Tot iets meer dan 13 kilometer van het einde zag alles er rooskleurig uit voor Mathieu van der Poel. Samen met Matteo Trentin, Gianni Moscon, Mads Pedersen en Stefan Küng leek hij uit te gaan vechten wie er wereldkampioen zou worden. Het liep even iets anders. Het licht ging uit bij de topfavoriet.

Het was bijna niet de vraag óf Mathieu van der Poel wereldkampioen zou worden, maar op welke manier. Na de zege van Nils Eekhoff bij de beloften (we tellen hem gewoon mee) en de prachtige demonstratie van Annemiek van Vleuten was het aan Van der Poel om de Nederlandse hattrick te vervolledigen. Al sinds de Amstel Gold Race bestond er geen twijfel over de 24-jarige renner, die in Yorkshire alleen nog maar de medaille op moest halen om definitief Joop Zoetemelk als Nederlandse wereldkampioen op te volgen.

Toen de Nederlander na een heroïsche en loodzware wedstrijd reageerde op een versnelling van Matteo Trentin, verliep alles nog crescendo. Pedersen en Küng hadden al een jasje uitgedaan en Trentin werd in de Tour of Britain meerdere malen door de Nederlandse kopman gevloerd. En Moscon? Die was al uitgeteld van al het kopwerk. Nee, toen de bel klonk voor de slotronde moest er alleen nog afgerekend worden met Trentin.

Het was op Otley Road waar Van der Poel zichzelf tegenkwam. Een klimmetje van anderhalve kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 3,4 procent – een langere versie van de Brienenoordbrug – deed de topfavoriet de das om. Ineens kon hij het wiel van zijn voorganger niet meer volgen, stuurde hij ‘uit’ naar rechts en werd hij door de ene na de andere renner ingehaald. Heel even kon de gewone amateurwielrenner zich Mathieu van der Poel voelen. Een uniek moment.

Was het een hongerklop, een off-day? Van der Poel zocht niet naar excuses. “Ik zat in de goede groep, op de plek waar ik moest zitten. Ineens was het gewoon op. Ik heb er geen verklaring voor. Ineens ging het licht uit. Ik heb dit nog nooit meegemaakt”, vertelde hij na afloop.

Op een ongunstiger moment kon hij de man met de hamer niet tegenkomen. Iedereen heeft wel eens een mindere dag, maar van Van der Poel verwachten we het niet. Op een WK moeten alle puzzelstukjes in elkaar vallen en volstaat het niet om 99 procent in orde te zijn. Waar hij in de cross een mindere dag nog kan verbloemen door niet met een minuut maar met 15 seconden verschil te winnen, daar kent het WK op de weg geen genade. Op 10.52 minuten van de verrassende winnaar Mads Pedersen passeerde MvdP als 43ste de meet. Geen regenboogtrui, geen medaille en geen titel op bestelling.

Mathieu van der Poel is ook een mens. Gelukkig maar.

Mathieu van der Poel 2019