Een nieuwe fiets kies je meer met het hart dan met het hoofd, zaken als stijfheid zijn natuurlijk belangrijk, maar het gevoel op de fiets moet goed zijn en je moet er een beetje verliefd op worden. Ook de geschiedenis van een merk speelt een rol. Dit geeft vertrouwen en een goed gevoel van herkenbaarheid. Bij een De Rosa is dit allemaal dik voor elkaar.

Het verhaal van De Rosa heb ik al eens verteld, maar het is zó mooi dat ik het nog eens dunnetjes overdoe. Oprichter Ugo De Rosa was een begenadigd framebouwer. In de jaren 60 en 70 wilde zo’n beetje iedere topper op een van zijn fietsen rijden. Ugo bouwde ook fietsen voor Molteni, het team waar Eddy Merckx voor reed. Merckx won ongeveer elke grote koers op een De Rosa. Toen hij met pensioen ging, was het Ugo die hem hielp met het opzetten van zijn eigen fietsenmerk.

Ugo bouwde ook voor Gianni Motta, Fransesco Moser en andere grote namen. In de jaren 90 reden de renners van Gewiss op zijn titanium fietsen. De passie van Ugo voor het bouwen van de ideale geometrie sprak alle toppers door de jaren heen enorm aan. Het verhaal over het ontstaan van het logo van De Rosa is ook bijzonder. Ugo zou bij het uitboren van een logo zijn uitgeschoten en hierbij zou per ongeluk een hart zijn ontstaan. Dit hart pronkt nog steeds op de balhoofdbuis en staat inmiddels voor de Italiaanse passie die meekomt met het merk De Rosa.


Een mooi hartje.

Tegenwoordig rijdt de Cofidis-ploeg met onder anderen Elia Viviani op De Rosa. Het kan natuurlijk geen toeval zijn dat de twee Italianen elkaar tegenkomen bij een Franse ploeg…

Weggewerkte kabels

De witte De Rosa Idol met zijn helderblauwe accenten doet me denken aan de zee. Hij oogt mooi en fris. De afwerking is van hoog niveau, waarbij de lichtblauwe zadelpen erg opvalt. Ik houd er wel van en deze is ook nog eens chic door zijn eenvoud. Hij straalt klasse uit. De kabels aan de voorzijde van de fiets zijn mooi weggewerkt. Ze lopen door het stuur, via het balhoofd naar de voorvork of verder naar achteren in het frame.

Je kunt het stuur helemaal doordraaien, wat bij andere merken niet altijd het geval is wanneer de kabels binnendoor lopen. Deze fietsen heb ik ook getest en dat was eigenlijk niet echt een probleem. Wel moet je goed opletten met het scherp draaien op de weg en platleggen in de auto gaat niet echt. Maar daar heeft deze De Rosa dus geen last van.

De Rosa Idol
De Rosa Idol. Voor €2850 haal je ‘m in huis.


Een carbon frame, maar geen carbon wielen.

De vierde generatie van het Idol-frame heeft de bekende en opvallende ARC slope geometry, die extra comfort geeft in de achtervork. De zadelpenklem is stijlvol weggewerkt. Wist je trouwens dat Frank Vandenbroucke ooit op de eerste generatie reed?

Chorus-groep

De geteste fiets is afgemonteerd met de Campagnolo Chorus-groep met mechanisch schakelen en hydraulische schijfremmen. Ik vind die schijven van Campa zo heerlijk elegant, net als het crankstel eigenlijk. Jammer van die gaten in het crankstel voor het blad, maar die zijn noodzakelijk om ook 48/32 te kunnen monteren. Ik kan heel erg genieten van de elegantie van de derailleurwieltjes. Ik denk niet dat je er echt sneller van gaat fietsen, maar het oog wil tenslotte ook wat. De remgrepen met de flippers voor je duimen hebben dat gevoel iets minder. Toch zijn ze wel mooi.

Het zadel is van Selle Italia. Het past goed bij de fiets, ook al doordat de naam De Rosa er op geprint is. Het stuur en de stuurpen zijn van FSA. Deze zien er stijlvol uit en dat komt natuurlijk ook omdat er geen kabel te zien is. Best knap, want de stuurpen vind ik niet overdreven groot ogen. De vorm op zich is ook mooi.

25 millimeter banden
De keuze voor Campagnola Zonda-wielen is niet de mijne. Ik vind de velg niet zo mooi. Het spaakpatroon daarentegen is dan wel weer een meerwaarde. Toch zou een set lekkere carbon wielen niet misstaan op deze fiets en het uiterlijk wat liften. Maar de prijs waarschijnlijk ook. De bandenkeuze is ook opvallend, tegenwoordig kom ik veel vaker 28 millimeter banden tegen dan de 25 millimeter exemplaren die op deze Idol zitten. Maar wees gerust, er passen wel 28 millimeter banden op. Wat me ook meteen opvalt, is dat de steekassen niet in het frame vallen, maar redelijk ver uitsteken. Aan de kant waar je hem vastzet zelfs 9 millimeter, maar aan de andere kant ook een klein beetje. Jammer, want assen die wegvallen in het frame geven een veel cleaner uiterlijk.

“Ik word niet helemaal weggeblazen door zijn schoonheid, maar ben zeker wel gecharmeerd van deze Italiaan.”

