Je hoeft echt niet Bauke Mollema te heten om op een Trek Émonda te rijden. Bauke en zijn teamgenoten koersen op een carbon model – momenteel testen ze Emonda’s met schijfremmen, maar dat is weer een ander verhaal. Dit is de Émonda ALR 4.

ALR staat voor aluminium, voluit ‘Aluminium Ultralight 300 Series’, met lasnaden die vrijwel niet zichtbaar zijn. De onderbuis is rond, de achtervork slank. De derailleurkabels lopen gewoon buitenlangs; De achterremkabel loopt ook langs de bovenbuis. Ook nog een 27,2 millimeter zadelpen, een BB86-bracket met geïntegreerde lagers en een licht gebogen carbon voorvork met oversized onderlager. Hebben de duurdere ALR 5 en 6 een volledig carbon model, de vork van de ALR 4 heeft carbon vorkpoten en een aluminium balhoofdbuis. Daardoor weegt die dan net wat meer dan een volledig carbon model.

De ALR 4 is er in één kleur: diepgrijs met rode accenten en witte decals. De 4 heeft een complete 10-speed Tiagra-groep en heel veel Bontrager-onderdelen. Geen erg opvallende delen, maar wel prima passend bij de deze fiets. Je gaat de ALR 4 pas echt waarderen als je de weg opgaat. Performance? Endurance? Nee, dan moet je de Domane hebben. Trek heeft vier geometrieën, waaronder de H2 voor deze ALR. De H2 heeft een iets langere balhoofdbuis in combinatie met een iets korte bovenbuis. Ideaal voor als je een ‘echte’ racer wilt hebben en niet op zoek bent naar een ‘rustige’ racefiets.
Heb je eenmaal je positie gevonden dan kan ook deze 4 een volbloed scheurijzer zijn. Niet superlicht, wel heel vertrouwd en stabiel. Schakelen en remmen zijn 100 procent Tiagra, dus dat zit wel goed. Al zou met name een stel 105-remklauwen de boel nog net wat beter maken. Het is niet de goedkoopste fiets in dit segment, maar het is wel een uitstekende aluminium racer, strak vormgegeven met een aantrekkelijk uiterlijk. Een prima begin van 2018.

A Tubeless ready wielen.
B Derailleurkabels langs onderbuis.
C Tiagra GS-achterderailleur.