Van Bon test: Festka Spectre Disc, een streepje voor

De eerste keer dat ik een Festka zag, was in de tijd dat ik nog zesdaagses reed. De Tsjechische baanrenners reden meestal op dit onbekende merk. De fiets intrigeerde me toen al, je kon de kwaliteit er echt aan af zien. Sindsdien heb ik het merk altijd gevolgd. Dus toen ik de mogelijkheid kreeg om er de Festka Spectre Disc te testen, sprong ik een gat in de lucht. Festka heeft niet alleen mooie fietsen, maar ook met een eigen community. Vooral onder hipsters schijnt Festka het goed te doen en dat is opvallend! Oké, de fietsen zijn cool en speciaal. Het is een klein merk waar de passie vanaf druipt, klopt. Maar bovenal bouwen de Tsjechen gewoon goede fietsen, voor iedereen.

Festka is nog vrij jong: het is in 2010 opgericht door twee Tsjechische vrienden, Ondrej Novotny en Michael Mourecek (voormalig baanspecialist). Ze hadden plannen om de ultieme fixie te bouwen en trokken daarop naar een aantal framebouwers. Ze werden allesbehalve vriendelijk ontvangen, waarop ze besloten zelf de stoute schoenen aan te trekken. Zo zag Festka (Tsjechisch voor ‘fixie’) het levenslicht. Inmiddels is de productlijn uitgebreid naar wegfietsen en zelfs een gravelracer.

FLASHY

Een koerier belt aan. Dat moet mijn Festka zijn. Ik zet een handtekening, sleep de dozen naar binnen en begin gelijk met uitpakken. Alsof het Sinterklaasavond is. Wow. Wat een flashy fiets komt er tevoorschijn. Het zwartwit gelakte frame heeft iets van het patroon van een prototype-auto die zijn vorm niet wil prijsgeven. Ik vind het prachtig. Het dazzle-patroon is ook doorgezet in de stuurpen en de zadelpen. Het lakwerk is strak en clean. Dat moet ook, het is de enige manier om zo’n patroon te laten werken. Het is gebaseerd op de camouflage van oorlogsschepen in de eerste helft van de twintigste eeuw, en een symbolische hommage aan Sir John Graham Kerr, de bedenker van militaire camouflage.

CAMPA SUPER RECORD

De Spectre Disc is de topracefiets van Festka, dus ik ben daarom ook extra benieuwd hoe hij rijdt. Het frame is afgemonteerd met de Campagnolo Super Record H11 Disc-groepset. Het zou mooi zijn als Campagnolo met deze groep weer aansluiting vindt bij concurrent Shimano. Hij ziet er in ieder geval strak uit. De schijf in het voorwiel heeft een diameter van 160 millimeter, in het achterwiel zit een disc van 140 millimeter. Een combinatie die je steeds vaker ziet. Het meeste remvermogen zit aan de voorkant en een grotere schijf heeft daarop een positieve invloed. Zo worden de krachten beter verdeeld. De remklauwen zien er eenvoudig uit. Het carbon crankstel vind ik echt prachtig. De Campagnolo Bora One draadwielen zijn erg herkenbaar door hun spaakpatroon. Het Italiaanse onderdelenmerk heeft ze opnieuw ontwikkeld om de krachten van de schrijfremmen op te kunnen vangen. Zo komt het dat het bekende spaakpatroon nu ook in het voorwiel te vinden is. Het is een mooi setje wielen dat net onder de 1500 gram weegt. Leuk ook dat er Tufo-banden om liggen. Dit vrij onbekende merk komt uit Tsjechië en staat goed aangeschreven. Stuur, stuurpen en zadelpen zijn van Enve. De meegespoten onderdelen maken de fiets nog meer tot een geheel. Het zadel is de Selle Italia Carbonio. De bidonhouders zijn van het gerenommeerde Duitse bedrijf Tune: erg mooi en superlicht. Het balhoofd met het opschrift ‘Born in the Black Forest, built to enjoy nature’ is van dezelfde fabrikant. Een leuk verborgen detail. De fiets oogt erg chique. Jammer dat de schakelkabels buitenlangs lopen, hoewel het wel soepel schakelt. Ook de manier waarop de remkabel met tiewraps aan de liggende achtervork is bevestigd, vind ik een minpuntje.

