De eerste betaalbare titanium raceframes die je in Nederland kon kopen waren van Van Tuyl. Gijs van Tuyl zocht begin jaren ‘90 Rusland op waar er, na de perestrojka, ruimte was voor buitenlandse handel en vestigde zich in Nizhny Novgorod. De Russen leerden snel en gingen andere eisen stellen, waarna er werd verkast naar China. Daar is ondertussen een mooi aantal fabrikanten die staal en titanium kunnen maken. De naam staat voor ‘Gilbert and son’, ‘Gijs en zoon’ dus. Zoon Alan houdt zich trouwens meer bezig met Apex.
Dit is de Allure; die is er in een Disc-uitvoering en een klassiek model met velgremmen. De naam bestaat al, voor 2018 is het frame hertekend. Materiaal is 3AL/2.5 V butted titanium buizen. Flink oversized: de hydroformed onderbuis meet maximaal 55 millimeter doorsnede. En ook geïntegreerde balhoofdlagers, tapered balhoofdbuis en een volledig carbon voorvork. Een bracket met pressfit lagers, links en rechts openingen op de onderbuis voor de doorvoer van de derailleurkabels en een lage aanzet van de achtervork. Mooie patten ook! Bij de derailleurzijde is de pat deels verwisselbaar.
De Allure wordt aangeboden in een Professional- en een Premium-uitvoering. Compleet met Shimano Ultegra 8000, Quasar QS35 Disc-wielset, Quasar Ergo-stuur en Prologo kost hij een knappe 3099 euro. Als je deze Allure vergelijkt met de eerste serie VT Titanium frames, dan kun je zien dat er veel is gebeurd. Een Allure is een stuk stabieler, stijver en mooier afgewerkt dan de oude modellen. Maar stijf wil niet zeggen ‘hard’.
De 25 millimeter banden pakken veel op en de aflopende bovenbuis zorgt ook voor een flink uitstekende zadelpen. De geometrie, het rijgedrag, het gewicht: niets wijkt af van een moderne aluminium racer. Maar waar een alu racer nog wel eens bonkig kan zijn, heeft deze Allure dat totaal niet. Beetje goedmoedig. Heel vernieuwend is de Allure niet, maar wie deze koopt heeft een moderne titanium racer. Prima vooral voor snel gereden toertochten. En ook om er nog een lekkere eindsprint uit te persen.
