Getest: Campagnolo Record EPS V.3

De V(.3) van vooruitgang

Campagnolo heeft de elektronische EPS schakelgroep afgelopen jaar opgewaardeerd van V2 naar V3. De grootste verschillen tussen deze V3 en de vorige versie zitten hem in de verbeterde accu en de aangepaste DTI interface.De accu is dunner en rond en past nu beter in de zadelpen, ook in aeromodellen. De interface hang je onder je stuur en is in feite het brein van het systeem. Mooi is dat de interface nu is voorzien van een extra poort waarmee je de accu kunt opladen. Veel handiger dan hoe dat bij de V2 groep ging.

Ik reed afgelopen half jaar met de Campagnolo Record EPS groep op een Apex Chase frameset, deze is beschikbaar gesteld door cc5311.nl.
Over die fiets in een later artikel meer. Mechanieker Paul van Schalen monteerde de groep, zodat ik ondertussen foto’s kon maken.

Voor(oor)delen elektrisch schakelen

Over het nut van elektrisch schakelende groepen kun je oeverloos discussiëren. Is het beter dan mechanisch? Mijn oordeel: nee, niet echt. Waarom zou je dan zoveel geld uitgeven aan een elektrisch schakelende groep? Daar kan ik toch wel een paar punten voor noemen.

• Minder onderhoud: Geen uitrekkende kabels, geen rommel tussen binnen- en buitenkabel, dus altijd soepele schakelacties.

• Minder slijtage: Deze is tricky. Als je een mechanische groep goed afstelt heb je ook weinig slijtage, maar het feit dat de elektrische groep heel precies schakelt en zorgt voor de beste kettinglijn, helpt met het voorkomen van vroegtijdig slijten van ketting en tandjes. Vooral mooi is dat de voorderrie een klein tikje opzij krijgt als jij achter zo schakelt dat de kettinglijn erg schuin wordt. Met 50-21 staat de voorderailleur dus iets meer naar binnen dan bij 50-13.

• Instelbaar naar persoonlijke voorkeur: Dankzij een goed werkende app kun je allerlei voorkeuren instellen. Supersnel of wat rustiger reageren? Maximaal 3 kransjes als je de shifter ingedrukt houdt? Of  gewoon alle 11 razendsnel afwerken? Aan jou de keuze. Links en rechts wisselen? No problem.

Is het dan alleen hosanna met die V.3 EPS groep? Euh, eigenlijk wel. Op de prijs na dan. Want eigenlijk werkt de mechanische groep net zo snel en probleemloos, maar dan wel een heel stuk voordeliger. Zal ik ook nog even ingaan op veelgenoemde nadelen? Ok!

• Als je accu leeg is ben je de sjaak! Dat klopt, maar dan ben je wel een oen (het is mij overkomen, aargh). Want het ledje op interface geeft ruim op tijd aan dat je moet bijladen. Dat laden van de accu is in 3 uurtjes klaar, waarna je weer weken (in plat Flevoland zelfs maanden) vooruit kunt.

• Als ie stuk is kun je niets repareren: Dat is een valide punt. Waar een derailleur met een kabel meestal wel te fixen valt, desnoods provisorisch, sta je met een kapotte EPS groep plotseling met een fixed gear langs de weg. Maar zeg nou zelf, hoe vaak heb jij met kapotte derailleurs gestaan? Een risico dat ik wel durf te nemen.

• Elektronica en vocht is vragen om problemen! Soms waar, maar deze groep is waterdicht (IP67 certified), daar hoef je je dus niet druk om te maken.

• Je mist ‘gevoel’ bij het schakelen! Dat vind ik bij EPS echt 100% meevallen. De EPS shifters achter de remhendel hebben een duidelijk klikmoment, ik heb er vanaf dag 1 een goed gevoel bij gehad. De duimschifter aan de binnenkant lijkt ook erg op de mechanische versie, ik heb nog niet mis geschakeld, iets waar ik bij Shimano’s Di2 groep wel geregeld last van heb. Ook al omdat bij die laatste groep de 2 knopjes zo dicht naast elkaar zitten.

• Elektronische groepen zijn zwaarder: Nou, dat ontloopt elkaar weinig. Een achterderailleur is bijvoorbeeld 33 gram zwaarder. De shifters zijn daarentegen weer 80 gram lichter. De accu en de interface zijn natuurlijk extra gewicht.

