De afgelopen weken mocht ik de Samsung Galaxy Buds2 Pro uitproberen. Oordopjes waarmee je perfect naar muziek zou moeten luisteren tijdens het sporten. Een aanrader?
Oordopjes dragen tijdens het sporten vind ik fijn. Het geeft goede afleiding tijdens lange duurtrainingen en kan motiverend werken. Nadeel is dat het ook slechte afleiding kan geven. In het verkeer zijn je ogen en oren nogal belangrijk en door oordoppen te dragen schakel je al de helft van je voelsprieten uit. Gelukkig bestaan er noise cancelling oordopjes, zoals deze Samsung Galaxy Buds2 Pro.
Bij de eerder geteste Sony Linkbuds kwam ik er al achter dat je in kunt stellen dat als bijvoorbeeld een auto langsrijdt je het voorbij zoeven duidelijk hoort en de muziek naar de achtergrond verdwijnt. Noise cancelling werkte bij de oordopjes van Sony prima, maar over de pasvorm van de oortjes en het geluid was ik iets minder te spreken. Hoe is dat bij deze Samsung Galaxy Buds 2 Pro?
Fijne pasvorm
Nou, een stuk beter. Zonder problemen doe ik de oordopjes in en blijven ze ook direct goed zitten. Fijn! Eenmaal in mijn oor is het geluid echt hartstikke fijn: helder, hoge resolutie en zonder ruis. Over de pasvorm en het geluid heb ik dus niets te klagen, maar hoe werken de oordopjes en wat voor functies zitten er allemaal op?
Functies op de Buds
We beginnen bij het begin. De oordopjes worden in een (oplaad)boxje geleverd. Via een usb C-oplaadkabel kun je de oortjes opladen. Deze kabel is bedoeld om aan je Samsung-telefoon te hangen. Je hebt ook kabels die je in een oplader kunt plaatsen. Dat is makkelijker, want de kabel valt – uit ervaring – makkelijk uit het doosje als je tegelijkertijd ook je telefoon gebruikt.
Ik heb een Samsung-telefoon. Dat scheelt, want via de app Samsung Wearables kun je de oordopjes makkelijk koppelen aan je telefoon. Als je de oortjes uit het doosje haalt opent op je telefoonscherm direct een afbeelding met de status van de batterijen: om precies te zijn de status van het oplaaddoosje en de status van de oordopjes zelf. Als je oordopjes leeg zijn kun je ze opladen in het (volle) doosje. Is het oplaaddoosje ook leeg, dan zul je toch echt de oplaadkabel aan moeten sluiten. De oortjes gaan overigens 5 uur lang mee, het oplaaddoosje 18 uur. Een lange toertocht zou je dus af kunnen werken met het oplaaddoosje in je achterzak, als je tenminste na vijf uur muziek of podcasts luisteren nog niet genoeg getetter in je oren hebt gehad.
Tik tik
Het bedienen van de oortjes werkt simpel via het ‘tikken’. In de app kun je instellen wat voor functie een tik op het oortje heeft. Bij één keer tikken onderbreek je het afgespeelde nummer of speel je het juist weer af. Bij twee keer tikken speel je een volgend nummer af en bij drie keer speel je het vorige nummer af. In de app kun je instellen of je die functies overigens aan hebt willen staan. Je kunt er dus ook voor kiezen om alleen de functie één keer tikken aan te laten.
Als je een oproep krijgt, kun je die op eenzelfde manier beantwoorden: namelijk door te tikken of vast te houden. Het geluid bij oproepen is echt hartstikke prima. Uit automatisme wilde ik de oortjes loskoppelen en op de gewone manier mijn telefoon opnemen, maar dat was niet nodig. Van de andere kant van de lijn kreeg ik telkens te horen dat de verbinding kraakhelder was en er eigenlijk geen verschil met de normale opneemmanier waar te nemen was.
Bijna kwijt
Het is pikdonker buiten als ik mijn schoenen aantrek om nog een rondje hard te lopen. Ik doe mijn oortjes in, zet wat muziek op en ben lekker bezig. Plots voel ik een tak licht langs mijn rechteroor schrapen en merk ik dat de tak mijn oordopje meepikt. In een fractie van een seconde zie ik het oortje in het hoge gras vallen en kruipt de moed me al direct in de schoenen. Eigenlijk loop ik nooit met een telefoon hard, maar geluk bij een ongeluk nu wel. Ik schijn met mijn zaklamp en zoek naar het oordopje. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg; het hoge gras in combinatie met een gebrek aan goed licht van de verkeerslampen maakt het onmogelijk om het oordopje te vinden. Na tien minuten geef ik het op en loop ik gemankeerd verder.
Terwijl ik mentaal al een nieuw setje Buds aan het afrekenen ben, schiet mij plots te binnen dat het achtergebleven oortje nog gewoon geluid maakt. Ik keer om en leg mijn ene oortje op een veilige plek weg, om vervolgens het geluid op mijn telefoon op zijn aller hardst aan te zetten en als een ware grasfluisteraar over de natte sprieten te bewegen of ik iets uit het andere oortje zou horen. Wat een geluk: ik hoor geluid en haal mijn kwijtgeraakte Bud uit het natte gras tevoorschijn. Hoewel het oordopje goed nat is, doet-ie het nog uitstekend. Ik vervolg mijn weg naar huis en vraag me af wat gepasseerde weggebruikers wel niet moesten denken toen ze mij in het gras zagen liggen.
Conclusie
De Buds en ik hebben dus al wat meegemaakt. Inmiddels zijn we beste vrienden geworden, want als ik even naar buiten ga voor een wandeling naar de supermarkt dan zitten de Buds steevast in mijn jaszak. Oordopjes in, podcastje aan en gaan! Ik heb alleen de Sony Linkbuds als vergelijkingsmateriaal en kan dus ook alleen die twee setjes oordoppen met elkaar vergelijken. Wat omgevingsgeluid vind ik die van Sony beter – je hoort echt het verschil tussen aan of uit – en ook de app is iets duidelijker, maar verder vind ik de Samsung Galaxy Buds 2 echt veel fijner. Goede pasvorm, perfect geluid en om die twee dingen draait het toch voornamelijk.
Kortom: wil je de Samsung Galaxy Buds 2 Pro ook uitproberen? Via de website van Samsung haal je ze voor 159 euro in huis. Je hebt de keuze uit zwarte oordopjes, paarse en witte. De oplaaddoosjes hebben dezelfde kleur.
