Onopvallend, sterk en betaalbaar. Een korte opsomming van wat de Enduro wielen van Hunt zouden moeten presteren. We kregen ze een jaar lang ter beschikking en sleurden ze heel Europa door. Nu maken we de balans op. Eens zien of Hunt woord houdt.

De Enduro Wide wielen zijn bedoeld om mee te rouwdouwen. Serieus labeur. Op het eerste gezicht zien alle beschikbare setjes op de website van het Engelse Hunt er hetzelfde uit: mat zwart, wit gelaserde logo’s en simpele techniek. Daar kan weinig mis mee gaan. Afgelopen winter mocht ik een winter lang de blubber in met de carbon tubewielen. Deze bleken boven verwachting goed. De review lees je hier.

Met €469 zit deze wielset in een heel andere categorie dan de tubewielset in mijn crossfiets. De wielen zijn beschikbaar in 27,5 & 29 inch versie. Ook kun je kiezen uit alle drie de beschikbare body’s. Ook Shimano Microspline. Binnenkort is de set zelfs beschikbaar in het langzaam oprukkende Superboost. Een nog bredere standaard als het gaat om de achternaaf.

Ik test de 29 inch wielset in boost-variant met SRAM XD body. Compleet kom je dan op 2050 gram uit. Dat is niet mals. Voor lichtere wielen moet je even verder kijken, deze set moet vooral heel blijven. Om dit te testen reden we direct met de wielen in de zinderende hitte van Griekenland. Van een lockdown of corona had toen nog geen mens gehoord. Later rolden we met de aluminium hoepels in Tsjechië, België, Italië, Frankrijk en Duitsland. O, en voor de sfeer een rondje door mijn eigen straat. Wat weten we na een jaar gebruik?

Velgen

De matzwarte velg is gemaakt van 6069 T6 aluminium. Met een interne breedte van 33 millimeter is het een fors geheel. De velg is vrij laag, of noem het plat. Een gewone ‘haak’ zien we nog om de band op zijn plek te houden. Door de brede velg is een bandbreedte van minimaal 2.3 aan te raden. 2.4 tot 2.6 valt het mooist rond.

De wielset wordt standaard geleverd met tubeless velgstip. Geen simpel stukje tape, maar een stevige strip die ook na een jaar fietsen er nog goed uitziet. Alles blijft op zijn plaats zitten zoals bedoeld. Ventielen zijn inbegrepen.

Spaken

Geen fancy ‘straight-pull’ platgeslagen, mooi verjongde spaken hier. Nee, stevige J-Bend spaken. 32 aan de voorzijde, 36 in het achterwiel. De zwarte aluminium nippels zijn langer dan gebruikelijk. De velg is niet ‘gebust’. Dat is met aluminium velgen toch altijd een beetje spannend. Tot op heden hebben we hieromtrent geen bijzonderheden kunnen waarnemen.

Naven

Bekijken we de voornaaf dan zien we een eenvoudig systeem. Twee grote, goed afgedichte lagers en twee flinke doppen die de naaf passend maken voor de gekozen maat steekas. De doppen zijn te demonteren zonder gereedschap. Hunt biedt alle mogelijke maten aan. Ook voor Rockshox RS-1 vorken bijvoorbeeld. Schijven monteer je niet met centerlock. Gewoon zes boutjes.

De achternaaf vraagt één conussleutel om te demonteren. De body grijpt aan met zes palletjes. Een aantal stevige veertjes drukken deze steevast terug op hun plaats. De zes palletjes maken een heerlijk jankend geluid wanneer de vrijloop draait over de krans met 60 kleine tandjes. Zoemmmmm!

Ook hier grote stevige lagers, makkelijk vervangbare doppen en een simpele constructie. Mooi!

 

Rijgedrag

Tot zover de statistieken. Op pad ermee! De eerste ritten rijden we met Maxxis banden in 2.3 uitvoering. Later switchen we naar Michelin (Wild Enduro en DH) in 2.4 en Specialized (Butcher / Eliminator) in 2.6 uitvoering. Wat we van deze banden vonden lees je hier. Altijd gebruikten we een tubeless setup. In het achterwiel monteer ik een insert van Rockstop. Een flinke, stevige kunststof stootrand die net iets breder is dan de velg. Hiermee voorkom ik stootlek (hopelijk) en eventuele schade aan de velg.

