Rose Pro SL. Het is een zo’n fiets die je koopt als je, A. begint met fietsen of B. de oude Koga van je neef/vriend/vader beu bent. Een  nieuwe racer met voldoende versnellingen die het echt allemaal ‘doen’ en die ook niet te veel kost. Zo eentje.

Verbeterd

En dan ook nog het mooie nieuws: voor komend seizoen heeft Rose haar Pro SL nog eens verbeterd. Kon dat dan? Ja, toch wel. Eerst is er een nieuw frame ontwikkeld. Met name de ‘dikke’ onderbuis heeft een wat modernere look gekregen. Niet meer vooral rond, maar taps toelopend naar de balhoofdbuis en het bracket. Daarnaast is de aansluiting van de achtervork een centimeter of vijf naar beneden verplaatst.

De kabeldoorvoer door de balhoofdbuis is gelijk aan het oude model, maar aan de onderzijde lopen de twee derailleurkabels net wat anders. Gebleven zijn het bracket met de pressfit lagers en de doorvoer van de remkabel door de bovenbuis. Volgens opgave weegt een frame nu rond de 1250 gram. Vooraan stuurt een full carbon voorvork je de goede kant op.

In 2014 hebben we een test gedaan van een Pro SL-2000: 1450 gram en 360 gram, torsiestijfheid 140 Nm. We hebben het frame (nog) niet kunnen meten, maar onze 57er testfiets woog precies 8 kilo. Er zijn negen maten van 48 tot en met 65 cm.

3000

De toevoeging 3000 duidt op de afmontage: 11-speed Ultegra, Ritchey, Mavic en Selle Italia.  Je kunt bij Ros kiezen voor je eigen versnellingsbak, dus zowel 50/34 als 52/39 is mogelijk. Er zullen waarschijnlijk ook versies met 105 en Tiagra 10-speed met triple crankstel komen. Qua geometrie is er niets veranderd ten opzichte van het oude model. 72, 5 ° balhoofdhoek, 73, 7 ° zithoek, bovenbuis lengte 558, wielbasis van 998, stack 578, reach 389. Vrij allround, niks meer aan doen.

Te goed

Maar eerlijk gezegd is de Pro SL bijna té goed. Vergeleken met bijvoorbeeld een Rose Xeon RS rijdt de Pro SL niet veel anders. Ja, een Xeon RS frame is nog een stukje lichter – krap 1020 wogen we een RS eind vorig jaar. Maar op de weg merk je daar weinig van. De Pro SL is behoorlijk lichtvoetig en voelt totaal niet als een opstap-racer. Gewoon alles klopt eraan. Je kunt lekker flink aanzetten, schakelen en remmen gaat natuurlijk uit de kunst.

We reden een leuke Oostenrijkse Alm omhoog en konden daarna omdraaien en weer afdalen. De klim was mooi, het afdalen een feest. De Rose gaf geen krimp, liet zich gewillig de bochten in sturen en bij het pardoes omhoog moeten fietsen gewoon staan en op het grote blad de hindernis nemen.

We konden niks negatiefs ontdekken. Ook nog: onderdelen als Ritchey WCS en de Mavic Aksium zijn prima voor een fiets die –we zeggen het nog maar een keer – bedoeld is als opstapper. De prijzen staan nog niet vast, maar een Pro SL met 105 zal waarschijnlijk net iets meer dan 1000 euro gaan kosten. Een echte test inclusief gewichten en meetwaarden volgt zodra we de fiets Nederland hebben.

www.rosebikes.de