Monteren

De groep is elektrisch, maar niet draadloos. Dus moeten er nog steeds kabels door het frame, van de shifters naar de interface en van daar naar de derailleurs. Kabels trekken is niet moeilijk, mits je de juiste tools hebt en je frame intern geen gekke hoeken maakt. Met een magneetje trek je de kabels erdoor, daarna koppel je ze aan de derailleurs en verstop je alle verbindingen in het frame. Veilig afgeschermd van stof en nattigheid. Afstellen is een eitje, mits je de handleiding eerst even leest. Vervolgens kun je de groep met behulp van de MyCampy app naar jouw wensen instellen. Alles is instelbaar via Bluetooth en je smartphone of tablet. Dat werkt on-Italiaans soepel, echt heel goed gemaakt. Daarnaast is er ANT+ aan boord, daarmee kunnen sommige Garmin- en Wahoo-fietscomputers de groep uitlezen. Dan zie je op het scherm in welke versnelling je rijdt én hoeveel puf er nog in de accu zit.

Praktijk

Dan het fietsen, toch het belangrijkst.Deze groep heeft in het halve jaar dat ik er nu mee rondrijd nog geen steekje laten vallen. Schakelen gaat bliksemsnel, foutloos en volkomen intuïtief. Het gaat hier om de Campagnolo Record-groep, bepaald geen middenklassertje. En dat voel je. De shifters zijn ergonomisch erg fijn, al is dat persoonlijk. Net als bij de mechanische groepen van Campagnolo schakel je af met de kleine knop aan de binnenkant van de remgreep. Opschakelen gaat met de grote hevel achter de remhendel. Daar zit zoals gezegd ‘gevoel in’, hoewel het feitelijk een simpel drukknopje is voel je toch goed aan wat er onder je gebeurt. Niets dan lof dus. Er is in weer in wind mee gereden, zoals je op onderstaande foto’s ziet. Daarna heb ik de boel echt gepoetst hoor!

Het blijft Italiaanse techniek, er moet dus altijd ergens een mankementje te vinden zijn. Die zit in de manier waarop je de groep uitzet tijdens het vervoer. Niet met een simpel knopje op de interface, nee een of andere Super Mario heeft bedacht dat het handig is om een elastiekje met magneetjes om de staande buis te doen, dat op precies de goede hoogte moet zitten om de batterij uit te schakelen. Campa levert daarvoor een stickertje mee dat je op je framebuis moet plakken, zodat je weet waar je de elastische band moet plaatsen. Daarna moet je door de schakelknop te bedienen controleren of de groep nu aan- of uitstaat. Onhandig, en ongelooflijk knullig bij een groep die verder zo goed doordacht in elkaar zit.

Nog een klein puntje van kritiek. De interface heeft ledjes die een bepaalde status aangeven, bijvoorbeeld dat de accu bijna leeg is. Alleen hang je die interface altijd op de kop onder je stuurpen…en daar kijken is niet iets wat je geregeld doet. Ondergetekende oen tenminste niet.

Non-EPS delen

Een Record groep bestaat natuurlijk uit meer dan EPS shifters en derailleurs. Er hoort een crankstel bij, tandwielen, cassette en remmen. Daar kunnen we redelijk kort over zijn. Topspul! De remmen doen het prima, goed doseerbaar en voldoende remkracht. Ik rijd met carbon velgen, die zijn meer de beperkende factor dan de remmen. De crank is de Ultra Torque versie. Met (mijn persoonlijk mening) schitterende carbon crankarmen. Bekend dingetje is dat je eens in de zoveel tijd even de as moet aantrekken, beetje vreemd, maar mee te leven. Het is snel gebeurd met een 10mm dikke hex.

De cassette is een mooi stukje vakmanschap. De drie grootste kransjes zijn van titanium, de rest van staal. Gelukkig behoorlijk slijtvast, de adviesverkoopprijs van een Record cassette is namelijk maar liefst 340 euro! Fijn om te weten dat een Chorus cassette het er ook prima op doet, en dat adviesverkoopprijzen nergens meer betaald hoeven te worden 😉

Over adviesverkoopprijzen gesproken, een complete Campagnolo Record EPS V3 groep moet 3399 euro kosten. Maar handige Googleaars weten hier makkelijk 700 euro onder te komen. En op een complete fiets betaal je deze hoofdprijs ook nooit. Upgraden van V2 naar V3 is mogelijk. Met de nieuwe interface en een bijbehorende oplader kun je de rest van het spul aansturen.

Conclusie

Genoeg Hollands gezeur over geld. Dit soort spul moet je eigenlijk niet beoordelen op prijs maar op emotie. Het is een fantastische groep waar je wel 40 Watt aan extra moraal van krijgt….ga er voor zou ik zeggen! De complete groep past niet in je schoen, maar onder de kerstboom is vast wel plaats genoeg!