Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Hollandser dan dat gaat het niet worden. Toch heeft Specialized zijn nieuwe Venge genormaliseerd. En daardoor is de fiets veel beter geworden.

Foto’s: Valentin Rapp

Meer bekijks dan met de Venge kan je als testredacteur niet krijgen. Het agressief aerodynamische uiterlijk geeft iedereen die je tegemoet komt rijden pijn in de nek van het omkijken. Fietsmaten nemen het normaliter voor kennisgeving aan als ik met een nieuwe fiets op de proppen kom, maar bij de Venge wordt doorgevraagd. Maar maakt het uiterlijk ook een goede fiets? Ja, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het ook een zware, harde fiets is. Geen fiets om lekker Tilff-Bastogne-Tilff mee te rijden. Een rambak, zo te zeggen.

Vullingen

Op zich klopt dat ook in de evolutie van de Venge. De eerste generatie Venge was een doorbraak in 2014. Specialized zocht, net als andere merken, de samenwerking met designers uit de ‘automotive’: Scott met Mercedes, Pinarello met Jaguar en Specialized met McLaren. Dat maakte eigenlijk een eind aan de zoektocht naar steeds lichtere fietsen. Immers: tegenwind is op vlakkere parcoursen een veel bepalender probleem voor snelheid dan gewicht. Generatie twee werd de ViAs, 2016, boven beschreven. Hoekig, een vreemd gevormde schuine buis. Niet normaal. Interessant. Een racemonster. Maar ook: hard, complex, niet vergevingsgezind. Bepaald geen allemansvriend, dus.

De tweede generatie Venge ViAs is ontwikkeld op het moment dat de zoektocht naar aerodynamica op zijn top was, net als de technische mogelijkheden. Topmerken als Specialized kregen op dat moment, zo’n 5 jaar geleden, bijna onbeperkt toegang tot de windtunnel. Hierdoor gingen ingenieurs de uitkomsten uit die tests als leidend gebruiken. Gewicht en comfort, de twee andere factoren die bepalen hoe een fiets rijdt, waren secundair. Dat maakte de lichtste ViAs boven de 8 kilogram en knoeperdhard. Op de fietsavond met de maten leek het alsof mijn vullingen eruit trilden. Langer dan vier uur op de fiets was doorbijten.

Control Alt

De 2018 Venge is vooral ontworpen op de computer. Op basis van rijdergegevens over comfort en vermoeidheid in racesituaties en testdata van buissystemen in een bibliotheek kun je als ontwerper zelf aan de knop draaien en de uitkomst van comfort, aerodynamica en gewicht bepalen voordat de constructie van de fiets een feit is. Wil je een comfort fiets? Dan draai je aan die knop. Dat is het ontwerpproces geweest van de nieuwe Venge, zegt hoofd R&D van Specialized.

Bij deze nieuwe 2019 Venge vervalt de ViAs toevoeging en was het doel de aerodynamica te behouden of waar mogelijk te verbeteren, maar vooral om het comfort en het gewicht meer in lijn te brengen met de concurrentie. Het resultaat is een Venge die volgens Specialized dezelfde aerodynamische waarde heeft, maar meer comfort aan een lager gewicht paart. Daarnaast is de toepassing van steeds bredere banden een dikke plus qua comfort; de nieuwe Venge kan banden tot 28 millimeter aan. Ook het nieuwe Power-zadel is comfort verhogend; een renner als Froome reed er zelfs de Giro mee uit… Dat van de aerodynamische waarde zullen we moeten geloven. Het gewicht kunnen we meten: net boven de 7 kilo met Shimano Dura-Ace Di2, en Specialized’s eigen cranks met geïntegreerde Powermeter. Die powermeter doet het ook gewoon direct…..je hoeft niet eerst nog eens een paar honderd euro voor af te tikken om hem te activeren, zoals bij de nieuwe Cannondale SystemSix. De 2019 Venge is ongeveer een kilo lichter dan de 2018 ViAs-versie. Het frame-vork-stuurensemble alleen is al 450 gram lichter dan dat van die ViAs; een opmerkelijke designprestatie.

