Léon heeft uit zijn lange wielercarrière slechts drie fietsen bewaard. Een daarvan is zijn RIH-baanfiets waarop hij zilver veroverde op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Aan deze fiets is hij het meest gehecht. Logisch dus dat hij stond te trappelen om de nieuwe RIH Sport RS/01 te testen. Oude liefde bleek niet te roesten…

Een band tussen een fiets en zijn berijder ontwikkelt zich in mijn ogen door wat ze samen beleven. Door de vele uren op het zadel, maar nog meer door de avonturen die je samen meemaakt. Natuurlijk ligt er ook een sterke fundering in de verhalen die al rond een fietsenmerk zweven. Puur uit overlevering of gekleurd door marketing en opgelegde emotie. Soms zit een merk zo in je DNA dat het nooit vergeten kan worden en je hart een sprongetje maakt wanneer je iets hoort of ziet wat je doet herinneren aan het merk. Gebeurtenissen van jaren geleden worden in een flits herbeleefd. Ik zie mijzelf weer op de Velòdrom d’Horta, de open wielerbaan van Barcelona, tijdens de Spelen van 1992. Het is warm en ik rijd de puntenkoers (Léon behaalde zilver, red.). Het donkere hout blinkt in de zon. Ik kijk naar mijn rood-wit-blauwe RIH.

Léon van Bon 1992, Olympische Spelen
Léon van Bon (links) behaalde zilver op de puntenkoers.

Uit mijn wielercarrière heb ik drie fietsen bewaard. Een Batavus van de amateurselectie met Campa Delta-remmen, omdat ik die nooit heb weggedaan. Mijn Colnago Extreme Power van 2007, omdat dat mijn laatste fiets op topniveau was en Ernesto Colnago er met een gouden pen zelf een handtekening op heeft gezet. De derde fiets is mijn RIH-baanfiets uit 1992. Emotioneel ben ik veruit het meest gehecht aan mijn RIH. Ik loop al jaren rond met het plan om hem weer op te bouwen en aan de muur te hangen, maar het komt er niet van. Hij is krom van de valpartijen en niet meer strak in de lak, maar wat hebben we mooie dingen beleefd.

Klassieke fiets in een modern jasje

Je kunt je wel voorstellen dat ik in de wolken was toen ik hoorde dat ik deze maand een RIH SPORT mag gaan testen. De RS/01 is een prachtige stalen fiets uit een serie in het kader van het 100-jarig bestaan van RIH. Er worden er 100 van gemaakt en ik heb de eer om nummer 1 te mogen berijden. Er staan overigens ook veel evenementen op stapel om het jubileum te vieren, houd hun website dus in de gaten.

Zoals dat hoort bij een custom frame zijn we in onderling overleg tot een mooie geometrie gekomen. Meestal gebeurt dit via een fietsmeting, maar we kwamen gezamenlijk tot een leuk idee en Dries Baron heeft hem vervolgens in elkaar gezet. De fiets is half gelugd, wat betekent dat er gedeeltelijk lugs zijn gebruikt, maar dat er ook TIG gelast is. Hoewel dit de visie van RIH op modern staal is, kan de purist ook nog steeds terecht voor een klassieke gelugde racer, frame in overleg geconfigureerd.

RIH Sport

De RS/01 is opgebouwd rond een Reynolds 853-buizenset, oversized om zich qua karakter te kunnen meten met carbon frames van nu. Reynolds buizen… alleen die twee woorden al doen me glimlachen. De fiets heeft een tapered balhoofd, Di2 kabelrouting en de remleidingen gaan door het hoofdframe. Ook heeft hij flat mount-schijfremmen in combinatie met een steekas. Er is wel een carbon voorvork gemonteerd. Eigenlijk is het een klassieke fiets in een modern jasje en zo oogt hij ook. Modern klassiek. De prachtige kleur is gebaseerd op de lichtblauwe kleur die veel werd gebruikt voor RIH-fietsen in met name de jaren 60. Ook het nieuwe logo en het nieuwe balhoofdplaatje zijn directe verwijzingen naar het originele logo dat tot eind jaren 60 op alle RIH-fietsen stond.

Ere wie ere toekomt
De fiets is duidelijk van deze tijd. De donkere Shimano Dura-Ace Di2-groep met hydraulische schijfremmen oogt chic bij het blauw. Soms vergeten we wel eens hoe goed deze groep eigenlijk is. Ere Research heeft ook een flinke bijdrage geleverd aan deze fiets. Dit van origine Zwitserse bedrijf, opgericht door de Nederlander Piet van der Velde en inmiddels gevestigd in Capelle aan den IJssel, staat voor kwaliteit en vernieuwing. De Ere Genus SL30-wielen hebben 30 millimeter hoge velgen en straight pull spaken. Een mooie set die breed ingezet kan worden. De wielen ogen goed in deze klassieke moderne fiets. Het Ere Omnia Obscurus-stuurlint komt in een mooi doosje en voelt bij het erop draaien sterk en comfortabel. Ook het zadel is van Ere. Als ik het goed heb is het het enige zadel waarbij je de zadelspanning kunt instellen. Ik vraag me wel af of ik dat ooit zou gebruiken, maar dat terzijde. Een mooie toevoeging is het wel. Het stuur, de stuurpen en de zadelpen zijn van Deda.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Vaste zadelpenklem.

