankzij verschillende nieuwe snufjes is er meer controle en comfort. De VCLS-technologie (Vertical Comfort Lateral Stiffness) zorgt voor vering en demping, met behoud van de stijfheid van het frame. Want het blijft wel een echte racefiets.

Zadelpen
Een van de eerste dingen die opvallen, is de zadelpen. Die bestaat uit twee delen, die zich gedragen als een soort bladveren, wat het comfort aanzienlijk moet verhogen. Wat niet meteen in het oog springt, is dat de staande buis een ‘knik’ heeft gekregen. Hierdoor en door de manier waarop het carbon is gelegd, wordt de vering van het zadel verhoogd. Dit betekent ook dat de staande achtervork meeveert. Het klinkt mij allemaal wel erg ‘zacht’ in de oren. Ik hou van echte racers en twijfel of ik voor The Ride geen andere zadelpen moet steken. Maar bij Canyon hebben ze dit liever niet. Ik moet de fiets beleven zoals deze is bedoeld, dat is de boodschap die ik meekrijg. Er zit een H31-stuur op, een heerlijke cockpit om naar te staren. Het stuur met geïntegreerde pen ziet er supersnel uit en de gps-houder maakt het allemaal nog mooier – mijn Wahoo Elemnt past er niet echt op, maar met een beetje knutselwerk gaat het prima. De fiets is mooi afgemonteerd. De Mavic Ksyrium Carbon Pro SL-wielen zien er strak uit. Standaard komen ze met 28 millimeter-banden. Dat vind ik een beetje veel van het goede en ik doe er een setje 25 millimeter-banden op. Door de brede velgen ogen zelfs deze banden iets breder dan normaal.

De Dura-Ace DI2-groep is de topgroep van Shimano. Met 52/36 voor een 11-28 achter durf ik The Ride echter niet aan te vangen. Bergen als de Stelvio zijn een hele kluif en de gedachte dat ik noodgedwongen elke dag volle bak elke klim op moet knallen doet mij besluiten achter een 32 te steken. Dit betekent echter ook dat de achterderailleur moet worden vervangen door een Shimano Ultegra. De hydraulische schijfremmen, met 160 millimeter schijven, zijn ook van Shimano.

Meer lezen? Koop dan nu Fiets 8 in de winkel of bestel hem hier online zonder verzendkosten!