Vlam in de pijp

Het verbeterde comfort moeten we op de weg gaan ondervinden. Daartoe nemen we onze toevlucht tot terrein waar die Venge zich niet op het gemak zou moeten voelen: het WK-parcours van Innsbruck. De omgeving van de hoofdstad van Tirol schreeuwt: klimmen, licht. Tarmac zo je wilt. Maar we kunnen prima overweg met de nieuwe Venge. De lange rit van drie uur levert geen problemen op in de rug- en bilstreek. Alleen de wielen hadden we liever aangepast: zulke hoge velgen voelen zich in de bergen niet in hun natuurlijke habitat. Tegelijk: in de afdaling op de B-weg onder de Brennerpas gaat de vlam in de pijp en staan ze juist wel hun mannetje door het scherpe stuurgedrag. Ook de volgende dag, als het lusje met de 28 procent klim van het WK (zet absoluut je tv aan op 30 september en ga kijken!) op het programma staat, slaagt de Venge voor de test. Deze fiets is, in tegenstelling tot de inmiddels veelbesproken voorganger, best een fiets voor alledag.

Alleen Di2

Op naar de details. In tegenstelling tot de ViAs is dit een ‘gewone’ fiets. Verwacht geen stijve nek bij tegemoetkomend verkeer; geen starende blikken bij de inschrijving voor de Bultentocht. Staande buis, achterkant (en dan met name de bevestiging van de staande achtervork op de zitbuis) lijken een kopie van de Tarmac en zelfs de Allez Sprint. Logisch: ze komen uit de buizenbibliotheek van Specialized, opgeslagen onder de A van aerodynamisch. De schuine buis is anders dan voorheen en anders dan de Tarmac en meer conventioneel. De balhoofdbuis is minder slank dan bij de ViAs, omdat er meer kabels – zie onder – in moeten worden verwerkt. Maar waar het bij de vorige generatie een absolute ramp was om je stuur ook maar een spacer lager te zetten, is nu het monteergemak in het ontwerp meegenomen. Met opzetstukjes en spacers uit twee stukken kun je veel eenvoudiger dan voorheen de maat van de fiets aanpassen. De monteurs van de Specialized-teams zijn er dankbaar voor.

Alleen disc

Het stuur dat bij de Venge komt is ook nieuw, net als de pen. Niet meer uit één stuk, maar ook uitwisselbaar met andere sturen en pennen (iets wat we ook zien bij merken als Trek en Cannondale). Opvallender is de absentie van de riser bar. Niet omdat die standaard op een racer zit trouwens, maar wel op de ‘oude’ Venge ViAs. Het nieuwe stuur is voorzien van een opgeruwde carbon bovenkant, zodat stuurlint daar niet meer per se hoeft om te voorkomen dat je handen van het stuur glijden. Kabels? Nou ja: leidingen en stroomdraden lopen binnendoor, altijd. De fiets zal alleen verkrijgbaar zijn met elektronische schakelgroepen van Shimano en SRAM en (hydraulische) schijfremmen. Nee, er komt ook geen velgremversie. Niet nodig, de doelgroep van de fiets, sprinters als Elia Viviani en Fernando Gaviria, weet de schijfrem op zijn merites te beoordelen. Of beter: ze waarderen de steekassen die de schijfremfiets de stijfheid geven die een sprinter kan gebruiken als alle beetjes helpen om sneller vooruit te komen. Deze profs vragen dus om schijfremmen, om dat misverstand ook maar meteen uit de wereld te helpen.

Voor wie?

Het is al even gezegd: sprinters kunnen niet meer zonder een fiets als de Venge en zijn aerodynamische soortgenoten. Bij snelheden van rond de 70 kilometer per uur gaat luchtweerstand een cruciale rol spelen en kan een centimeter het verschil maken op de finishfoto. Daar is iedere sprinter wel van doordrongen. Je zult straks dus met name de mannen van het vlakke op de Venge zien.

En voor jou? Door het dichter bij elkaar brengen van de Venge, de Tarmac en de Roubaix (in mindere mate weliswaar) kun je de Venge ook goed gebruiken voor alledag. Zeker met schijfremmen kun je in de bergen beter uit de voeten dan met velgremmen. Maar met name wedstrijdrijders hebben wat aan de Venge. Alleen zijn de reglementen van de nationale wielerbonden nog niet zo aangepast dat je met schijfremmen aan de start mag staan.

Specificaties S-Works Venge 2019

Prijs: € 10.999
Frameset: € 3.999
Frame/Voorvork: full carbon
Gewicht: 7,1 kg
Groep: Shimano Dura-Ace Di2 9170
Powermeter: Specialized (links/rechts)
Wielen: Roval CLX 64
Banden: S-Works Turbo Cotton 26 mm
Zadel en -pen: S-Works Power, S-Works
Stuur en -pen: S-Works Aerofly II