Tekst: Elias de Bruijne / Beeld: Michelin (Paulo Maria)
Ventoux
Bij de persintroductie draait het hoofdzakelijk om de Power Road. Als locatie heeft Michelin het pittoreske plaatsje L’Isle-sur-la-Sorgue uitgekozen, in het hart van de Vaucluse, en vooral: in de buurt van de Ventoux. Want waar kun je het nieuwste bandje van een van de meest iconische bedrijven van Frankrijk beter testen dan op de meest iconische Franse berg, met dat typische witte maanlandschap en die markante wit-rode toren op de top? Met zijn uiterlijk, enorme omvang – die misplaatst lijkt in verhouding tot het omringende land – en lengte en steiltegraad (vanuit Bédoin 21,4 kilometer en 7,6 procent) is de Ventoux op zich al uniek, maar dan zijn er ook nog eens al die koersverhalen. De met amfetamine volgeladen Jean Malléjac die in 1955 in elkaar stuikte op de flanken van de berg en ternauwernood overleefde, de onvermijdelijke Tom Simpson die in 1967 overleed na eenzelfde ineenstorting, Eddy Merckx die in 1970 aan het zuurstof moest na de finish… De Mont Ventoux, dat is een symbool op zich, en vormt dus een perfecte combi met traditie-wielerbedrijf Michelin. En, niet onbelangrijk: de Kale Berg heeft een bijzonder mooie afdalingen. Perfect om de Power Road eens goed te testen.Beste allrounder?
Zo vertrekken we in alle vroegte richting Ventoux, met om onze wielen de normale versie van de Power Road. Nieuw aan deze band is de X-Race compound, die moet zorgen voor de ideale verhouding tussen heel veel grip (vooral ook op natte wegen) en rolweerstand. Daarnaast zorgt de onderste laag Aramid Protek+ voor extra bescherming tegen lekrijden. Het karkas bestaat uit drie lagen TPI 120-materiaal, wat de band de nodige soepelheid en stabiliteit meegeeft (TPI: Threads Per Inch ofwel draden per inch. In de regel geldt: hoe dichter het weefsel, des te soepeler de band en des te lager de rolweerstand). Het gewicht is in orde: de 25 millimetervariant weegt 235 gram.De eerste indruk is goed: veel grip, redelijk soepel, de rolweerstand valt zeker niet tegen en het materiaal voelt stevig aan, wat doet vermoeden dat de slijtvastheid en lekbestendigheid in orde zijn (maar dat is lastig te testen op korte termijn). Dat sluit aan bij de bedoelingen van Michelin: met de Power Road heeft het bedrijf een band willen maken die voldoet aan tachtig procent van de behoeften van zowel recreatieve als competitieve wielrenners. Bij de ontwikkeling is vooral ingezet op grip, duurzaamheid en stevigheid, meer dan op rolweerstand. Een band die op alle eigenschappen optimaal scoort bestaat niet, omdat bepaalde eigenschappen met elkaar conflicteren (zoals lage rolweerstand en duurzaamheid, of hoge lekbestendigheid en grip). Op het vlak van rolweerstand is de Power Road dus niet de beste band, maar dat was ook niet het doel. Wél het doel: de beste allround-band maken, en het zou goed kunnen dat Michelin daar niet ver vanaf zit.KOM
Na een uurtje fietsen doemt de Ventoux voor ons op. Aan de top plakt hardnekkig een grote wolk die de typische toren van het weerstation aan het zicht onttrekt, maar dat mag de pret niet drukken: het is sowieso opwindend om hier omhoog te fietsen. Na Bédoin begint de weg geleidelijk te stijgen, vervolgens komen we in het steile bos terecht waar de benen nergens lucht krijgen. De aandacht voor de rijeigenschappen van de bandjes verschuift langzaam maar zeker naar simpelweg de aanblik van de voorband, tot de weg afvlakt bij Chalet Reynard en het witte maanlandschap begint. Ik neem de tijd om van de vergezichten en de bijzondere omgeving te genieten, samen met Cofidis-renner Victor Lafay, die de Mont Ventoux net als ik voor het eerst beklimt. Met de Michelinbandjes heeft de 23-jarige Fransman na twee seizoenen koersen voor Cofidis genoeg ervaring. Op training gebruikt hij de degelijke All Seasons, in koers rijdt hij met de Michelin Power Competition, waarmee hij in twee jaar tijd slechts twee keer lek heeft gereden. Hij test ze waarschijnlijk tot het uiterste, want behalve een goede puncher is hij een uitstekende daler: Lafay is de trotse bezitter van de Strava-KOM van de afdaling van de Col de la Madeleine, gerealiseerd in de Tour de l’Avenir van 2017. Gemiddelde snelheid: 62,9 kilometer per uur over 18,2 kilometer, inclusief de nodige haarspeldbochten!Vandaag doet hij het gelukkig redelijk rustig aan. Op de top hangt nog steeds die wolk, en de laatste kilometers rijden we in dichte mist, af en toe geplaagd door felle rukwinden. Op dat vlak hebben de bandjes natuurlijk niks extra’s te bieden, maar het gaat allemaal om het tweede deel van de Ventoux: in de afdaling naar Sault krijgen we de ultieme gelegenheid om de ze in de snelle bochten eens goed te testen. En ja, dat voelt goed. In de wijde, uitgerokken haarspelden geven de Powers volop vertrouwen, en zonder risico te nemen belanden we met zo’n beetje de hele groep in de top 50 van het Strava-segment van het acht kilometer lange laatste gedeelte van de afdaling (42.000 renners!). Na afloop check ik nog even of de GPS geen rare fratsen heeft uitgehaald en bochtjes heeft afgesneden, maar nee: alles lijkt te kloppen. Dat belooft.Tubeless
De Ventoux ligt alweer achter ons voor we er erg in hebben. Hoewel: de volgende ochtend krijgen we de Reus van de Provence weer in zicht tijdens een korte testrit met de tubeless variant van de Power Road, zij het van flinke afstand. De wolk is nu verdwenen, de toren licht op in de zon.De weg vertoont hier en daar wat gaten en scheuren, maar dat is prima: ik zoek de oneffenheden expres een paar keer op en merk dat de bandjes (260 gram voor de 25 mm-versie, met een 4×120 TPI-karkas voor meer stabiliteit en een betere afdichting) ze goed opvangen. Ze voelen comfortabel en stabiel, maar om eerlijk te zijn merk ik weinig verschil met de normale versie. Misschien zit er net wat teveel lucht in de banden, maar het kan ook komen doordat de normale versie simpelweg heel fijn en comfortabel is: in ieder geval voelen beide versies goed aan.Een paar dingen weet ik echter nog niet: hoe zit het met de duurzaamheid en slijtvastheid, en hoe voelen de Power Roads in de regen? Dat vraagt om veel meer testkilometers, een paar duizend bijvoorbeeld, en die gaan ook zeker gereden worden. Misschien pak ik onderweg zelfs wel wat glasscherven mee, en misschien zelfs wel een heel klein spijkertje… Want ja, die Bibendum, die spreekt toch wel tot de verbeelding. Proost!In het kort: Michelin Power Road
Michelin Power Road Tube TypeMaten: 23, 25, 28
Kleur: zwart (alle maten), rood en blauw (25 mm)
Verkrijgbaar: januari 2020Michelin Power Road Tubeless Ready
Maten: 25, 28, 32|
Kleur: zwart
Verkrijgbaar: maart 2020