PATROON EN KLEUR ZIJN GEBASEERD OP DE CAMOUFLAGE VAN OORLOGSSCHEPEN IN DE EERSTE HELFT VAN DE TWINTIGSTE EEUW

POSBANK

Mijn eerste rit is op de Posbank. Het is altijd weer spannend hoe een fiets aanvoelt. Een dure custom built carbon racer zou goed moeten zijn, dus de verwachtingen zijn hoog. Vaak is de eerste indruk al een goede indicatie. In de ritten daarna wen ik pas aan een fiets en voelt hij aan als mijn eigen bolide. We rijden rustig een eerste rondje. De Festka voelt erg stabiel en als een echte racer: reactief en stijf. Het mechanisch schakelen werkt prima. Het blijft toch handig om met één ferme druk een paar tanden zwaarder te kunnen schakelen. Ik test gelijk ook de remmen. Het hydraulische systeem voelt wat soft, maar ik sta in no time stil. Nadat we wat rond hebben gepeddeld, trek ik een paar sprintjes om te zien hoe de fiets reageert. 3-2-1… ik vertrek vol vanuit surplace. Bij elke aanzet blaas ik mijn longen leeg. Pff, pff, pff. De fiets vertaalt elke aanzet naar voren en ik schiet weg. In mijn hoofd moedig ik mijzelf aan. Hup hup hup! Dat voelt lekker. Ik doe er nog een paar. Hoewel ik moe word, blijft het een topgevoel. Daarna zoek ik een paar mooie bochten om volle bak door te sturen. Natuurlijk blijf ik opletten dat ik geen andere weggebruikers hinder of in gevaar breng, want veiligheid is en blijft nummer één. In mijn enthousiasme wil ik dat nog wel eens vergeten, dus het is belangrijk om dat af en toe even tegen mezelf te zeggen. Ik zet aan en gooi mij plat door de bocht. De adrenaline pompt door mijn lijf als blijkt dat ik aan het eind van de bocht maar een paar millimeter overhoud. Rustig fietsen is ook heerlijk, maar hier geniet ik intens van. Het materiaal en mijzelf uitdagen blijft mooi. De Festka reageert goed en stuurt heerlijk.

A Campagnolo SR Disc-groep
B Derailleurkabels buitenlangs
C Custom gespoten ʼcockpitʻ

SPROOKJESACHTIG

De mooiste klim van de Posbank mag natuurlijk niet ontbreken tijdens dit rondje. Ik rijd een paar keer de Holleweg omhoog. De herfstkleuren maken de omgeving sprookjesachtig. Onder het bruggetje wordt het wat vlakker en geef ik nog even gas. We slaan linksaf en schieten de Posbank af. Ik zet aan en duik naar beneden. Het stabiele gevoel van de fiets wordt alleen maar bevestigd. Ik voel me vertrouwd als ik plat op mijn fiets lig. Ik ken de weg en stuur vloeiend door de bochten. Onderaan test ik nog een keer de remmen. Na een uurtje rijden heb ik er een beter gevoel bij gekregen: ze werken echt goed. Waar Shimano naar een massieve schijf is gegaan, daar is die van Campagnolo open en elegant. Wat hij doet bij hoge temperaturen, heb ik niet kunnen testen, maar ik ben erg benieuwd.

TUBE TO TUBE

Het frame is opgebouwd uit losse buizen. De carbon specialisten bij Festka zijn telkens op zoek naar de beste manieren om een licht en stijf frame te bouwen. Daarbij lenen ze technieken van de Formule 1 en vragen ze regelmatig feedback van professionele renners. In samenwerking met het Tsjechische CompoTech Plus, een vooraanstaande carbon composiet fabrikant, en de Universiteit van Praag ontwikkelden zij een unieke buis die uit drie lagen bestaat. De lagen worden niet met matjes gelegd, zoals meestal gebeurt, maar gewikkeld door een vezeldraadwikkelmachine. De precisie is daarbij erg hoog. De eerste laag is de 90-gradenlaag. Deze is bedoeld om vervorming van de buis te voorkomen. De 45-gradenlaag zorgt voor torsiestijfheid en de 0-gradenlaag voor de stijfheid. Veel merken hebben een ‘bijna’ 0-gradenlaag, die tot zo’n 15 procent minder stijf zou zijn dan een echte 0-gradenlaag.