RIH-historie
Even terug in de tijd. RIH Sport Amsterdam is in 1921 opgericht door Willem en Joop Bustraan. De broers waren pijpfitters in de Westergasfabriek en de stap naar het bouwen van racefietsen was dan ook niet zo groot. Al snel bleken ze sterke, lichte fietsen te kunnen maken, die al snel populair werden bij serieuze wielrenners uit de jaren 20. Jarenlang bouwden zij in de Westerstraat in hartje Jordaan racefietsen op maat voor een deel van de Nederlandse wielerelite. In totaal zijn er in bijna een eeuw tijd 63 wielrenners wereld- en/of olympisch kampioen geworden op RIH Sport-racefietsen en ruim 350 Nederlands kampioen.

In 1948 gaven de broers het stokje over aan Willem Bustraan jr. Deze zou later Wim van der Kaaij als leerling aannemen en hem opleiden om de zaak uiteindelijk in 1973 over te nemen. Na het overlijden van Wim van der Kaaij in 2014 is de zaak overgenomen en tegenwoordig is Dries Baron de bouwer onder naam van RIH Sport Amsterdam. In Venlo produceert RIH Cové stadsfietsen en e-bikes. RIH Cové heeft een gedeeld verleden met RIH Sport Amsterdam, maar tegenwoordig hebben ze weinig met elkaar te maken.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Die letters… je gaat zo weer terug naar de Westerstraat.

Lekker ouwe
Tijd om een stuk te gaan fietsen en eens te kijken wat dit stalen ros te bieden heeft. De eerste keer dat ik inklik en mijn achterwerk het zadel raakt ben ik blij verrast. Wat zit dat lekker. Ik rijd vandaag een rustige koffierit. Even langs bij Lola Bikes & Coffee in Den Haag bijvoorbeeld. Ik toer wat door het Zuid-Hollandse landschap en geniet vooral. Het klinkt misschien gek, maar ik ben zelfs een beetje trots op de fiets waarop ik rijd. Hij oogt mooi, had mijn hart al gestolen en rijdt dus ook nog eens goed. Tenminste tot nu toe, want zo’n koffierit zegt natuurlijk niet alles. Tijd om die positieve eerste indruk eens wat verder uit te diepen. Gas erop dus. Het fietspad door de duinen is daarvoor prima geschikt. Het is bochtig met een gevarieerd wegdek en glooiend. Het beste wat je hier kunt vinden om een algemene indruk te krijgen.

Al weegt de fiets zonder pedalen 7,9 kilo, hij stuurt en voelt lichter. Wat gaat-ie lekker, zeg. Ik duik de bochten in en de fiets doet wat ik wil. Ik ben echt onder de indruk. Daar had ik ook op gehoopt, want mijn oude liefde voor het Amsterdamse merk mag natuurlijk niet tegenvallen. Ik zet aan, en ook dat valt goed mee. Het voelt anders dan bij een carbon racer, iets vriendelijker. Ik kom blij thuis en kijk op mijn tellertje: 34,2 kilometer per uur gemiddeld. Lekker ouwe, denk ik bij mezelf.Léon van Bon, RIH Spot RS/-01

Col du Scheveningen
Als ik de volgende ochtend wakker word schijnt het zonnetje al uitbundig. Dat is goed voor de moraal en dus heb ik nog een mooi rondje in de duinen uitgezet. Ik heb er zin in. Handjes in de beugel en plat op de fiets. Gaan met die banaan. Die handjes in de beugel voelen echt lekker met dit stuurlint. Het zadel is wel even wennen. Ik denk dat het voor mij net iets te smal is.

Weer ben ik aangenaam verrast door de de rijeigenschappen van deze fiets. Hij stuurt heerlijk en voelt als een echte racer, maar met wel wat comfort door het staal. In de duinen geef ik nog wat extra gas, trek nog eens door op de Col du Scheveningen en duik de afdaling richting Katwijk in. Mooi dat ik bijna 30 jaar na dato weer zo geniet op een RIH. Dit keer niet om te strijden voor de olympische gouden plak, maar om plezier te beleven aan de Zuid-Hollandse kust. In een stevig tempo rijd ik door naar huis. Na een dikke 46 kilometer sta ik weer voor de deur. 35,7 kilometer per uur gemiddeld en dat op een stalen ros. Onderweg heb ik ook nog een paar pr’s meegepakt. Met een tevreden gevoel stap ik onder de douche.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01

Die rijeigenschappen
Ik heb voor Fiets al diverse stalen en titanium fietsen getest, custom frames en standaard modellen. Maar er is er geen een die kan tippen aan de rijeigenschappen van deze RIH. De RS/01 zoals hij hier is opgebouwd kost 8.990 euro. Een bescheidener opbouw met een Shimano 105-groep en Campagnolo Scirocco-wielen wordt aangeboden voor 3.500 euro (met schijfremmen 3.900 euro). Je hebt het hier dan natuurlijk wel over een jubileum-model en een custom frame dat in Amsterdam is gebouwd. Natuurlijk heb je voor die bijna 9.000 euro heel wat mooie fietsen om uit te kiezen. Een RIH moet je echt aanspreken om deze aan te schaffen. Maar als je dat doet, dan heb je in ieder geval een knappe en fijne fiets in je schuur.

Léon van Bon test RIH Sport RS/-01

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Goed, beter, Dura-Ace Di2. 

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Nieuw oud logo.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
63 WK-titels zijn er behaald op een RIH.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Nummer 1.

Léon van Bon, RIH Spot RS/-01
Remleiding & Di2 draad door onderbuis.