Want hoe gek het misschien ook klinkt, tot op dit moment heb ik met de mountainbike enkel aluminium velgen stukgemaakt. DT, Stans, Roval… ik kan een heel lijstje samen stellen. Alle carbon modellen waar ik mee heb gereden zijn tot op heden heel gebleven.

De wielen zijn met dik twee kilo nogal zwaarlijvig uitgevallen. Hierdoor is klimmen niet bepaald een pretje. Zeker wanneer we de banden monteren van vergelijkbaar bombproof niveau. De Michelin banden als voorbeeld wegen dik 1500 gram per stuk! De benen schieten dan ook al in de kramp als ik een bult zie. Nee, geef mij maar een skilift of twee wandelschoenen. Bergaf, daar gaat het hier om. Meest in het oog springend is vooral de stijfheid, danwel comfort. De wielen zijn behoorlijk stijf, staan hun mannetje in bochtenwerk en krijgen met mijn obsessie voor Scandi flicks behoorlijk wat te verduren. Aan de andere kant is het comfort zeer ver te zoeken. De oversized velgen en dikke spaken maken het tot een keiharde set. Dit merken we wanneer we de wielen wisselen voor een carbon setje en later een ander aluminium alternatief. De wielen filteren werkelijk niet uit. En dat voel je.

Slechts één keer moeten we met de velgen de werkplaats in. Een (blijkbaar) gemist obstakel heeft de velg voorzien van een prachtige deuk. Niets van gemerkt! Ook is de band nog perfect gesealed. Tijdens een bandenwissel komt dit naar voren. Met tang en geduld wordt de boel weer ‘uitgedeukt’ en met het deelcertificaat carrosseriebouwer op zak kunnen we weer op pad.

Zo’n brede velg is trouwens erg prettig. De band wordt er wellicht wat ‘te’ vierkant, maar houdt hierdoor wel zeer goed zijn vorm. Je hebt geen last van ‘burpen’. Ook niet als je band te slap staat of je echt heel lomp bent. Zeer fijn.

Duurzaamheid

Op die ene deuk na is er aan de velgen amper iets te zien. En dat terwijl er toch behoorlijk wat mee is gebeurd. De naven zijn op één versleten lager in de body na ook nog als nieuw. Wanneer we de wielen controleren merken we dat aan de niet-aandrijfzijde van het achterwiel de spaakspanning flink minder is geworden. Eén van de spaken is zelfs volledig los gelopen. Het wiel is dan ook niet meer volledig recht. Het voorwiel kan zo terug in de doos. Kaarsrecht.

De velgstrip en ventielen kunnen zonder problemen nog een seizoen mee. En na het richten en opspannen van het achterwiel is eigenlijk de volledige set weer klaar om de bergen in te gaan.

Conclusie

De Enduro Wide-set kost nog geen €500 en dat is mooi, vooral als gewicht je niet interesseert maar je wel iets zoekt wat heel blijft, is dit absoluut het overwegen waard. Wil je iets wat net zo stevig is ben je al snel aangewezen op handgespaakte wielsets met DT velgen. Dat lukt meestal niet voor deze prijs.

Voor wie is deze set geschikt? Endurofreaks. Mensen die een weekendje bikepark niet vervelend vinden of zwaargewichten die alles kapot krijgen. Heel mooi zijn ze niet. Misschien zelfs wat oubollig. Maar ze doen wat beloofd wordt. Zijn zo stug als je schoonmoeder tijdens de Champions League-wedstrijden maar blijven dat wel een heel seizen lang. En zonder noemenswaardige problemen.

Als laatst nog een ’thumbs up’ voor de Rock Stop insert die we voor het achterwiel gebruikten. In tegenstelling tot andere systemen van bijvoorbeeld Pepi’s, Vittoria en meer met een zachte, meer schuim achtige worst blijft de kunststof strip van Rock Stop in perfecte staat. Geen missende stukken of vunzige, met latex besmeurde stukken piepschuim. Even afwassen en dit gele ding kan zo weer een jaar mee. Echt goedkoop zijn ze niet, zo’n €65 per wiel. Maar de levensduur is beduidend langer dan menig concurrent. Ook het monteren is zeer eenvoudig doordat de stip zo laag is. Fijn!

https://eu.huntbikewheels.com/collections/mtb-wheels/products/hunt-endurowide-mtb-wheelset?variant=31723704844343#techspecs