De buizen zijn tube to tube gemonteerd. Dit betekent dat er geen lugs gebruikt zijn, en dat geeft veel mogelijkheden op variatie. Dat Festka met deze methode zo’n strak frame heeft kunnen fabriceren, vind ik echt bijzonder. Op de universiteit is het frame wetenschappelijk getest op stijfheid. Door middel van sensoren op en in het frame werd gemeten waar de zwakkere plekken zaten, zodat daar extra aandacht aan kon worden besteed. De vorm van de buizen levert ook een bijdrage aan de stijfheid. De schuine buis wordt zichtbaar groter naarmate je dichter bij het bracket komt, en ook de bovenbuis loop taps toe. De vorm van de liggende achtervork is zo gefabriceerd dat het de meeste stabiliteit geeft.

EEN BEETJE VERLIEFD

Na een kleine maand testen ben ik een beetje verliefd geworden op deze flashy fiets. Vanwege de rijeigenschappen, maar zeker ook om zijn looks. Op Instagram zet ik een poll om een bevestiging te krijgen hoe vet deze kleur is. Tot mijn verbazing zegt 50 procent: ‘Niet mijn ding’. Echt? Deze coole fiets is niet je ding? Blijkbaar verschillen smaken enorm. Ik rijd mijn laatste ritje. In alle voorgaande ritten heb ik het droog kunnen houden, maar vandaag is mijn geluk op. Het regenachtige weer is wel een goede test voor de remmen. Hoewel ze veel kabaal maken, remmen ze nog steeds zeer goed. Je kunt prima doseren. Wat ik dan wel weer jammer vind, is dat de schijf door de plassen en vuiligheid nogal aanloopt. Iets wat je nou net niet wilt.

Met enige weemoed lever ik de Spectre Disc in bij Fiets-redacteur Menno. Hij gaat hem op de testbank zetten. Menno bekijkt hem eens goed en zegt: “Het is net een zebra.” Ik lach wat. Het is dus niet zo zijn ding.

BIJ IEDERE AANZET BLAAS IK MIJN LONGEN LEEG. PFF, PFF, PFF. DE FIETS VERTAALT ELKE AANZET NAAR VOREN. IK SCHIET WEG

UNIEKE FIETS

Festka werkt veel met custom frames. Dit kan via een fietsmeting in Praag, maar ook gewoon aan de hand van een meting die je in de buurt hebt laten doen. Daarnaast heeft het merk nog een reeks standaard frames waaruit je kunt kiezen – niet alleen van carbon, maar ook van carbontitanium, titanium en staal. Mijn fiets heeft een standaard frame.

De fiets die ik testte kost 11.670 euro. Een fors bedrag, maar dan heb je een unieke fiets met bijzondere kwaliteiten, die bovendien high-end afgemonteerd is met Campagnolo Super Record. Een Festka koop je voor het leven. Je krijgt tien jaar garantie op het frame. Volgens het merk is de stijfheid gegarandeerd en treedt er geen verslapping op. Mocht er onverhoopt toch een buis kapotgaan door een val of iets dergelijks, dan is het geen probleem om een buis te vervangen en weer een goede fiets terug te krijgen.

Voor mij is de Festka een prachtige bolide die mij prima is bevallen. Een echte racer zoals hij zou moeten zijn: stijf en reactief. Hij is knap aan de prijs, maar je krijgt er ook echt iets moois voor. Bijzonder van binnen, maar ook zeer speciaal van buiten. Kijk maar eens op Instagram naar de flashy kleuren. Ik vond Festka altijd al een leuk merk, maar nu ik op hun fiets heb gereden ben ik een klein beetje fan geworden.