10. Peter Sagan (2232 punten)
9. Elia Viviani (2392 punten)
Elia Viviani is al jaren een zekerheidje voor heel veel overwinningen. Dit jaar won Viviani elf koersen, waaronder het EK in Alkmaar. Ook in de Tour de France en Giro d’Italia was hij succesvol, ware het niet dat de Italiaan in eigen land werd gediskwalificeerd en zijn zege weer moest inleveren. Volgend jaar doet Viviani ‘een stapje terug’ en gaat hij voor Cofidis rijden, maar we blijven hem zien op het hoogste niveau: Cofidis is gepromoveerd naar de WorldTour. We zullen Elia dus vaak samen met zijn broer Attilio in actie zien.
8. Alexander Kristoff (2484 punten)
Behalve Gent-Wevelgem won Alexander Kristoff dit jaar geen écht grote wedstrijden, maar opnieuw was de sterke Noor goed voor meerdere overwinningen. Het opvallende aan Kristoff is dat hij bijna nooit als topfavoriet genoemd wordt, maar wel vaak een mooie uitslag weet neer te zetten. Zo werd hij dit jaar derde in de Ronde van Vlaanderen, werd hij vierde op het EK en eindigde hij ook als vierde in Hamburg. Op het lastige WK-parcours wist hij zelfs de pittige heuvels te overleven en sprintte hij naar een zevende plaats. Geen slecht seizoen voor de renner van UAE Emirates, die regelmatig de sprint aan moest trekken voor Fernando Gaviria.
7. Pascal Ackermann (2538 punten)
Wie is op dit moment de beste sprinter? Jaren geleden was Mark Cavendish dat, en daarna nam Marcel Kittel het stokje over. Op dit moment zijn er meerdere topsprinters, maar steekt er niemand echt bovenuit. Op papier zijn Viviani, Dylan Groenewegen, Caleb Ewan, Sam Bennett en Pascal Ackermann het snelst, waarvan Ackermann de meeste UCI-punten verzamelde. BORA-hansgrohe speelde in elke grote ronde een andere topsprinter uit, waardoor Ackermann alleen meedeed aan de Giro en daarin twee ritten plus het puntenklassement won. Volgend jaar zal hij meer voor eigen kansen mogen gaan, want van Sam Bennett heeft hij dan geen last.
6. Greg Van Avermaet (2947 punten)Een veelwinnaar is Greg Van Avermaet niet, maar zijn palmares is wel ronduit indrukwekkend. Dit jaar voegde hij drie overwinningen toe aan zijn erelijst. Winst in Valencia, Yorkshire en Montréal was mooi, maar ook zijn ereplaatsen liegen er niet om. In de Omloop werd hij tweede, net als in San Sebastián en de koninginnenrit in de BinckBank Tour. Maar liefst 25 keer stond hij dit seizoen op het podium. Als kopman en boegbeeld van CCC liet hij zich dit jaar veelvuldig zien, maar volgend jaar wil hij maar al te graag wat vaker zijn handen de lucht in steken.
5. Alejandro Valverde (3297 punten)Je zou het niet zeggen, maar Alejandro Valverde is al 39 jaar. Dit jaar kroonde hij zich net als in 2008 en 2015 tot kampioen van zijn land en won hij voor de twaalfde keer een rit in de Vuelta. Misschien is het nog wel knapper dat hij achter Primoz Roglic als tweede eindigde in de Spaanse grote ronde. In het naseizoen werd hij in de Italiaanse koersen Bruno Beghelli, Milaan-Turijn en de Ronde van Lombardije elke keer tweede. Oh, ja: Valverde finishte in zijn allereerste Ronde van Vlaanderen als achtste. Wat mogen we van hem in 2020 verwachten?
