Cyclocross is een prachtige kijksport. Zwoegen, ploegen. Maar zelf door de klei klieven? Nee dank je, denken veel fietsers. Het wordt daardoor steeds moeilijker om een echte cyclocrossfiets te vinden. Gelukkig vonden wij deze Cube Cross Race C:62.
Gravelen is een gevaarlijk snel oprukkende sport, en misschien wel dé belager van de Vlaamse folklore die cyclocross heet. Meer nog dan het wegwielrennen en mountainbiken, dat nooit minder populair zal worden. Zo dreigt ‘de cross’ meer en meer een nichesport te worden. En de term ‘internationalisering’ kan met slechts één overzeese wereldbeker dit seizoen ook wel in de vuilbak.
Nee, de cross hoort in Vlaanderen en niet veel verder dan dat. Met steevast terugkerende klaagzangen in het West-Vlaams. Parcoursen die te makkelijk, te moeilijk of te nat zijn. En feesttenten waar Sam Gooris nog steeds iedere zondag zingt hoe hij het “gras af rijdt.”
Laat ik nu een echte crossfanaat zijn. En iemand die het doodzonde vindt dat het halve deelnemersveld van de wereldbekers inmiddels rondrijdt op een ‘open mal’-gravelframe met aero-features, van merken met veelal lastig uit te spreken namen. Want buiten de grote merken als Ridley en Trek zijn er nauwelijks nog fabrikanten die het de moeite waard vinden om een specifiek crossframe te construeren. De verkoopcijfers zijn veel te bescheiden. Cube kwam twee seizoenen terug nog wél met een cross-specifiek frame. Een carbon basis die daadwerkelijk anders is dan het Nuroadgravelframe dat Cube ook in de catalogus heeft. Op de pijnbank ermee!
Naar de vaantjes
Een echte crosser herken je aan eenvoudige framevormen, een ietwat afgeplatte bovenbuis en een hoger bracket. Hoewel het crosspeloton niet het vooruitstrevendste clubje is als het om techniek gaat, zijn schijfremmen en elektrisch schakelen inmiddels ook hier de standaard. Vooral onderhoudtechnisch is dit wel zo fijn. Want poetsen zul je, als je jezelf crosser wilt voelen. Voor de cross is de ‘kabelintegratie-hype’ dan ook best prettig. Alles is strak, met weinig uitstekende frutsels. Dat poetst prettig.
De nadelen van die kabels binnendoor merken we helaas ook vrij snel. De Cross Race C:62 SLX Teamline, zoals deze fiets voluit heet, testen we namelijk aan het begin van een onstuimig cross-seizoen. Tussen de vallende bladeren door en dwars door de plassen. Zo merken we direct wat voor een onwijs strak sturend apparaat Cube ons heeft meegegeven. Maar het is ook een fiets met de nodige kanttekeningen. Eén daarvan is die kabelgeleiding. De balhoofdlagers zijn op zijn zachtst gezegd van ‘medium’ kwaliteit.
Ook is de Acrosspacerconstructie niet bepaald waterdicht. Dit zorgt ervoor dat onze lagers al na één vies weekend volledig naar de vaantjes zijn, met als gevolg een uur durende klus, nieuw stuurlint en het ontluchten van beide remmen. Geen werk dat je op wekelijkse basis wilt doen.
Er is potentie
Als positieve noot kunnen we melden: deze Cube heeft de potentie om een echte crosser te zijn. Het frame is qua geometrie namelijk dik in orde. De fiets voelt stijver dan bijvoorbeeld de Canyon- en Stevens-crossers. Hij schíet vooruit. De bovenbuis met vlakke onderkant pakt lekker beet wanneer je hem even op de schouder moet zwiepen. Ook is er behoorlijk wat ruimte rondom de banden, zodat de modder niet snel ophoopt. Toch schreven we zojuist niet voor niets ‘potentie’. Dat is omdat er behoorlijk wat puntjes zijn die ons opvallen.
