Merida Reacto 9000-E
Het frame heeft een update gehad, maar is niet spectaculair veranderd. De kleine aanpassingen moeten bijdragen aan een betere aerodynamica, meer stijfheid en meer comfort. Het frame ziet er goed uit. Niet spectaculair, maar netjes en verzorgd. Niet extreem in zijn vormen, maar mooi, functioneel en ‘ingetogen met stijl’. En dat is prima, niet iedereen hoeft per se een extreem ogende fiets, toch? We hebben wel duidelijk te maken met een aerofiets. De meeste buizen hebben een afgetopte regendruppelvorm en zijn breed om de lucht te begeleiden. De zitbuis vormt zich mooi rond het achterwiel en de voorvork sluit nauw aan. De achtervork zit iets lager vast aan de zitbuis om minder luchtweerstand te creëren en meer comfort. De kabels zijn prachtig weggewerkt, net als de zadelpenklem. De zadelpen zelf heeft een duidelijke meerwaarde: hij zorgt voor een groot deel van het comfort. Door zijn vorm buigt hij een beetje mee, wat de ergste schokken moet wegfilteren. De voorvork heeft een opvallend puntje om de lucht nog iets beter te geleiden. De steekassen hebben een afneembare hendel, wat zomaar een paar Watt kan schelen – en ook voor de looks vind ik het een grote plus. Dus ja, qua comfort, aerodynamica en afwerking is alles dik in orde.Leve de schijvenDe black-on-black-lak van de Reacto is mij persoonlijk iets te veel van het goede, helemaal zwart had ik mooier gevonden – maar dat is een kwestie van smaak. Over de afmontage heb ik in ieder geval geen klachten: die is uitstekend. SRAM Red eTap AXS is bekend en oogt gelikt. En die opvallende ketting blijft een eye catcher. Merida verkoopt de nieuwe Reacto 9000-E alleen met schijfremmen. Je ziet steeds meer merken deze keuze maken en met reden: schijfremmen zijn gewoon beter dan velgremmen.
Die SRAM-ketting blijft een eye catcher.Opvallend zijn de vleugels die de remhoeven afschermen en voor extra koeling moeten zorgen. Het zadel is de Prologo Scratch M5, het geïntegreerde stuur is van Vision – dat is niet te missen, want het staat er meermaals en héél duidelijk op. De vorm van het stuur is mooi en past prima bij het geheel. Dat geldt ook voor de DT Swiss ARC 50 wielen, met daaromheen 25 millimeter Continental Grand Prix 5000-banden. Het frame kan een maximale bandbreedte aan van 30 millimeter– wel zo fijn als je meer comfort wilt, of af en toe een gravelpaadje wilt meepikken. De totale fiets komt op 7,35 kilogram zonder pedalen. Dat is netjes. Lichte wielen met lage velgen kunnen de Reacto nog 500 gram lichter maken, maar laten we wel zijn: dat ziet er niet uit op een aerofiets.Dik tevreden
Tegenwoordig ben ik meer in Limburg te vinden, en dat is een prachtige omgeving om deze fiets eens aan de tand te voelen. Het is nog steeds winter en zoals jullie inmiddels weten is dat niet mijn favoriete tijd van het jaar. Maar als ik dan toch gefietst heb, ben ik wel altijd weer extra voldaan. Klinkt herkenbaar, toch? Goed, tijd om lekker buiten te gaan spelen.Het eerste gevoel dat ik bij deze fiets heb? Dat-ie bij me past. Het voelt meteen goed, dat belooft wat voor de rest van de tocht. Ik heb een mooi rondje uitgezet met wat klimmetjes en (dus) afdalingen en ook wat vlakkere stukken. Als ik het dorp uit ben, realiseer ik me pas dat het enorm waait. Met die 50 millimeter hoge velgen heb ik er flink last van. Extra goed opletten dus. Vooral de eerste afdaling voelt onprettig door de wind. Ik weet dat ik de boel onder controle heb, en de fiets zelf voelt erg stabiel, maar toch: relaxed is anders.
