Megamo, een Spaans merk dat in 1987 in Girona werd opgericht, beweert dat het zeer competitieve fietsen levert voor dito prijzen. Of die claim hout snijdt? Dat testen we met de Megamo Silk 08.
In de jaren negentig kreeg Megamo al snel naamsbekendheid in biketrial-kringen. Hierna gingen ze ook mountainbikes maken, en richtten ze een succesvol MTB-team op: Megamo Liberto. In de jaren die volgden, breidden de Spanjaarden hun portfolio steeds verder uit, met e-bikes, racefietsen en uiteraard ook gravelbikes – die kunnen niet ontbreken in de huidige tijd. Megamo heeft op dit moment zelfs drie verschillende gravelbikes: de Jakar, de West en de Silk, hun topmodel. Van Amerongen Performance Cycling in Gorssel is één van de vier Megamo-dealers in Nederland, en voorzag mij van een testfiets voor een uitgebreide rit in het gravelwalhalla van de Lage Landen: Kroondomein Het Loo.
Foto’s doen geen recht
Megamo’s Silk 08 heeft een full carbon frame en vork, met geïntegreerde bekabeling voor de remmen en het schakelwerk. De afmontage is gedaan met Shimano GRX, 2×12, met 48/31 voor en 11-36 achter. Hij wordt standaard afgeleverd met 40 millimeter brede Pirelli Cinturato Gravel-banden, die met binnenbandjes (dus niet tubeless) gemonteerd zijn op aluminium Fulcrum Rapid Red 900-velgen. De cockpit is volledig geïntegreerd en van carbon. De zadelpen is ook van carbon en heeft qua vorm veel weg van de D-Fuse-zadelpen die we van Giant kennen. Ons testmodel gaat over de toonbank voor 3.799 euro, dat is een competitieve prijs in de huidige markt.
Het eerste wat opvalt als ik de fiets zie: hij simpelweg heel mooi. De plaatjes op Megamo’s website doen geen recht aan de ware schoonheid van deze fiets. De lak is echt erg fraai, vooral door de manier waarop het grijs van de achtervork overloopt in het koperbruin van de rest van het frame. En over de hele lak zitten een soort zwarte spikkels verwerkt, die je ook een klein beetje voelt als je er met je vingers overheen wrijft. Het geheel wordt afgemaakt door die werkelijk prachtige aerodynamische cockpit uit één stuk, geen kabel in zicht. Zonder twijfel een van de mooiste gravelbikes die ik tot nu toe ben tegengekomen.
Een luie racer
Voor vertrek moest het zadel even op de juiste hoogte gezet worden. Bij deze Megamo zit de inbusschroef om de zadelpen te klemmen mooi weggewerkt aan de voorkant van de zitbuis, precies onder de kruising met bovenbuis. Die plek is heel makkelijk te bereiken en de klemming is ook prima, ik heb geen enkel probleem gehad met een zakkende zadelpen. Hoewel die zadelpen qua ontwerp veel lijkt op Giants D-Fuse, zoals ik al schreef, geeft hij helaas niet hetzelfde comfort.
De vering is duidelijk minder. Tijdens het rijden had ik wat moeite om onder woorden te brengen hoe de fiets aanvoelde. Een ‘luie racer’ komt misschien nog het dichtst in de buurt. Daarmee bedoel ik dat hij qua zit aanvoelt als een echte racer – het is meer een racefiets of cyclocrosser dan een gravelbike. Maar in het stuurgedrag merk je dat de fiets vooral graag rechtdoor wil, bijna als een strandfiets. Als je met de handjes los fietst, gaatie echt kaarsrecht vooruit, superstabiel. In het begin moest ik daar even aan wennen, omdat ik deze rij eigenschappen niet zo goed kon plaatsen. Maar na een paar uur trappen vond ik de fiets echt heel prettig om te rijden.
Op de mooie gravelpaden van Kroondomein Het Loo komt zo’n ‘luie racer’ goed tot zijn recht. Later, de geometrietabel checkend, bleek mijn gevoel wel te kloppen. De wielbasis is lekker lang, zoals het een goede gravelracer betaamt. De zitbuis staat redelijk rechtop, terwijl de voorvork juist weer wat onderuitgezakt is. Al bij al is dit het recept voor dit fijne rijgedrag.