Het frame is tiptop in orde, maar de afmontage lijkt gekozen door iemand die zelf nog niet eerder op een crossfiets heeft gezeten. Zo zien we een race-crankstel met een 50-34-vertanding. Dat is nog groter dan de meeste gravelbikes! Praktisch onbruikbaar in de cross. Je rijdt of te groot, of te klein. Die kettingbladen moeten vervangen worden en dat loopt bij deze 12-speedgroep aardig in de papieren. Ook is er een zadelpen zonder setback gemonteerd, in combinatie met een kort zadel. Ergonomisch compleet verantwoord, maar in de cross niet zo handig. Door deze zitpositie ontstaat er veel druk op het voorwiel, waardoor rijden door de modder en los zand lastiger wordt. Een zadelpen met setback en een platter, langer zadel maken het makkelijker om over het zadel te schuiven en zo de balans in het veld te houden.
Als laatste moeten we de wielen opmerken. In iedere cross-review schrijven we opnieuw dat crossen zonder tubewielen eigenlijk hetzelfde is als starten met een 2-0 achterstand. Maar met deze stugge Schwalbe-banden komt daar nog een tegendoelpunt bij. Je moet over serieuze kracht en stuurmanskunsten beschikken wil je de Cube in standaardconfiguratie zonder lekke band door een zandbak sturen.
Aanpassen maar
We passen de fiets dus wat aan. Tubewielen, tijdelijk een andere crank en een eigen zadel. De fiets verandert hierdoor qua gevoel enorm. In de bochten wordt werken ineens spelen. De 12-speed Di2-groepset werkt erg prettig. Ook in de blub, al is dat extra tandwieltje voor in het veld absoluut geen must. Wel werkt de grotere cassette af en toe in ons voordeel. Het scheelt toch weer een keertje afstappen. Tijdens één van de onderhoudsessies merk ik op dat de achterpad zit vastgeschroefd met een boutje met kruiskoppassing. Eigenaardig! De zadelpen zit dan weer vast met twee boutjes in plaats van een. Iets wat we toejuichen.
Daar gaan we weer. Links, rechts, zweven boven het zadel. Het frame heeft een vrij klassieke vorm, waardoor een grotere voorste framedriehoek ontstaat. Dit maakt ‘schouderen’ en oppakken van de fiets eenvoudiger. Wil je tijdens duurtrainingen wat drinken? Bidonhouderboutjes zijn voorzien.
Conclusie
De Cube Cross Race kan een échte crosser zijn. En een heel goede ook. Hij is qua stijfheid vergelijkbaar met de Trek Boone, terwijl het comfortniveau in de buurt komt van bijvoorbeeld de Stevens Super Prestige. Maar de opbouw roept diverse vraagtekens bij ons op, die zouden we graag wat meer cross specifiek zien. Wil je wedstrijden rijden met deze fiets, dan heb je er nog best wat werk aan om hem echt competitief te maken – iets dat bij andere merken niet hoeft. Ook is de op zich wel lichte fiets met een paar carbon tubewielen en een andere stuurpen vrij eenvoudig verder af te slanken. Het stijve en zeer directe rijgevoel kon mij absoluut bekoren en het frame zelf staat dan ook hoog op de lijst van goede crossframes.
Verder zie ik de fiets persoonlijk graag nog wat onderhoudsvriendelijker, met bijvoorbeeld een bracket met schroefdraad en de kabels ‘gewoon’ buitenom. Zo’n balhoofdlager gaat bij de cross nu eenmaal niet langer dan een maandje of twee mee. Al met al ben ik vooral blij dat Cube nog een écht crossframe maakt dat de bekende crossmerken prima partij kan bieden. De Cube Cross Race is dan ook zeker het overwegen waard als je in de markt bent voor
een cyclocrossfiets.
Specificaties Cube Cross Race C:62 SLX Teamline
Plus: een echte cross-geometrie, en zo straks als de borstkas van Joel Beukers
Min: een ‘wegcrankstel’ en stugge banden
Prijs: € 3.199
Frame/voorvork: carbon/carbon
Wielen: Newmen Evolution SLR32
Banden: Schwalbe X-One Allround 33mm
Zadel en -pen: Newmen Advanced/Naturalfit
Stuur en -pen: Newmen Advanced/Cube Aerostem
Maten: 50 t/m 61 cm
Meer informatie op de website van Cube.