Het stuurgedrag van de Reacto is echter prima. De fiets reageert zoals ik had verwacht, altijd fijn. Ook op aanzetten reageert hij ook goed. Ondertussen geniet ik van het landschap: wat is Limburg toch mooi. Het is rustig op de weg en het waterige zonnetje geeft de omgeving iets sprookjesachtig. Boven op de Gulperberg trek ik op het vlakke nog even door. De wind staat pal op kop en is stevig. Met mijn handen onder in de beugel beuk ik door. Daarna pak ik nog een paar klimmetjes mee en maak mijn eerste rondje af. Toch bijzonder dat de fiets nu al zo eigen voelt. Dik tevreden, mag ik wel zeggen.Een klein wit toerkeAls ik de dag van mijn volgende rit de gordijnen opendoe, is alles is wit. Dat is pech en een gelukje tegelijk. Want als de wegen vanmiddag weer schoon zijn en de rest van het landschap is wit, dan is dat perfect voor een mooie winterse fotoshoot. Na de lunch kleed ik me goed aan en vertrek. Het is adembenemend mooi en adembenemend koud. In het Vijlenerbos maak ik snel wat foto’s. Dat ik zonder handschoenen op de foto sta, is puur voor de show, want geloof me: daar was het eigenlijk te koud voor. Na de shoot maak ik nog een klein toerke, met de nadruk op klein. Volgende keer weer een lange.
Zou het stuur soms van Vision zijn?
Een paar dagen later lacht het glooiende landschap me toe en ik lach terug. De sneeuw is gesmolten, de temperatuur is aangenaam en ik voel me goed. Ik fiets een stevig tempo en nu de wind iets is gaan liggen, gaat dat net even relaxter. Ook voel ik nu beter de ‘loop’ van de fiets. Hij is niet heel nerveus, zoals een sprintfiets, maar ook zeker niet alleen maar gefocust op hard rechtuitrijden, zoals een tijdritfiets. Je zou de Reacto een klassiekerspecialist kunnen noemen.Het schakelen met SRAM Red gaat perfect, hoewel het systeem voor mij wennen blijft. Rechts schakelen is zwaarder, links lichter. Voor het wisselen van voorblad druk je ze allebei tegelijk in. Ook vol op de pedalen geeft het systeem geen krimp: alles werkt prima.
Lage achtervork, gevormd om het wiel.Terwijl ik volop zit te genieten, dwing ik mezelf om ook minpuntjes te benoemen. Dat valt niet mee. Misschien had de fiets van mij een klein beetje meer stijfheid aan de voorkant mogen hebben. Maar dit is iets dat de meeste mensen wellicht niet eens zou opvallen. En mij eerlijk gezegd ook niet, als ik er niet zo naar op zoek was geweest.Dubbel genieten
De benen zijn vandaag niet goed genoeg om mij extreem uit te sloven en volle bak klimmetjes op te sprinten. Ik merk dat ik al langere tijd niet heb geklommen, mijn benen moeten nog een beetje wennen. Daarom heb ik voor deze dag ook een iets vlakker parcours gekozen. Maar dat maakt het rondje er niet minder mooi om. Want of je nu klimt of niet, het blijft heerlijk om door het Limburgse land te zwerven.Ook nu ik wat langer op de fiets zit, blijft het comfort prima. En dat ondanks de fikse stijfheid, want het is natuurlijk wel een koersfiets. Een comfortabele racer, dat is het. Ik duik nog een keer een afdaling in en gooi me door de bochten. Heerlijk toch? Op het vlakke trek ik even door: tak tak tak, even aanzetten en gaan. De weg is nat en af en toe hoor ik de schijfremmen iets aanlopen. Maar ik weet ook hoe goed ze zijn als ik ze nodig heb, dus ik maal er niet zo om. Het laatste stuk richting Ubachsberg geeft me een mooi uitzicht. Het is genieten, van Limburg en van deze Merida.Iets meer wow
Want de Reacto 9000-E bevalt me goed. Hij biedt een mooie mix tussen comfort, stijfheid, aerodynamica en gewicht. Ik voelde mij er snel op thuis en het was een genot om op te rijden. Hij mist misschien hooguit wat sex-appeal. Een fiets mag mij wat meer een wow-gevoel geven en iets minder bescheiden ogen, maar ook dat is een kwestie van smaak. Daarbij doet het niets af aan de rijkwaliteiten. Over de aerodynamica kan ik op basis van mijn ritjes weinig zeggen, dan zou ik een windtunnel in moeten. De aerovormen doen de looks in ieder geval geen kwaad.De prijs van de Merida Reacto 9000-E is 10.499 euro. Een flink bedrag, maar tussen de andere aerobikes in het profpeloton schat ik dat hij qua prijs ergens onder in de middenmoot bungelt. Als ik mocht kiezen, dan zou ik voor dat geld wel de oranje-rood-zwarte teamfiets van Bahrein-McLaren nemen. Ja sorry, die is toch net even sexyer.