Het geheel vormt een mooi plaatje. Ik word niet helemaal weggeblazen door zijn schoonheid, maar ben zeker wel gecharmeerd van deze Italiaan. De afmontage is niet standaard en je kunt door middel van een fietsconfigurator de groep, de wielen en het stuur kiezen. Zo kun je natuurlijk nog beter een fiets kiezen die bij je past. De Idol is er nog in vier andere kleuren en in totaal in zes verschillende maten.

Niet verstelbaar stuur
Tijd om de fiets af te stellen. Het zadel netjes op de juiste hoogte, checken of het mooi horizontaal staat. Pedalen erop. Maar dan stuit ik op een nadeel van de fraai weggewerkte kabels. Even het stuur hoger of lager zetten is er niet meer bij. Niet alleen zou ik 2,5 centimeter lager willen zitten, het oogt ook nog een stuk mooier, zo niet sportiever. Wanneer de kabels niet binnendoor lopen, kun je gemakkelijk wat spacers boven op de stuurpen doen en je stuur laten zakken. Bij deze constructie gaat dat niet. De vork afzagen is geen optie, omdat hij dan zijn waarde als testfiets verliest. Als het nou mijn eigen fiets was geweest, dan had ik het stuur natuurlijk wel laten zakken en op de juiste hoogte gezet. Het is niet anders, maar het is vooral jammer omdat ik nu qua zithouding meer richting comfort ga dan naar de sportieve houding die ik zelf prefereer.

De Idol is bedoeld voor de fietser die een sportieve racefiets wenst en daarbij oog heeft voor design, stijl, merkbeleving, kwaliteit en exclusiviteit. ‘Van de meest veeleisende Gran Fondo-rijder tot de wielertoerist’, aldus De Rosa. De wielertoerist houdt van comfort qua zithouding. Met een aantal spacers kun je de sportieve geometrie goed omzet- ten naar een positie met meer comfort. Ook de iets meer oplopende FSA-nok van 6 graden maakt het mogelijk om eenvoudig deze positie te bereiken.


Het stuur van FSA.

Drukker dan ooit
Er moet natuurlijk ook nog gefietst worden. De eerste indruk is prima. De fiets voelt degelijk en stijf aan. Dat hij zonder pedalen 8,2 kilogram weegt, merk je wel. Hij voelt daardoor niet aan als een echte hardcore racer, maar iets degelijker. De rondjes die ik rijd in dit coronatijdperk zijn niet erg lang. Ik probeer mijn buitenactiviteiten zo beperkt mogelijk te houden. Maximaal 2 uur en altijd alleen of met gezinsleden. Buiten lijkt het ondanks de lockdown drukker dan ooit. De duinen puilen uit van de fietsers en wandelaars. Nooit eerder gezien… Veel oude fietsen zijn weer afgestoft en met een paar gympies kun je ook best fietsen. Ik geniet van de diversiteit van mensen die nu rondrijden.

Ik doe niet te gek. De klinkers in de duinen neemt de De Rosa met gemak. De 12-speed Campagnolo Chorus-groep werkt goed en schakelt prima. Ik sprint een klimmetje op. Met mijn duim duw ik op de hendel en schakel een tandje zwaarder. De fiets reageert goed en ook wanneer ik een kronkelig pad neem, merk ik dat hij prettig stuurt en goed door de bocht gaat. Ik mis wel een beetje mijn diepere zit waardoor ik iets agressiever door de bochten had gekund. Ik denk, of beter gezegd ik ben ervan overtuigd dat de rijeigenschappen van deze Idol bij een heel groot gedeelte van de sportieve fietsers past. Perfect dus voor zijn doelgroep. Voor mij had hij wel wat actiever mogen zijn. Net even iets meer racy. Begrijp me niet verkeerd, je zou op deze fiets prima koersen kunnen rijden. Het gaat hier over persoonlijke voorkeur voor het karakter van een fiets. Met mijn verleden als beroepsrenner neig ik nog steeds naar dat racegevoel. Daarom zou ik deze fiets juist aanprijzen als mensen me zouden vragen of ze deze zouden moeten kopen.

Mijn dochter vindt mijn fiets ook mooi. Sinds kort fietst ze zelf ook en heeft ze plots óók een mening over een fiets. Wel grappig om horen en het is natuurlijk leuk om samen rond te toeren. Maar er moet ook zo nu en dan worden doorgereden om de De Rosa aan de tand te voelen. Ik begin meer en meer aan de fiets te wennen en voel me er steeds beter op thuis. Vandaag rijd ik alleen en in een iets hoger tempo. Ik geniet van de buitenlucht. Het voelt als een vroege zomerdag. Handjes onder in de beugel en tegen de wind in rammen. Alleen fietsen kan zo heerlijk zijn.

Deal
De fiets zoals getest komt op 4.889 euro. Daarbij is wel rekening gehouden met het feit dat Campagnolo nu een DEMO 12-speed deal heeft. De consument krijgt hierdoor 20 procent korting op groep en wielen. Voor dat geld heb je een mooie De Rosa thuis hangen waarvan de kabels mooi zijn weggewerkt en die een plaatje is om te zien. Hij is niet de lichtste in zijn soort, maar met een iets andere afmontage is daar zeker nog wel wat af te halen. Het frame is ook los te verkrijgen voor 2.850 euro. Volgens mij is het een fiets die veel mensen plezier kan geven. Of ik verliefd ben geworden op de Idol? Misschien stiekem wel een klein beetje…


Van links naar rechts: mooie afwerking, Chorus-groep en natuurlijk discs!

Dit is een artikel uit Fiets 06. Bestel hier het blad of sluit een abonnement af!