4. Egan Bernal (3346 punten)We zijn gezegend met een hoop wielertalent. Denk maar aan Mathieu van der Poel, Wout van Aert, Remco Evenepoel, Tadej Pogacar of Sergio Higuita. En wat te denken van Egan Bernal? Hij werd in 2018 al getipt als ‘toekomstig Tourwinnaar’, maar dat hij een jaar later daadwerkelijk al de grootste wielerwedstrijd ter wereld zou winnen had niet iedereen verwacht. Na drie weken strijden was de Colombiaan sterker dan zijn ploegmaat en titelverdediger Geraint Thomas. En dat terwijl de Tour aanvankelijk niet eens op zijn programma stond. Bernal zou de Giro rijden, maar raakte in aanloop naar die wedstrijd geblesseerd en werd in de Tour naar voren geschoven als vervanger van Chris Froome. Of hij in 2020 zijn titel verdedigt is maar de vraag. Ene C. Froome aast namelijk op een vijfde eindzege.
3. Jakob Fuglsang (3472 punten)Hij was dé man van het voorjaar. Jakob Fuglsang finishte als tweede in de Strade Bianche, werd derde in de Amstel Gold Race (reed in kansrijke positie vooruit met Julian Alaphilippe totdat Mathieu van der Poel voorbijkwam), eindigde als tweede in de Waalse Pijl en greep op onwaarschijnlijke wijze de winst in Luik-Bastenaken-Luik. De Deen was op jacht naar de winst toen hij in de slotkilometers bijna de controle over zijn fiets verloor. Hij bleef overeind en boekte zijn mooiste overwinning uit zijn carrière.De Tour de France verliep minder succesvol voor de Astana-kopman. Hij moest de strijd zelfs vroegtijdig staken en blijft een haat-liefdeverhouding hebben met de Franse ronde. In de Vuelta reed hij zich warm voor de wereldkampioenschappen en pikte hij ook nog ritwinst mee, om vervolgens in Yorkshire zijn landgenoot Mads Pedersen verrassend de winst te zien pakken. In Lombardije sloot Fuglsang zijn topseizoen af met een vierde plaats. Als Fuglsang zich volgend jaar volledig richt op de klassiekers, gaat hij weer hoge ogen gooien.
2. Julian Alaphilippe (3569 punten)Als niet-sprinter won hij in 2019 ongelooflijk veel koersen. Julian Alaphilippe zegevierde in de Strade Bianche, won twee ritten in de Tirreno, won Milaan-San Remo, schreef de Waalse Pijl op zijn naam en pakte ook ritwinst in de Dauphiné en het Baskenland mee. In de Tour de France liet hij een heel andere kant van zichzelf zien: er zit een klassementsrenner in hem.Hij won de derde etappe en nam het geel over van Mike Teunissen. Tot de ingekorte etappe naar Valloire droeg Alaphilippe het geel, met uitzondering van de zevende en achtste rit toen Giulio Ciccone de leiding had. In Pau was het de vraag of Alaphilippe tijd zou verliezen in de enige individuele tijdrit, maar hij bewees het tegendeel en won zelfs de chrono. Frankrijk mocht heel even dromen van eindwinst, maar op de slotdagen moest hij toch terrein prijsgeven en finishte hij uiteindelijk als vijfde. Een prachtige prestatie.
1. Primoz Roglic (4705 punten)Jumbo-Visma heeft het dit seizoen geweldig gedaan. De Nederlandse ploeg beschikt over een ijzersterke ploeg en behaalde in 2019 prachtige resultaten. De mooiste overwinning is misschien wel de eindwinst van Primoz Roglic in de Vuelta. De Sloveen ging een paar maanden daarvoor nog als topfavoriet van start in de Giro, maar zakte er – ondanks twee tijdritzeges – ietwat doorheen. Het resulteerde in een derde plaats.De Tour de France was weggelegd voor Steven Kruijswijk, die knap als derde eindigde. Samen verschenen ze aan de start van de Vuelta, maar voltrok op dag 1 door een lek kinderbadje al het rampscenario. Roglic rechtte de rug en klom langzaam maar zeker naar de koppositie. Na een lange strijd mocht hij voor de eerste keer een grote ronde op zijn palmares bijschrijven en zorgde hij voor tevreden gezichten bij Jumbo-Visma. Of hij volgend jaar weer zoveel vrijheid krijgt is maar de vraag. Tom Dumoulin is in 2020 zijn ploeggenoot en neemt geen genoegen met een knechtenrol. En wat doet Steven Kruijswijk? Het wordt interessant om te zien hoe de drie gaan samenwerken..
