De 10 beste wielrenners van 2018

Het einde van 2018 nadert, dus is het tijd om terug te blikken op een geweldig wielerjaar. Wie waren de beste wielrenners van 2018 en lieten zich het grootste gedeelte van het jaar in positieve zin zien? Hieronder vind je onze top 10!

10. Thibaut Pinot


We beginnen de top 10 met Thibaut Pinot. Net zo goed had hier de naam van Miguel Angel Lopez (3^e in de Giro en Vuelta) kunnen staan, maar er is één verschil: Pinot heeft een klassieker gewonnen. De Fransman maakte indruk in de Giro, zowel in positieve als in negatieve zin. Hij stond voor de Froome-etappe derde in het klassement, maar wegens uitdrogingsverschijnselen zakte hij er volledig door. Hij stapte af en had weken, zo niet maanden, nodig om bij te komen. In de Vuelta keerde hij terug op niveau. Hij won twee etappes en finishte zelfs als zesde in het klassement. In het najaar werd hij negende op het WK en won hij de semi-klassieker Milaan-Turijn en klassieker Ronde van Lombardije. Grote klasse!

Opvallendste resultaten: 1e plek Ronde van Lombardije, 2x Vuelta-etappe
Wedstrijddagen: 69
Overwinningen: 5

9. Primoz Roglic


Hij ging naar de Tour de France om te leren, maar deed uiteindelijk tot het einde mee voor het podium. Is dat verrassend? Nee, want Primoz Roglic was al on fire in het voorjaar. Etappewinst in de Tirreno, eindwinst in de Ronde van Romandië en eindwinst in de Ronde van Slovenië; dat is niet slecht. In de Tour deed hij tot de laatste tijdrit zelfs mee voor het podium, maar raakte hij zijn derde plek kwijt aan Chris Froome. In het najaar was de koek een beetje op bij de Sloveen, al won hij nog wel een rit in de Tour of Britain en eindigde hij als derde in het klassement. Jumbo moet Roglic koesteren, want daar gaan ze nog veel plezier aan beleven. Volgend seizoen gaat hij het Dumoulin lastig maken in de Giro.

Opvallendste resultaten: 4e in de Tour, eindwinst Romandië en Baskenland
Wedstrijddagen: 64
Overwinningen: 9

8. Julian Alaphilippe


Het was niet de vraag óf Alejandro Valverde de Waalse Pijl zou winnen, maar met hoeveel voorsprong. Dat was even buiten Julian Alaphilippe gerekend, want de jonge Fransman kwam als eerste boven op de Muur van Huy en wist de Spanjaard van zijn vijfde overwinning op rij af te houden. Zijn succesjaar ging maar door en door met (etappe)overwinningen in de Tour (+ bolletjestrui), Clasica San Sebastian en de Tour of Britain. Als topfavoriet verscheen hij in Innsbruck aan de start van de WK, maar kon hij de favorietenstatus niet waarmaken: hij werd 8^e. Met twaalf overwinningen op zak voor een niet-sprinter was 2018 geen slecht jaar voor de Fransman.

Opvallendste resultaten: 1e Waalse Pijl, 2x etappewinst + bergklassement Tour
Wedstrijddagen: 74
Overwinningen: 12

7. Elia Viviani


Liefst 18 van de 73 Quick-Step-overwinningen kwamen in 2018 op naam van Elia Viviani te staan. Goh, wat baalde hij op 25 maart toen hij Peter Sagan het zegegebaar zag maken in Gent-Wevelgem. Daar zat-ie dan: huilend op een stoep. Alsof zojuist zijn wereld was ingestort. “Ik droom ervan om deze klassieker te winnen”, zei hij na afloop. In de Giro revancheerde hij zich door vier ritten en het puntenklassement te winnen, waarna hij zich ook tot Italiaans wegkampioen kroonde, de EuroEyes Cyclassics Hamburg pakte en drie ritten in de Vuelta won. In het off-season won hij samen met Iljo Keisse ook nog de Zesdaagse van Gent, maar die zege had hij waarschijnlijk graag ingeruild voor winst in Gent-Wevelgem. Zorg er maar voor dat Viviani in 2019 in je poule voor Gent-Wevelgem zit.

Opvallendste resultaten: 4x Giro-etappe + puntenklassement, 3x Vuelta-etappe
Wedstrijddagen: 85
Overwinningen: 19

6. Geraint Thomas


Eigenlijk lijkt de carrière van Geraint Thomas een klein beetje op dat van Chris Froome. Froome reed lang in de schaduw van Bradley Wiggins, maar nam uiteindelijk de hegemonie over van Sir Bradley. Thomas deed in de Tour hetzelfde. Eigenlijk kwam de eindzege van Thomas geen moment in gevaar en had hij aan Froome een goede ‘knecht’. Een voorbode voor wat komen gaat? Wie weet. Door de BBC werd de Welshman tot Sportpersoonlijkheid van het Jaar 2018 uitgeroepen en kreeg hij o.a. de voorkeur boven Froome. Is hij genoeg gemotiveerd om volgend jaar zijn Tourtitel te verdedigen? Een beslissing heeft hij op moment van schrijven nog niet genomen, maar mocht hij de Tour rijden treft hij weer zijn ploegmaat Froome. Het wordt interessant om te zien of Thomas weer genoegen neemt met een knechtenrol, of dat hij Froome definitief in de hiërarchie voorbij is. Met ook winst in de Dauphiné op zijn palmares verdient Thomas een hoge notering in deze lijst.

