Review: Koga Solacio
Mathijs Wagenaar
30 mei 2014
Er komen steeds meer racers in het comfort segment en Koga kon daar natuurlijk niet bij achterblijven. De vorig jaar geïntroduceerde Solacio heeft een carbon frame en voorvork. ‘The making of’ publiceerden we al eens eerder, klik hier om dit te lezen. Het model is in vier uitvoeringen leverbaar, van een maat XS tot een XL. De meest luxe is afgemonteerd met een Shimano Ultegra Di2-groep (3099 euro) en het instapmodel met een triple 105-groep (1699 euro). Wij testten afgelopen periode de variant met een triple Ultegra-groep, die voor 1999 euro van eigenaar wisselt.CijfersCompleet – zonder pedalen – geven de cijfers van de digitale weegschaal voor een maat L 8,4 kilogram aan. Een los frame weegt 1210 gram en de voorvork neemt 420 gram voor zijn rekening. De stijfheidsmetingen laten zien dat de torsiestijfheid met 106 goed is wanneer we kijken naar vergelijkbare modellen. De bracketstijfheid is met 42 gemiddeld. Voor de inzet als comfort racer goede waarden. Bekijken we de geometrie dan is het duidelijk dat het hier niet om een hardcore racer gaat: de balhoofdhoogte is 25 millimeter hoger in vergelijking met de snelle Kimera. Ook is de bovenbuis iets korter, wat een kortere zit oplevert. Ten opzichte van de Kimera is de reach bij de Solacio 17 millimeter kleiner. De iets kortere en hogere houding levert dus een comfortabelere zit op.AfwerkingVan Koga is bekend dat ze oog hebben voor detail, en dat bewijzen de Friezen ook met dit frame nog eens. Er zit geen streepje verkeerd op het frame. De doorlopende lijn van voorvork op frame loopt netjes over, de opvallende rood gekleurde uitvaleinden zijn ook erg strak op het frame en voorvork gemaakt. Netjes. Het carbon frame is geheel up-to-date: interne bekabeling – ook klaar voor elektrische bekabeling – pressfit trapaslagers, twee maten lagers voor het balhoofd en een 27,2 millimeter zadelpen.OpbouwHet testmodel is opgebouwd met een ‘oude’ triple Ultegra-groep. Met de drie kettingbladen (50x39x30T) voor en de 10 versnellingen achter (12-25T) leveren korte stapjes tussen de versnellingen op. Van de componenten ontbreekt alleen bij de remmen de Ultegra-opdruk. Koga koos hier voor een non-serie BR-R561 Shimano-model. De wielen komen van Mavic, waarvan de Aksium type S de tweede generatie is. Rondom de Franse hoepels liggen Vredestein Fortezza 25 millimeter bandjes. Voor de cockpit en zitpositie valt Koga terug op onderdelen van eigen merk.PraktijkPrettig: de fiets wordt geleverd met de nodige spacers onder de stuurnok. Zo kun je eerst testen wat je het beste bevalt en hierna de vorkpijp indien nodig een stukje inkorten. Duidelijk merkbaar is het relatief hoge gewicht van de fiets. Ben je gewend aan een model van zo’n dikke kilogram lichter, dan voelt het minder flitsend aan. De voorbouw en zadelhoogte stel je af met een Torx T25, een maat die in de meeste multitools zit. Het stuur is aan de bovenzijde opvallend slank gevormd. Persoonlijk vind ik een wat dikker model prettiger in de hand liggen. De combinatie voelt wel stabiel en stijf aan. De aluminium zadelpen – 27,2 millimeter – is relatief dun maar wel behoorlijk stijf. Dit werkt niet mee aan merkbaar meer comfort. Met de dubbele boutkop is het prettig afstellen. Het relatief zachte zadel is voor de niet zo geoefende rijder in eerste instantie een goed idee. Maar je zakt wel wat weg in het zadel, waardoor je op de essentiële punten de juiste ondersteuning mist.Het rubber van Vredestein is wat vreemd gevormd: we meten wel een breedte van 25,5 millimeter op de velg maar de band ‘mist’ wel hoogte en dus volume. Vergelijken we de band met bijvoorbeeld een 25 millimeter Schwalbe One, dan is deze al zo’n 10 procent hoger. Vooral wanneer je met een iets lagere bandendruk rijdt, is de kans op stootlek groter. Wil je meer lezen over bandbreedtes kijk dan in het juni-nummer van Fiets. Wat we al opmerkten bij het testen van een ander model Solacio: het schakelen achter gaat relatief zwaar. Na demontage van de kabels zien we dat de buitenkabels allemaal erg soepel lopen. De routing door het frame moet dus net wat meer weerstand opleveren. Ben je gewend aan de nieuwe Ultegra 11-speed groep – die een stap voorwaarts betekende in schakel- en remperformance – dan valt het extra op dat de ‘oude’ componenten toch wel minder presteren. Met de triple heb je veel combinaties tot je beschikking, maar de ‘nieuwe’ compact levert ook veel opties op en weegt wat minder. Het frame is volgens Koga ook geschikt voor 28 millimeter banden, maar in de hoogte is er minimale speling. Om geen beschadigingen te krijgen heb je rechte wielen nodig en moet je geen vuile weg hebben.ConclusieAls comfort racer heeft de Solacio een uitgekiende geometrie. Door de minder diepe zit heb je als minder flexibele rijder of beginnende fietser al snel een houding te pakken die lang vol te houden is. Maar het blijft natuurlijk nog steeds een racefietshouding. Koga heeft werk gemaakt van de mooie en verzorgde afwerking van het frame. De keuze van de onderdelen zouden we graag op een aantal vlakken net wat anders zien: brede banden met meer volume, een zadelpen met wat meer flex, een minder zacht zadel en een stuur met meer dikte. We gaan het zien voor komend seizoen! Van de totaal vier uitvoeringen modellen haalden we wellicht de meest interessante uitvoering in de inleiding niet aan: de versie met de nieuwe Ultegra 11-speed voor 2299 euro. www.koga.com
Mathijs Wagenaar
30 mei 2014
Gerelateerd nieuws
Mathijs Wagenaar
Deze wielertechneut maakt de mountainbiketesten en veel techniektesten voor Fiets. Van pompje tot powermeter, van zadel tot ondershirt, Mathijs test alles tot het stuk gaat. De combinatie van een opleiding “industrieel productontwerp” met een niet onverdienstelijk mountainbike verleden (sinds hij bij Fiets werkt is zijn vorm overigens niet meer wat het geweest is ;-)) staat garant voor interessante invalhoeken. Fabrikanten sidderen als Mathijs weer een nieuwe test aankondigt. Drijft eindredacteur Peter tot waanzin met zijn ‘of/als’ dialect, maar komt uiteindelijk toch altijd tot fraaie testen met bijzondere conclusies.
Meer artikelen van Mathijs Wagenaar