Veel nieuwe hightech hardtails komen er niet meer op de markt de laatste tijd. De F-SI is de positieve uitzondering hierop. Misschien wel de meest mainstream fiets in de test en met een prijs van 1999 euro ook nog redelijk betaalbaar als je een lekkere fiets zoekt voor de komende jaren.
Wat in 1986 begon in Ede met de eerste terrein fietstocht is inmiddels een landelijke traditie. Zodra de bladeren van de bomen vallen verzamelen wielrenners in bij voorkeur oude winterkleding, dikke overschoenen en fluo handschoenen bij de plaatselijke voetbalclub voor één van de vele toertochten. We testten vier verschillende typische toertochtbikes. In dit artikel de tweede, een Cannondale F-SI Carbon 5. [Beeld: Remco Veurink]
Een carbon frame, RockShox Reba verende vork (zonder lockout op het stuur) en 1 x 12 Eagle-groep. Niets is echt ‘toertocht specifiek’, wat hem lekker allround maakt als je ook in de zomer op pad wilt in de bossen. Wel is het erg prettig dat is gekozen voor een 1 x 12 groep. Oké, dat is niet echt een keuze meer maar vooral marktwerking.
Het grote voordeel in dit geval is vooral dat met het ontbreken van de voorderailleur chainsuck verleden tijd is. Geen getrek en gesleur meer om met modderige handen de ketting tussen de verschillende kettingbladen en het frame te ontfutselen en geen onnodige schade meer aan je carbon frame. Chainsuck was jarenlang synoniem aan modder en ging dan ook hand in hand met de zondagochtend. Nu niet meer. Nog een voordeel van de gekozen aandrijving. De basis NX- cassette is volledig gemaakt van staal. Niet licht maar daardoor wel erg duurzaam en bestand tegen de nodige vuiligheid.
De gemonteerde Racing Ralph- en nieuwe Racing Ray-banden hebben de neiging om in de drek snel te gaan zoeken en schuiven. Een Nobby Nic voor zou dan ook geen overbodige luxe zijn. De F-SI hebben we al eerder onder de loep gelegd al was het toen in superlichte World Cup editie. Het is goed om te kunnen melden dat deze uitgeklede versie eenzelfde rappe indruk geeft dan zijn veel duurdere broer. Ja, de wielen zijn een stuk zwaarder en de vork minder stijf dan de nieuwe
Lefty Ocho, maar tijdens een toertocht waarbij rechte paden en een constante snelheid toch de basis vormen is dit nauwelijks een belemmering.