Doe een bikefit
De setup van de fraaie cockpit draagt ook bij aan het ‘racey’ gevoel. Ik zou wel aanraden om vooraf een goede bikefit te doen, want even een andere maat stuurpen steken is niet mogelijk met zo’n geïntegreerde cockpit. Zorg dus dat de fiets je goed past voor je hem aanschaft. Wat verder opviel: de bekabeling is volledig geïntegreerd, waardoor alles mooi uit zicht is – maar op extreem hobbelige ondergrond hoorde ik soms wel de kabels wat ‘trillen’ in het stuur.
De afmontage van de fiets met de 2×12-GRX-groep is heel prettig. Met zo’n dubbel voor en twaalf kransjes achter kom je eigenlijk overal goed weg. Met een bereik van 31×36 tot 48×11 kom je de lastigste klimmen op én kun je tijdens de afdalingen tot 60 kilometer per uur makkelijk meetrappen. Persoonlijk zou ik voor ons polderlandschap de 11-36-cassette vervangen voor een 11-30, omdat de stapjes soms best groot zijn en je dan net tussen twee verzetten in zou willen zitten.
Een puntje van kritiek ook voor de banden, die niet tubeless worden afgeleverd. Een gravelracer van dit niveau moet gewoon tubeless gereden worden, dat maakt een enorm verschil in prestaties. Zowel qua snelheid als qua grip maak je daarmee een enorme stap. Vraag dus vooral even aan je fietsenmaker of deze de gravelbike tubeless aflevert, zowel de bandjes als de velgen zijn daar namelijk geschikt voor. Hoewel de gebruikte Fulcrum-velgen prima voldoen, zou een carbon velg verder niet misstaan onder een fiets in deze klasse.
Pronken met de fiets
Tijdens het rijden had ik een gevoel van trots, van ‘gezien willen worden’. Mensen die weleens in een bijzondere auto hebben gereden, herkennen dat wel. Het is toch leuk, als je een fraaie oldtimer rijdt of een prachtige Porsche hebt en mensen eventjes gluren als je in- of uitstapt. Zo’n zelfde gevoel had ik tijdens mijn test op de Silk 08. Helaas was het een zeer regenachtige winterdag, dus er was weinig volk op de been – oprecht jammer, omdat ik graag de reacties op deze fiets had willen zien. Toen we onze geplande koffiestop in Vierhouten moesten overslaan vanwege tijdgebrek (altijd maar weer die foto’s maken onderweg!) was ik dan ook hevig teleurgesteld dat de kans om daar even met mijn fiets te pronken óók al niet doorging…
Conclusie: geslaagd
De behoefte om te pronken kwam volgens mij vooral voort uit het feit dat emotie en ratio vaak niet samengaan, maar in dit geval juist wél. Zoals eerder gezegd is deze fiets een plaatje om te zien, maar ook qua prijs-kwaliteitverhouding is de Megamo Silk 08 een heel verstandige en logische keuze. Ik ga er heel goed op als dat soort dingen kloppen. Dat is dan ook mijn conclusie bij deze test. Megamo is er inderdaad in geslaagd om een zeer competitieve fiets te leveren voor een prima prijs. De prijs kwaliteitverhouding is dik in orde en met de looks van deze gravelracer maak je al je fietsvrienden jaloers. Wieltjes even tubeless maken, de juiste cockpit aanmeten en je gaat heel veel fietsplezier hebben.
Specificaties Megamo Silk 08
Plus: het uiterlijk is top, de prijs-kwaliteitverhouding prima
Min: de banden zijn niet tubeless en de velgen niet van carbon
Prijs: € 3.799
Frame/voorvork: carbon/carbon
Gewicht: 9,0 kg (excl. pedalen)
Groep: Shimano GRX 2×12
Wielen: Fulcrum Rapid Red 900
Banden: Pirelli Cinturato Gravel H 40mm
Zadel en -pen: Selle San Marco Shortfit/eigen
Stuur en -pen: Full Carbon cockpit
Maten: XS, S, M, L en XL