Opvallendste resultaten: 1e plek Tour de France en Dauphiné
Wedstrijddagen: 63
Overwinningen: 7

5. Peter Sagan


Wat zou het wielrennen toch zijn zonder Peter Sagan? Een stuk saaier, dat is zeker. Werp een blik op zijn resultaten uit het voorjaar en verdere uitleg is overbodig: 6^e in Milaan-San Remo, 1^e in Gent-Wevelgem, 6^e in de Ronde van Vlaanderen, 1^e in Parijs-Roubaix en 4^e in de Amstel Gold Race. In de Tour was hij in drie etappes de sterkste en schreef hij voor de zesde keer het puntenklassement op zijn naam. In de Vuelta kwam het niet tot een etappeoverwinning en stelde hij een beetje teleur, maar na zo’n seizoen hoort Peter Sagan ongetwijfeld tot de beste wielrenners van 2018! Het zal wel even wennen zijn om ‘m niet in de regenboogtrui te zien..

Opvallendste resultaten: 1e plek Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix, 3x etappewinst Tour + puntenklassement
Wedstrijddagen: 82
Overwinningen: 8

4. Chris Froome


Je kunt alles van Chris Froome vinden en zeggen, maar één ding staat vast: hij heeft wel karakter. Na een tumultueuze winter vanwege de salbutamol-zaak leek het er in de eerste week van de Giro sterk op dat hij geen potten ging breken. Zijn landgenoot Simon Yates maakte indruk, Froome niet.  Het venijn zat hem in de staart, want na drie weken stond de ‘oude’ Froome op. Met een zeldzaam huzarenstukje zette hij in de negentiende etappe de Giro volledig op zijn kop en naar zijn hand. Hij pakte meer dan drie minuten op Dumoulin en 38 (!) op Yates, die volledig gedesillusioneerd het roze inruilde voor het Orica-Scott geel/zwart. Was zijn overwinning goed voor de geloofwaardigheid van de sport? Sommigen zeggen van niet. In de Tour bleek Froome ook maar een mens te zijn en kwam hij bergop tekort. Ondanks een minder optreden, werd hij wel gewoon derde. Daarna was de koek op en reed Froome alleen nog maar de Tour of Britain. Volgend jaar richt hij zich volledig op de Tour en gaat hij voor zijn vijfde eindzege. Hopelijk voor hem met een iets rustigere aanloop..

Opvallendste resultaten: 1e in de Giro, 3e in de Tour
Wedstrijddagen: 67
Overwinningen: 3

3. Simon Yates


Eerst was Simon Yates de grootste vijand van Tom Dumoulin in de Giro, daarna werd Chris Froome het. Yates had het roze binnen handbereik en moest ‘alleen’ nog maar drie etappes een voorsprong van 28 seconden op Dumoulin verdedigen. Op 25 mei 2018 ging het echter helemaal fout. Een monsterontsnapping van Chris Froome deed de tot dan toe onverstoorbare Yates wankelen. Sterker nog: hij viel volledig van zijn voetstuk en verloor die 19^e etappe liefst 38 minuten op zijn landgenoot. Weg Giro-zege, meer dan een 21^e plek zat er niet meer in. Na een rustperiode herpakte hij zich, werd hij tweede in de Ronde van Polen en reed hij in de Vuelta iedereen op een hoop. Ditmaal wist hij wel stand te houden en won hij met bijna twee minuten voorsprong op Enric Mas. Yates was ongetwijfeld een van de smaakmakers van 2018.

Opvallendste resultaten: 3x etappewinst Giro, 1e in de Vuelta
Wedstrijddagen: 77
Overwinningen: 8

2. Tom Dumoulin


De combinatie Giro-Tour is al jaren geen gelukkige, maar Tom Dumoulin (en ook Chris Froome) bewees dat het toch mogelijk is om in beide koersen goed te presteren. Zijn kunststukje van 2017 herhalen was het doel, maar elke keer stuitte Dumoulin op een Brit. Eerst leek Simon Yates de zege te pakken, daarna stond Froome op en won de Sky-renner de Italiaanse ronde. In de Tour was Thomas sterker en kon Dumoulin niet opboksen tegen het Sky-duo, of beter gezegd: de hele Sky-trein. De Limburger won een tijdrit in zowel de Giro als de Tour, maar greep naast WK-goud. Was het een net-niet jaar? Mwah. Iedereen zou tekenen voor zo’n seizoen, op één iemand na: Tom Dumoulin. Volgend jaar gaat hij voor het hoogste schavot in de Giro. In tegenstelling tot Froome en Yates heeft Dumoulin geen grote ronde gewonnen, maar deed hij wel tot het einde van het seizoen mee om de belangrijkste prijzen. Dat telt, want in twee grote rondes schitteren én de WK is heel knap.

Opvallendste resultaten: 2e in de Giro, 2e in de Tour
Wedstrijddagen: 65
Overwinningen: 2

1. Alejandro Valverde


Je bent nooit te oud om te leren, dus rijdt Alejandro Valverde in 2019 voor de eerste keer de Ronde van Vlaanderen. Het zegt veel over de inmiddels 39-jarige Spanjaard, want het vuur in hem is nog lang niet gedoofd. Zelfs niet na een wereldtitel, waar hij zolang op heeft moeten wachten. Valverde finishte zes keer (!) op het podium tijdens de WK, maar won nog nooit. Tot 30 september 2018 in Innsbruck. In een sprint was El Imbatido sneller dan Romain Bardet, Michael Woods en Tom Dumoulin. Vanaf januari tot en met november (jazeker, hij won een criterium in Japan) stond Valverde er.  Hij won geen grote ronde en een klassieker evenmin, maar toch is hij de beste – en constantste – wielrenner van 2018. Wij zijn heel benieuwd wat hij volgend jaar in de voorjaarsklassiekers, Giro en Vuelta doet..

Opvallendste resultaten: winnaar WK wegrit
Wedstrijddagen: 80
Overwinningen: 14